De vergelijking was ingegeven door de zorg die blijkbaar leeft bij brandweer Nederland over het aantal dode dieren bij stalbranden en ik vroeg me daarom af hoe groot het risico is dat die dieren lopen. Op zich ben ik het met je eens dat het verschil tussen een aardappel en een kuiken in de grootschalige teelt niet zo groot is, maar bij die laatste praten we toch over een levend wezen en dat valt wel degelijk onder de brandweertaak tot het redden van dieren. Waar wil je anders de grens trekken? Het toompje kippen van de buurman redden we wel, maar zodra hij er tienduizend heeft vallen ze niet meer onder de definitie 'dier' maar zijn het voorwerpen? Een enkele koe halen we wel uit de sloot, maar zodra een flinke stal vol koeien in de fik staat gaat geven we niet thuis? Ik vind het een interessante gedachte, maar algemene acceptatie ervan lijkt me ver weg.
Ik denk dat je het als brandweerorganisatie precies zo moet behandelen als men het doet binnen de rest van de overheid. De grootschalige veeteelt/pluimveehouderij valt onder het ministerie van economische zaken.
Er is geen enkel verschil tussen het verlies van een enorme aardappelschuur met aardappeloogst en het verlies van een enorme kippenschuur met de gehele pluimveestapel.
Brand hoort bij het bedrijfsrisico, inclusief verlies van opstal en inboedel.
Als brandweerorganisatie behoor je te weten wat verzekeraars doen met dit soort relatief goedkope bouwconstructies met forse brandschade. De kans is vrij groot dat het niet eens uitmaakt als de brandweer het gebouw deels kan behouden omdat de verzekeraar nieuwbouw goedkoper vindt dus de bulldozer er over heen laat gaan.
Het is amper uitvoerbaar om tienduizenden kippen te gaan redden uit een brandende schuur. Je moet als brandweerorganisatie weten wat andere inspectiediensten besluiten. Het is niet ondenkbeeldig dat alles afgemaakt moet worden omdat het vlees niet meer geschikt is voor menselijke consumptie na een brand.
Het is raar als de brandweer het emotioneel gaat benaderen omdat ze dieren moeten redden en een andere overheidsdienst zegt vergas de overlevende kippen maar omdat ze niet meer in de voedselketen voor menselijke consumptie terecht mogen komen.
Je ziet ook bij besmettingen of mogelijke besmetting dat onze overheid kiest voor het preventief ruimen van deze dieren. Als brandweer kan je ook kiezen om de stal gecontroleerd te laten afbranden en de dieren in de stal preventief mee te laten verbranden.
Je maakt het voor de betrokken hulpverleners alleen maar erger als je probeert de dieren te redden. Het gevolg is dat je half vergaste en verbrande dieren buiten hebt lopen en een veearts deze dieren zo snel mogelijk uit het lijden moeten verlossen. Diergeneeskundige zorg aan gewonde dieren uit deze stallen kan niet eens uit omdat de kosten van deze zorg de economische waarde van het dier snel zullen overstijgen. Euthanasie door een veearts is vermoedelijk al duurder dan de kip per kilo waard is.
