Braken tijdens een reanimatiesetting komt vaak door het beademen, dat zegt niets over spieractiviteit of het herstel van circulatie.
Daar heb je gelijk in. Echter ligt dit denk ik, daarover kan ik niets vinden, vooral omdat de maag wordt opgeblazen door bv de hogere inspiratoire druk die nodig is bij verdrinkingsslachtoffers. En niet zozeer door vloeistof uit de longen. Vergeet niet dat de vloeistof pas in de longen kon komen door het opheffen van de laryngospasme (het wegvallen van spieractiviteit).. Ik doel vooral op actief braken.
Echter anders antwoord gegeven... Indien een reanimatiesetting ontstaat door verdrinking is de hoofdoorzaak een A/B probleem waardoor er een C probleem is ontstaan. Het gebruik van een defibrillator is in slechts 10 procent te gebruiken (slechts 10 procent van verdrinkingsslachtoffers heeft een schokbaar ritme [VT/VF]). Er wordt aanbevolen daarom eerst te beginnen met 5 beademingen. Het vrijmaken van de longen wordt afgeraden, indien dit niet gedaan kan worden doormiddel van uitzuigen. Andere opties zijn minder effectief en de hoeveelheid water is vaak slechts een kleine hoeveelheid.
Indien de beademingen niet kunnen worden uitgevoerd door vloeistof of als er wordt gebraakt (in 2/3 gevallen bij verdrinking) wordt de persoon direct opzij gelegd en wordt de keelholte vrij gemaakt. Dit is meestal geen water, maar maaginhoud. Dit om o.a. apiratieproblemen te voorkomen.
* Cardiac arrest in special situations: 2010 American Heart Association Guidelines for Cardiopulmonary Resuscitation and Emergency Cardiovascular Care
* Bierens, Drowning, 2014