Ik werk als nachtdienst medewerker in een instelling voor verstandelijk gehandicapten. Dat doen we met 6 mensen per nacht. Er zijn ruim 200 cliënten waar we de zorg voor hebben. Die krijgen we bij een calamiteit nooit allemaal weg met z'n zessen. Ook hebben we bedden die niet door de deuren kunnen. Ik hou mijn hart vast voor het moment dat het mis gaat. Dat het ooit mis zal gaan is zeker, alleen wanneer is de vraag.
We hebben dit meermalen aangegeven bij de leiding maar men verschuilt zich achter het feit dat "het nog nooit is voorgekomen".
Ook worden vluchtwegen stelselmatig geblokkeerd, hebben we geen ontruimingsplan voor de gehele instelling in ons nachtdienst kantoor, maar liggen ze op de woongroepen. Daar zullen we dus eerst naartoe moeten om het plan in te zien. Kortom, als het een keer mis gaat, gaat het flink mis.