Netcentrisch werken: Ontwikkeling van actueel totaal informatiebeeld (crisis informatiesystemen)

Auteur Topic: Netcentrisch werken: Ontwikkeling van actueel totaal informatiebeeld (crisis informatiesystemen)  (gelezen 24550 keer)

0 gebruikers (en 1 gast bekijken dit topic.

Live

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 65,815
  • pay it forward
    • Hulpverleningsforum
Betere informatie-uitwisseling bij grootschalige incidenten en evenementen (30-03-11)

http://www.vrzeeland.nl/news/116/77/Betere-informatie-uitwisseling-bij-grootschalige-incidenten-en-evenementen-30-03-11

Vanaf 1 april 2011 gaan de Zeeuwse hulpdiensten bij een grootschalig incident of evenement informatie via een landelijk crisismanagementsysteem (LCMS) uitwisselen. Vandaag hebben Peter van Dijk, wnd algemeen directeur Veiligheidsregio Zeeland, en Frits Gronsveld, directeur van het landelijk projectbureau, de service level agreement voor gebruik van dit systeem ondertekend. Door dit systeem is bij opschaling informatie direct voor de gehele rampbestrijdingsorganisatie beschikbaar. Hierdoor ontstaat een gezamenlijk actueel beeld van het incident voor de brandweer, politie, geneeskundige diensten en gemeenten. Zo kunnen zij beter besluiten nemen en communiceren naar de burgers.

In 2010 is door het Veiligheidsberaad besloten dat er één landelijk systeem gebruikt gaat worden voor het delen van informatie over incidenten, aangezien een incident zich niet altijd beperkt tot één regio. Bij de recente brand in Moerdijk waren drie regio's betrokken. Juist in zo'n situatie is het van groot belang dat de regio's beschikken over dezelfde informatie. Van de 25 veiligheidsregio's in Nederland heeft Veiligheidsregio Zeeland dit systeem nu als negende geďmplementeerd. De ervaringen van de acht andere regio's zijn positief.

Tot op heden werd gebruik gemaakt van de gebruikelijke communicatiemiddelen zoals e-mail, telefoon en C2000, het communicatienetwerk van de hulpdiensten. Informatie kwam hierdoor soms te laat of bereikte niet altijd de juiste personen. Diverse oefeningen en incidenten op regionaal en landelijk niveau hebben de noodzaak van een goed werkend landelijk informatiesysteem aangetoond.

Betrouwbare en tijdige informatie-uitwisseling is de randvoorwaarde voor een effectieve bestrijding van incidenten. Informatiemanagement is dan ook één van de eisen in de nieuwe Wet veiligheidsregio's. In 2008 heeft de Inspectie Openbare Orde en Veiligheid (IOOV) getoetst in hoeverre de veiligheidsregio's voldoen aan de in ontwikkeling zijnde wetgeving. Hierin scoorde Zeeland een onvoldoende. Door het werken met het nieuwe informatiesysteem geeft Veiligheidsregio Zeeland invulling aan de prestatie-eisen uit de wet. Het afgelopen half jaar zijn 130 medewerkers van gemeenten, politie, brandweer en Veiligheidsregio Zeeland opgeleid in de nieuwe manier van werken en gebruik van het informatiesysteem.
Samen sterk in de hulpverlening!


SimonSt

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 1,431
LCMS 2.0 komt eraan. Een nieuwe leverancier, ben benieuwd wat dit ons gaat opleveren. Binnenkort ga ik mee naar een landelijke introductiebijeenkomst hierover.

Een belangrijke link is de"Informatiepool":
 Informatiepool: de gemeenschappelijke basis voor informatie-uitwisseling bij crises


gebruiker0401206

  • Gast
Waarom, wederom het wiel opnieuw uitvinden?
Defensie heeft een hardstikke mooi systeem, dat ook intern door defensie voor de OOV sector kan worden uitgebreid. Het werkt overal ter wereld, onafhankelijk van een systeem.
De hardware is uitvoerig getest, de software is uitvoerig getest, maar nee...

Defensie kan nu een steuntje in de rug gebruiken en operationele kosten zou je kunnen verlagen door deze verregaande samenwerking.
De training met het systeem, door operationele mensen, zou ook een mooie insteker zijn.

Maar misschien was deze oplossing te eenvoudig....en ik zie wederom een bord (niet bepaald klein...) in beeld bij het reclamefilmpje....jammer!

Misschien nog een gek idee. Maar het verspreiden van informatie, wat is vaak het eerste waarmee de bevolking wordt geďnformeerd? TV en radio, door middel van beelden.
Wellicht eens een idee om te vragen bij productiemaatschappijen, hoe zij hun informatiestromen hebben lopen en hoe zij onderling communiceren. TV stations kunnen ontzettend snel inspringen op veranderingen en calamiteiten en zijn vaak snel ter plaatse om verslag te doen. Ik zeg niet dat je van hun diensten noodzakelijkerwijs gebruik moet maken, maar ze lijken me wel een partij om mee te praten als het gaat over het snel en gelijktijdig distribueren van diverse soorten media.


SimonSt

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 1,431
Waarom, wederom het wiel opnieuw uitvinden?
Defensie heeft een hardstikke mooi systeem, dat ook intern door defensie voor de OOV sector kan worden uitgebreid. Het werkt overal ter wereld, onafhankelijk van een systeem.

De werkwijze van Het netcentrische werken en de basis van het huidige LCMS (het vroegere CEDRIC) komt ook bij defensie vandaan.
Het is bedacht binnen de Amerikaanse strijdkrachten en door ons ministerie van defensie in het kader van de Civiel-Militaire Samenwerking geďntroduceerd bij de OOV-sector.
Ik weet niet precies wanneer en waarom, maar ik heb begrepen dat defensie zelf de keuze heeft gemaakt zich terug te trekken.


SimonSt

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 1,431
Alle veiligheidsregio's in één netwerk

Bij een incident met opgeschaalde inzet vindt informatie-uitwisseling plaats tussen een groot aantal teams en functionarissen. Door één Landelijk Crisismanagement Systeem te gebruiken, geharmoniseerd over alle 25 veiligheidsregio’s en NCC en LOCC, wordt een voorwaarde ingevuld voor effectieve samenwerking in crisissituaties waarbij het uiterste van mensen gevraagd wordt.

Met het Convenant Netcentrisch Werken hebben alle 25 veiligheidsregio’s en het NCC en LOCC afgesproken deel te nemen aan het landelijke project Netcentrisch Werken en te werken met één landelijk crisismanagement systeem (LCMS). Het is de bedoeling dat in april 2012 zowel de netcentrische werkwijze als het LCMS in alle veiligheidsregio’s, het NCC en LOCC zijn geďmplementeerd.

Lees meer op http://www.crisisplein.nl/nieuws/alle+veiligheidsregios+in+n+netwerk_218?utm_source=Crisisbeheersing+Nederland&utm_medium=twitter




Brambd

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 684
  • Student Integrale Veiligheidskunde
    • bramvanoosterhout.nl
LCMS3.0?

Precision Information Environments Envisioning the future of emergency management
Leuk wat ze daar laten zien. Maar denk dat dat net iets te grote kans bevat om te faalen. Het systeem moet/mag geavanceerd zijn natuurlijk, maar niet teveel afhankelijk worden van de techniek.


roekeloos

  • Forum gebruiker
  • ***
  • Berichten: 92


bco_student

  • Werkzaam in de ICT
  • Nieuwe gebruiker
  • *
  • Berichten: 4
Beste leden,

Ik ben dit forum tegengekomen bij het zoeken naar informatie over het LCMS. Ik ben een student (27) die bezig is met het onderzoeksvoorstel voor een masterscriptie op het gebied van de (coördinatie tijdens) rampenbestrijding. Ik hoop dit forum als extra bron te kunnen gebruiken om van eerste hand te horen welke problemen men zoals ondervind bij het delen van informatie. Hopelijk als inspiratie op een interessante onderzoeksvraag die betekenisvol kan zijn voor de praktijk. Natuurlijk ben ik mij momenteel aan het inlezen in verschillende wetenschappelijke literatuur, veiligheidsmagazines, rapporten etc, en zal daarom eerst uiteen zetten wat zoal mijn interesse is en welke "ingrediënten" ik globaal ben tegengekomen.

In mijn onderzoek wil ik gaan kijken naar de informatiedeling tijdens een incident. Wat mij interesseert is dat er (meestal) een grote hoeveelheid actoren betrokken zijn bij het bestrijden van een ramp, en onder grote tijdsdruk en in complexe situaties gepresteerd moet worden. De verschillende actoren zijn afhankelijk van elkaar om een gemeenschappelijk doel te bereiken. Wat ik globaal in de literatuur (en met gezond verstand) ben tegengekomen op het gebied van informatievoorziening is dat uiteraard verschillende kennis en informatie (op verschillende niveaus) verspreid zijn over verschillende personen en organisaties. Daar komt nog bij dat individuele hulpverleners betekenis moeten geven aan bepaalde gebeurtenissen tijdens de steeds veranderende ontwikkelingen van het incident.

Voorheen werkte men vooral veel via hiërarchische lijnen waardoor informatie vaak al verouderd was zodra deze op de juiste plek aankwam (waarschijnlijk erg kort door de bocht). Of de informatie was überhaupt onterecht niet beschikbaar voor anderen. Niet lang geleden is het Netcentrische Werken ingevoerd zodat informatie beter beschikbaar is en ook gemakkelijker over organisatie grenzen heen gedeeld kan worden (via nieuwe werkprocessen, regels en IT zoals het LCMS). Wat hierbij onder andere (denk ik) op operationeel niveau centraal staat is dat men moet komen tot een common operational picture of actueel totaalbeeld. Wat ik interessant vind is hoe je nou de (relevante) informatie met elkaar kunt delen en vervolgens deze informatie kunt/moet inzetten om in de hele keten in dezelfde taal over het incident/beslissing/oplossing/handelingen te praten. Want het is aannemelijk dat dit totaalbeeld vooral positieve effecten zal hebben op de genomen beslissingen en de coördinatie tijdens een ramp.

Bovenstaand is een beetje een schets in welke hoek ik het (ongeveer) wil gaan zoeken (maar uiteraard valt hier nog in te schuiven). Dus globaal gezegd zaken als: informatiedeling, het gebruikt van IT (wellicht) en vervolgens de ontwikkeling van een actueel totaalbeeld waarop beslissingen etc gebaseerd kunnen worden.

Waar ik eigenlijk heel benieuwd naar ben is welke problemen jullie zelf tegenkomen op dit gebied. Waar loopt het soms wellicht mis, of wat zijn belangrijk factoren die beter uitgezocht zouden moeten worden? Dit is voor mij erg interessant zodat ik in mijn doelstelling / vraagstellingen écht praktisch relevante zaken kan opnemen.

Bedankt voor het lezen en eventueel reageren :)


Lt. Col. Me

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 1,568
  • Nederland moet door!
Leeswijzer: normale tekst staat voor mijn "opmerkingen", cursief staat voor mijn weergave van jouw tekst. (Voor de duidelijkheid.  998765)

Ik begrijp dat je op dit moment in de oriënterende fase van je onderzoek zit. Je bent je aan het inlezen en je bent op zoek naar een onderbouwing van je (op dit moment veronderstelde) probleem, zodat je hiermee een onderzoeksplan kunt schrijven. Feitelijk ben je dus in de keten "aanleiding - probleemstelling - doelstelling - vraagstelling - aanpak" bezig met de aanleiding en de probleemstelling. Ik weet natuurlijk niet bij welke onderwijsinstelling je bent aangesloten, maar ik probeer mijn studenten aan te leren om in de aanleiding een "beschrijving van de wereld" (inclusief de beperkingen dus) te geven, waaruit dan de probleemstelling volgt. Het verdere verhaal van het schrijven van een plan van aanpak / onderzoeksplan wordt dan een gestructureerde klus.

In je startbericht geef je volgens mij een heel globale aanleiding, en corrigeer me vooral als ik er naast zit, namelijk: hulpdiensten en aanverwante actoren zien zich bij rampen en calamiteiten geconfronteerd met een vaak complexe, ontwikkelende en stressvolle situatie, waarin heel veel informatie over en tussen veel verschillende lagen en mensen moet worden uitgewisseld. Historisch gezien was dit blijkbaar een hiërarchische bottom-up, top-down benadering, en het heeft voordelen opgeleverd door over te gaan naar een veel plattere manier van communiceren en uitwisselen (netcentrisch).
Hier beschrijf je dus in feite heel kort de historische ontwikkelingen. Gelet op je vervolgstappen kun je je afvragen of dit inderdaad "aanleiding" is, of juist deel van je onderzoek. Ik ga eerst even verder.

De volgende stap in je huidige denkmodel draait erom dat je er vanuit gaat dat er een totaalbeeld moet ontstaan. Je vraagt je af hoe je de informatie met en tussen de actoren kunt delen zodanig dat dit totaalbeeld ook ontstaat. Hierbij ga je er tevens vanuit dat men in de hele keten dezelfde "taal" wil of moet praten, en dat dit waarschijnlijk positieve effecten zal hebben op de besluitvorming en coördinatie.
Met deze stap in je denkmodel raak ik de draad kwijt, want volgens mij gaan hier zaken door elkaar lopen en het is mij niet helemaal duidelijk of je dat beseft. Waar je op dit moment over praat is het geheel aan coördinatie en communicatie dat tijdens een bepaalde activiteit (ramp, calamiteit, maar kan ook een evenement of andere operatie zijn) door verschillende actoren wordt ontplooid. In de wereld van defensie staat dit bekend als C4I (command, control, communications, computers & intelligence). Hierbij gaat het dus om 1) het verzamelen, verwerken, analyseren, opslaan en verdelen van inlichtingen (lees: informatie in de breedste zin van het woord) en 2) het aansturen van eenheden op basis van deze inlichtingen.

In je bericht wordt mij niet duidelijk of je je richt op het geheel aan C4I (dus inclusief besluitvorming en coördinatie) of uitsluitend op een specifiek deel van het C4I proces (bijvoorbeeld de verdeling van informatie). Hiermee kom ik dus ook terug bij je globale aanleiding: je presenteert de ontwikkeling van hiërarchisch naar netcentrisch als een voordeel, maar het wordt niet duidelijk vanuit welk standpunt dit een voordeel is. Levert dit voordelen op in command & control (aansturing)? Of juist voordelen in communications, computers & intelligence (verzamelen en verdelen)?

Ik begrijp dat je nog in je oriëntatiefase zit, dus misschien loont het om een stap (of misschien wel meer stappen) omhoog te doen. De aanleiding voor een onderzoek naar C4I bij rampenbestrijding ligt volgens mij namelijk niet in het te hanteren communicatieprotocol (hiërarchisch of netcentrisch), maar juist in de (strategische c.q. operationele) doelen die met de rampenbestrijding bereikt willen worden. Bij calamiteiten wensen "wij" de schade, in welke zin dan ook, zoveel mogelijk te beperken. Dat betekent dat je 1) de juiste mensen en middelen moet hebben, 2) de mensen voldoende opgeleid en getraind moeten zijn, 3) de middelen in voldoende hoeveelheid en goede staat moeten zijn en 4) de samenwerking, coördinatie en communicatie op voldoende niveau moeten zijn. Valt één van deze poten weg, dan zakt je rampenbestrijding als een kaartenhuis in elkaar. Wereldwijd zijn daarvan ongetwijfeld voldoende voorbeelden te vinden.
Bedenk eenvoudig wat er gebeurt bij een brandend hutje en een waterput. Als er geen water in de put staat, als er geen mensen zijn om water te dragen of als er geen emmers zijn (1), dan kun je niet blussen. Als de mensen niet goed weten hoe ze een emmer moeten vast houden, of als je maar een paar emmers hebt (2 + 3), dan kun je wel blussen maar is het niet echt effectief. En tot slot: als de mensen niet samenwerken of niet afspreken hoe ze de emmers doorgeven (4), dan is je blussing ook niet echt effectief.

Moraal van het verhaal: op het moment dat je een onderzoek wilt doen naar (een onderdeel van) C4I bij rampenbestrijding, zul je in je aanleiding aannemelijk moeten maken dat C4I 1) een essentieel onderdeel is van rampenbestrijding en 2) dat er op dit onderdeel ontwikkelingen gaande of nodig zijn die nader onderzoek (= jouw onderzoek) noodzakelijk maken.
"Success is not final, failure is not fatal: it is the courage to continue that counts." -- Winston Churchill