Probleem met snelheid is dat die bijna niet wordt meegenomen in de portemonnee.
Er is een ongeval op een voorrangsweg, het op de voorrangsweg rijdende voertuig rijdt 100km/h waar 50km/h is toegestaan.
De verzekeringen keren bijna altijd uit vanuit het de voorrangsweg oprijdende voertuig ( voorrangsfout ), de hardrijder krijgt alles vergoed ( in 80% van de gevallen ).
Wanneer de wet zou worden veranderd en de hardrijder net zo hard in zijn portemonnee wordt geraakt als de man die een kijkfout maakt zal ook de hardrijder zijn weggedrag aan gaan passen en niet meer zoveel risico's nemen.
En dat "goed" kijken is voor een ieder verschillend. Zelf kan ik geen diepte zien en heb door levenservaring dit kunnen opvangen door anders te kijken. Alleen grote snelheidsverschillen kunnen wegvallen doordat de achtergrond niet veranderd.
Vb. op een lange weg zonder bomen kan een auto voor mijn gevoel de juiste snelheid blijven rijden terwijl in werkelijkheid hij veel sneller op mij af komt. Zo ook als er een brug op de voorgrond ligt waardoor ik geen afwijkende achtergronden zie.
In veel van de gevallen komt mijn ervaring met voertuigen en het verkeer mij dan weer goed uit want ik genereer hele andere kijktechnieken, waardoor ik toch zie hoe snel men rijdt. Maar in die gevallen waar ik zeker weet dat ik normaal de weg kan oprijden en ineens iemand dicht bij mij in de buurt is vervloek ik dan toch weer die meneer die in mijn kofferruimte koffie wil drinken, want als er een ongeval had plaats gevonden was ik fout terwijl hij te hard reed.
Nu is de wetgever al bezig met aanpassingen in het persoon van de rechter. Steeds meer ongevallen met hoge snelheden worden in gedeelde schuld gevonnist. En toch zeg ik dat die persoon die willens en wetens + 25 km/h bibeko rijdt en daarbij een ongeval krijgt doordat iemand anders zijn snelheid niet juist in schat veel hoger mag worden bestraft. Ik zou er geen traan om laten wanneer de snelheid nog meer wordt meegenomen in de uiteindelijke schuldvraag.