Zoals beloofd even een verslag van mijn bevindingen. Is niet specifiek op de HV-gericht maar wil je meer weten over de opvang dan hoor ik het wel.
Het verhaal van een gestrande reiziger. 
Wanneer ik donderdagavond rond de klok van 18:00 uur station Den Bosch binnenwandel blijkt al snel dat er niet veel meer rijdt. Het is zelfs zo dat alleen de stoptrein Den Bosch – Nijmegen nog rijdt. Even overwegen of dat een optie is…… Maar aangezien de NS niet kan vertellen hoe de situatie in Nijmegen is, en het dus onbekend is of ik naar Arnhem, kom zie ik maar af van deze stoptrein. Het wordt dus afwachten hoe het een en ander gaat verlopen. Gelukkig ben ik niet de enige en al snel zijn we met een paar studiegenoten. Na wat rondge-lopen te hebben, een patatje pinda bij de Smullers te hebben gegeten en de gratis koffie van de Kiosk hebben geprobeerd blijven we nog met z’n tweeën over. De rest wordt opgehaald door familie. Aangezien deze mensen allemaal richting het zuiden moeten en ik naar het noorden biedt dat voor mij geen uitkomst. (achteraf had ik het aanbod beter wel kunnen aan-nemen, had ik waarschijnlijk wel een bed gehad…)
Inmiddels wordt al omgeroepen dat er voorlopig geen treinverkeer zal gaan plaatsvinden en worden we verzocht een alternatief te zoeken. Na enig “zoeken” komen we tot de conclusie dat er weinig alternatiefs zal zijn dan af te wachten hoe of wat. We besluiten het centrum in te lopen om te kijken of er misschien ergens een hotel is waar we de nacht kunnen door-brengen. Een rondje centrum brengt ook geen extra perspectief, de enige hotels die we zien ogen nogal prijzig dus laat dan maar, een nacht op een gemeentelijke stretcher lijkt te vol-gen.
Na terug op het station te zijn, is er nog steeds weinig bekend, inmiddels is het rond de klok van 20:00 uur. We besluiten ergens wat te gaan drinken dus begeven we ons weer terug naar het centrum. Bij een cafeetje maar geproost op een goede afloop. Al snel zijn we de enige twee bezoekers, dit terwijl de eigenaar aangeeft normaal wel vol te zitten. Ook op straat is het opvallend stil nu de koopavond is afgelast. Rond de klok van 21:00 uur besluiten we maar weer eens terug naar station te wandelen om te kijken of er al meer bekend is. He-laas… de gemeente is bezig met het opzetten van een noodopvang en slaapplekken maar dat is ook alles wat er bekend is. Onze magen geven aan wel weer wat te lusten dus dan maar naar de BurgerKing. Wanneer we daar ons broodje zitten te verorberen komt er een bus naar Tilburg de bussluis in rijden. Mijn klasgenoot moet naar Breda dus Tilburg is dan al aardig in de richting. Eerst wil hij niet omdat hij het niet echt leuk voor mij vindt. Hartstikke aardig natuurlijk maar van mij mag hij gaan dus dat doet hij uiteindelijk toch maar.
Wanneer de klasgenoot naar Tilburg is vertrokken het station maar weer eens in, na wat rondgehangen te hebben maar eens in ‘La Gare’ gaan kijken waar een eerste opvang is ge-creëerd. Wanneer ik binnenkom is het al aardig druk. Maar het is warm, er is koffie, thee en limonade dus dat is op zichzelf wel oké. Duidelijkheid over het wel of niet komen van bedden is er nog niet maar zo langzaamaan druppelt wel iedereen die echt geen alternatief heeft kunnen vinden binnen. Ook de treinen worden leeggehaald, wat leidt tot protest want het schijnt best lekker te liggen in een trein.
Aangezien ik alleen maar studieboeken bij me heb waarover ik die middag tentamen heb gehad (psychologie en strafrecht) besluit ik deze maar niet te gaan lezen, ook het uit m’n hoofd leren van de wetbundels trekt me niet dus dan maar gewoon wachten en een beetje sms’en en bellen. (klasgenoot belt nog dat hij inmiddels wel thuis is.) Rond een uurtje of 23:30 uur worden we verzocht ons wat meer te verdelen over de verschillende vergaderza-len in het gebouw om zo de gangen vrij te houden. Of er bedden komen is nog steeds on-duidelijk, wel wordt er soep en broodjes voorbereid. In het vergaderzaaltje is het best wel ge-zellig. Er is iemand die een presentatie houdt over het Lieftinkproject in de Flevopolder en verder is het wachten en af en toe sarcastische opmerkingen maken over het een of ander. Het heeft geen zin om te gaan zitten chagrijnen dus dan maar een beetje optimistisch blijven.
Het blijft nog een beetje in- en uitlopen en af en toe vertrekken er nog mensen omdat ze worden opgehaald. Spontane meerijdacties worden opgezet dus dat is voor sommige men-sen erg prettig.
Imiddels is het vrijdagmorgen geworden en nog altijd geen uitzicht op een bed, ook de soep en broodjes zijn nog niet gearriveerd. Wanneer de soep er is, is deze ook net ze snel weer op dus daar zullen we nog even op moeten wachten. De vergaderstoelen zitten niet lekker (zal vast wel een bedoeling hebben, het wakker houden van de mensen die zitten te verga-deren) dus ik besluit toch de grond maar te nemen, net als enkele medereizigers. De vloer-bedekking is nog ietswat zacht en m’n wetbundels als kussen maakt het nog enigszins com-fortabel. Af en toe komt er even iemand kijken van de NS, de brandweer of de gemeente maar informatie kunnen ze ook niet geven. Wel blijven de bedden heel ver weg, aangezien Den Bosch geen prioriteit heeft….
Rond 1:15 uur wordt er gemeld dat je je kunt inschrijven om met de bus naar Utrecht te ver-trekken. Uiteraard gelijk gedaan en rond 2:15 is de bus aanwezig en vertrekken we naar Utrecht. We wensen de achterblijvers een goede nacht en met dat wij de bus in trappen ko-men de broodjes gehaktbal bij het station aan… die lopen we dus mooi mis.
Wanneer de bus op den duur de vluchtstrook verkiest slaat de schrik even om het hart, wat nu weer?! Gelukkig lijkt het mee te vallen maar informatie krijgen we niet (het lijkt de NS wel) Gelukkig komen we na een verder voorspoedige reis om 3:00 uur aan in Utrecht. Daar sta je dan in Utrecht, geen eerste opvang en dus maar kijken wat de mogelijkheden zijn. Eerst het station even ingelopen maar daar geen medeweker van de NS te bekennen. Dus toch maar naar de jaarbeurs. Veel mensen die op stoelen zitten, op de grond liggen en er zouden ook nog wel ergens stretchers zijn. Eerst een stoel geprobeerd maar aangezien dat niet bevalt toch maar eens kijken of er een stretcher over is, aangezien er een aardige rij staat voor de deur van een heel grote hal maar gekozen om de grond (ditmaal zonder vloerbedekking) te nemen en wat te slapen, of het te proberen. Als ik in totaal zo’n 15 a 30 minuten heb gesla-pen is het veel en rond 5:00 SMS’t mijn vader waar ik uithang en waar hij me dus op moet halen, Den Bosch of Utrecht. Gelukkig Utrecht en toen maar weer opgestapt en richting sta-tionshal om te kijken of er ergens wat te eten is, inmiddels weer trek in iets hartigs. Gelukkig is er al één Kiosk open en een bakje koffie en een sandwich doet een mens goed. (helaas wel weer betaald)
Ik ben dan ook ontzettend blij als m’n vader rond 5:40 uur belt dat hij op het jaarbeursplein is aangekomen. Eindelijk weg en terug naar huis waar we rond 6:10 aankomen. Na een kop thee en een lekkere douche toch maar even 2 uur m’n bedje in en daarna gewoon weer ver-der met de verplichtingen.
Al met al een hele ervaring met een goede afloop. Vanuit mijn achtergrond is het heel verve-lend lijdend voorwerp te zijn en niet zelf aan de slag te kunnen. Wie weet met de storm over 15 jaar. (zoiets schijnt gelukkig maar één keer in de 15 jaar voor te komen.)
edit: op
www.dekok.brandweer.net nog een enkele foto (slechte kwaliteit vanwege telefoon) Dus ook geen stormfoto's uit Woudenberg, op de 2 na die m'n vader gemaakt heeft
