Vorming van de Veiligheidsregio's

Auteur Topic: Vorming van de Veiligheidsregio's  (gelezen 75178 keer)

0 gebruikers (en 1 gast bekijken dit topic.

Brandpreventist

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 18,993
Reactie #40 Gepost op: 15 februari 2007, 21:54:50
http://www.nrc.nl/opinie/hoofdartikelen/article625703.ece/Samen_blussen__hoort_er_ook_bij

‘Samen blussen’ hoort er ook bij

Enschede, Volendam, Schiphol, Hercules. Bij alle grote binnenlandse rampen van de afgelopen jaren vielen achteraf ernstige tekortkomingen bij de brandweer te signaleren. Communicatieblunders, onbekendheid met het terrein, met de locatie van bluswaterpunten, met de toegang tot terrein of gebouwen of te lange aanrijtijden. En steeds waren er Kamervragen, onderzoeksrapporten en beloften tot beterschap. Deze week volgde een landelijk inspectierapport met wederom een dramatisch resultaat. De uitruktijden zijn bij het bestuur niet bekend, en als ze dat wel zijn, veel te lang. De gemeenteraden doen hun controlerende werk niet. De veiligheid van de burger is dus in het geding: de brandweer hoort binnen acht minuten bij de brand te staan, maar een kwartier of langer is vaak praktijk. En kennelijk is er geen uitzicht op verbetering.

De analyse in de afgelopen decennia was eensluidend: schaalgrootte en slagkracht van de brandweer schieten te kort. Pogingen van het Rijk om de brandweer te professionaliseren kwamen begin jaren zeventig op gang. Ook toen was er eerst een ramp: de ontploffing van het DSM-complex in Zuid-Limburg. Sindsdien tracht het Rijk samenwerking op gang te brengen en de gemeentekorpsen om te smeden tot regionale rampenbestrijders. Met een moedeloos stemmend resultaat, waarin veel falen en feilen van het openbare bestuur in Nederland samen komen. De burgemeester bewaakt z’n bevoegdheden uit alle macht, de raad kijkt de andere kant uit en de minister bidt, smeekt en legt het af tegen de locale bestuurderslobby.

De vergelijking met het politiebestel dringt zich op. Ook daar konden plaatselijke bestuurders lang hun eigen territorium verdedigen. De moeizaam bereikte samenvoeging van rijks- en gemeentepolitie en de reorganisatie in 25 regiokorpsen uit 1993 blijken inmiddels alweer tekort te schieten. Bij de brandweer is zelfs die regiovorming niet echt van de grond gekomen. Behalve in en rond de grote steden is de brandweercultuur er nog steeds één van vrijwilligers, schoorsteenbranden en ‘gauw van je werk naar de kazerne hollen’. Er zijn ongeveer 3.800 beroepsbrandweerlieden tegen 28.000 vrijwilligers.

Dergelijke betrokkenheid bij de lokale gemeenschap is te prijzen, zolang het samengaat met inzicht in de beperkingen van kleinschaligheid. Dat blijkt niet het geval. Bij veel kleinere korpsen ontbreekt deskundigheid en capaciteit om de steeds ingewikkelder incidenten het hoofd te bieden. Gebouwen worden hoger, verkeer en bebouwing nemen toe, technologie wordt ingewikkelder. Er kwam terreurdreiging bij. De 24-uurs economie in een kwetsbaar distributieland vraagt om meer dan een man met laarzen en een waterslang. Samen redvoertuigen aanschaffen en ‘gaspakkenteams’ instellen is onontkoombaar.

Het valt in demissionair minister Remkes (Binnenlandse zaken) te prijzen dat hij vorig jaar doorzette en de veiligheidsregio’s per wetsvoorstel wilde afdwingen. Daarmee riskeerde hij de toorn van de burgemeesterslobby en de Vereniging van Nederlandse Gemeenten. En die bleken deze week sterker. In het regeerakkoord zijn alle (bescheiden) pogingen om het openbaar bestuur te hervormen stopgezet of uitgesteld.

De nieuwe politiewet, die meer landelijke regie mogelijk maakt, is uitgesteld. De beperking van het aantal gemeenteraadsleden is ongedaan gemaakt. Daarmee is een investering geschrapt in de kwaliteit van de raad, die kleiner, beter betaald en deskundiger zou kunnen (en moeten) worden. Bijvoorbeeld om de brandweer te controleren. Met veiligheidregio’s wil dit kabinet doorgaan, maar „er komt geen wettelijke verplichting voor lokale korpsen om zich te regionaliseren”. Daarmee zijn de korpsen terug onder de vleugels van burgemeester en gemeenteraad. En daar heeft ‘samen blussen’ de afgelopen dertig jaar niet hoog op de agenda gestaan. Dat moet veranderen. Brand gaat om leven of dood.


Brandpreventist

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 18,993
Reactie #41 Gepost op: 2 maart 2007, 23:09:44
Ik kreeg net van een zeker iemand...  ;) de volgende link door  :) ;D ;D ;D

http://www.nvbr.nl/fe/index.aspx?FilterId=974&ChapterId=1198&ContentId=1130

Ministerie van Binnenlandse Zaken en
Koninkrijkrelaties
Mevrouw dr. G. ter Horst
Postbus 20011
2500 EA DEN HAAG
Ons kenmerk: 20070053
Arnhem, 27 februari 2007

Mevrouw de minister/geachte mevrouw Ter Horst,

Ter gelegenheid van uw aantreden als minister van Binnenlandse Zaken willen wij u op de
eerste plaats hartelijk feliciteren met deze eervolle en belangrijke benoeming. Met
genoegen stellen wij vast dat een oud-burgemeester, -korpsbeheerder en -voorzitter van
de veiligheidsregio Gelderland-Zuid belast is met het veiligheidsdossier voor zover dat te
maken heeft met de verantwoordelijkheden van het Openbaar Bestuur.
De Nederlandse Vereniging voor Brandweerzorg en Rampenbestrijding (NVBR) wil graag
uw aandacht vragen voor enkele onderwerpen die voor het brandweerveld en de
ontwikkeling van de veiligheidsregio’s de komende periode van groot belang zijn.
Onderwerpen die door uw ambtsvoorganger zijn geďnitieerd en/of waar uw departement
nauw bij is betrokken.

Vanuit het veiligheidsdossier is - naast de politie, die terecht altijd veel politieke en
bestuurlijke aandacht heeft - de verdere doorontwikkeling van de veiligheidsregio's een
kernthema. Het verheugt ons dat het regeerakkoord de ontwikkeling hiervan doorzet.
Toch maken wij ons zorgen over de zinsnede waaruit blijkt dat het kabinet een verdere
regionalisering van de brandweer niet (op termijn) bij wet verplicht stelt. Voor alle
duidelijkheid: de NVBR onderschrijft het adagium van regionaal maatwerk en de lokale
inbedding van vrijwilligers in de lokale gemeenschap. Dit vinden wij voor wat betreft het
organisatieconcept van de brandweer vanzelfsprekend. Echter, de passage in het
regeerakkoord lijkt op gespannen voet te staan met de - breed gedragen - noodzaak tot
kwaliteitsverbetering van de brandweersector. Het recente onderzoek van uw inspectie
IOOV toont die noodzaak eens te meer aan.

Willen wij de participatie van de talloze vrijwilligers handhaven en tegelijkertijd de
kwetsbaarheid van de lokale brandweerzorg reduceren, dan is een doorontwikkeling van
de veiligheidsregio én een verdere regionalisering van de brandweer gewenst. Ons advies
hierover treft u bijgevoegd aan. Reeds in 1992 heeft uw voorganger, wijlen minister Ien
Dales, ook oud-burgemeester van Nijmegen(!), met haar voornemen tot een herstructuring
van de brandweer deze problematiek onderkend. Ook zij vond een herstructurering van de
brandweerorganisatie noodzakelijk. Zeker met het oog op de ontwikkelingen in het fysieke
veiligheidsdossier maken wij ons sterk voor een verdergaande professionalisering van de
brandweerzorg om zodoende de vereiste continuďteit en kwaliteit te kunnen waarborgen. In
dit verband wijzen wij u graag op sprekende voorbeelden zoals de HSL, de
Betuwespoorlijn, verdichtingsopties in de ruimtelijke ordening, de veiligheidsproblematiek
Westerschelde en de draagkracht van de regio Kennemerland (inmiddels verantwoordelijk
voor de veiligheidszorg en rampenbestrijding rond Schiphol).

Naast de veiligheidsregio speelt op dit moment een aantal actuele thema's die van invloed
zijn op de brandweerorganisatie. Eén daarvan is bijvoorbeeld het Cebeon-onderzoek naar
de financiering van de OOV dat een achterstand zichtbaar maakt van 335 miljoen. Wij
vinden het daarbij zorgelijk dat de reeds bij Balkenende I gezamenlijk met het Openbaar
bestuur ingediende claim van M€ 220, die uiteindelijk in 2006 werd geëffectueerd, na 2009
geen structurele doorwerking krijgt, net zo min als de financiële gevolgen van de juridische
uitspraken in het kader van de Arbeidstijdenwet.
Als het gaat over de financiële verhoudingen en de daarin af te spreken prioriteiten, past
ons vanzelfsprekend de nodige terughoudendheid. Immers, dat is nadrukkelijk onderdeel
van het bestuurlijk primaat en onderwerp van bespreking in het (bestuurlijke) strategische
veiligheidsberaad. Vanuit de door mij als voorzitter van de NVBR en voorzitter van de Raad
van Regionaal Commandanten ervaren (complementaire) verantwoordelijkheid, vraag ik
zeer nadrukkelijk aandacht voor deze dossiers. De afschaffing van het functioneel
leeftijdsontslag met vrijwel direct daarop volgend de wijzigingen van het arbeidstijdenbesluit
heeft diepe sporen getrokken in de verhouding tussen management en werkvloer. Dat is u
als oud-burgemeester ongetwijfeld bekend. Naar mijn stellige overtuiging is het volstrekt
noodzakelijk om de arbeidsverhoudingen met betrekking tot het
beroepsbrandweerpersoneel te moderniseren. Dat zal evenwel – omdat het mede cultureel
bepaald is – vragen om wijsheid en fasering.

Indachtig het adagium van het nieuwe kabinet stellen wij het op prijs binnenkort nader met
u kennis te mogen maken en u in een open gesprek te informeren over onze zienswijze,
vanuit het perspectief van de professionals, rond een aantal landelijke thema's. Ter
informatie treft u bijgevoegd een essay van mijn hand aan met daarin een blik op de
toekomst van het veiligheidsbestel. Deze schets wordt voorafgegaan door een analyse
vanuit een historisch perspectief. Immers, 'kennis van het verleden is noodzakelijk om het
heden te begrijpen en dat geeft gevoel van richting voor de toekomst'. Met deze
benadering hoop ik enig tegenwicht te bieden aan 'ambtelijke policy-makers die vaak
beginnen met het heden'. Illustratief in dat verband was een trainingsbijeenkomst met 60
medewerkers van uw departement, waarvan slechts één het kabinetsstandpunt Enschede-
Volendam bleek te kennen. Dat is wat mij betreft geen verwijt, maar slechts een
constatering. De vluchtigheid in de dagdagelijkse politieke werkelijkheid noopt daar vaak
toe, maar dat is zeker niet altijd congruent met de maatschappelijke urgentie voor de
ontwikkeling van de sector.

Het spreekt vanzelf dat wij graag een open, constructieve en praktijkgeoriënteerde bijdrage
willen leveren aan de beleidsontwikkeling in het fysieke veiligheidsdossier. Soms wel een
beetje kritisch, maar dat moet vanuit andere verantwoordelijkheden ook kunnen. Met uw
directie brandweer en GHOR bestaan in dat opzicht zeer goede, open en eerlijke
betrekkingen. Wij zien een verdere constructieve/vruchtbare samenwerking dan ook met
vertrouwen tegemoet.

Met vriendelijke groet,

J. Don Berghuijs
Voorzitter


Rene112

  • Gast
Reactie #42 Gepost op: 2 maart 2007, 23:44:56
Ik kreeg net van een zeker iemand...  ;) de volgende link door  :) ;D ;D ;D

Een zeker iemand.... klopt ;)    (ik ben niet meer zo onzeker de laatste tijd ;D ;D ;D)

groeten,
René de Caluwé


Brandpreventist

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 18,993
Reactie #43 Gepost op: 2 maart 2007, 23:48:47
Een zeker iemand.... klopt ;)    (ik ben niet meer zo onzeker de laatste tijd ;D ;D ;D)

groeten,
René de Caluwé


 ;) ;D ;D LOI cursus 'ken u zelf' toevallig gedaan?  ;) ;D ;D ;D


Brandpreventist

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 18,993
Reactie #44 Gepost op: 30 maart 2007, 08:14:24
http://www.minbzk.nl/actueel?ActItmIdt=104875

'Geweld tegen overheidsmedewerkers wordt niet geaccepteerd!'
27 maart 2007
Ga direct naar het volgende onderdeel:
Zie ookEen politieagent, een ambulancemedewerkster, een parkeerwachter, een medewerker van de sociale dienst, zelfs een medewerkster van de bibliotheek: allemaal hebben ze de afgelopen periode te maken gehad met ernstige vormen van geweld en verbale agressie. Een gesprek met hen was één van de onderdelen van het werkbezoek van minister Ter Horst aan Rotterdam op 26 maart.

Daarvoor was de minister al met enkele controleurs op tramlijn 20 van het Wilhelminaplein naar het Centraal Station gereden. Ze toonde zich zeer onder de indruk van hun verhalen: “Al deze mensen werken voor ons allemaal. We moeten daarom een duidelijk signaal afgeven: geweld tegen hen wordt niet geaccepteerd”.

http://www.minbzk.nl/contents/pages/86708/2a.jpg

De minister was vooral geďnteresseerd in de juiste aanpak: wat kunnen we (nog meer) doen om dit soort uitwassen tegen te gaan? Naast allerlei preventieve maatregelen gaat de aandacht al snel uit naar de vervolging van de dader. Het begint natuurlijk met het doen van aangifte, dat gebeurt nog lang niet altijd. En er is al afgesproken met het openbaar ministerie dat de strafeis in dit soort gevallen hoger is. Maar volgens de meeste gesprekspartners zou in elk geval ook moeten worden vastgelegd dat de verdachte niet uit voorlopige hechtenis komt en dat de zaken niet worden geseponeerd. Volgens burgemeester Opstelten worden daarover nu in Rotterdam afspraken gemaakt. Mevrouw Ter Horst gaat met haar collega van Justitie overleggen of er landelijk nog meer gedaan kan worden.

Veiligheidsregio’s
Een ander deel van het werkbezoek stond in het tegen van de Veiligheidsregio’s. In een veiligheidsregio werken brandweer, geneeskundige diensten en politie samen aan de hulpverlening aan de burger. Ook het optreden van gemeentelijke- en andere diensten in samenwerking met de hulpverleningsdiensten ingeval van een ramp of een crisis, wordt geregeld. In Rotterdam Rijnmond wordt daar voortvarend aan gewerkt. De minister was vooral geďnteresseerd in twee onderwerpen: ontkokering en regionalisatie van de brandweer. Volgens haar is het voor een goed functioneren nodig dat er bij crisis en rampen ook écht wordt samengewerkt tussen de verschillende disciplines. En om te zorgen dat de brandweer tegen grote problemen is opgewassen, is regionalisatie van de brandweer eigenlijk onontbeerlijk. De algemeen directeur van de Veiligheidsregio Rotterdam Rijnmond, Don Berghuijs, beaamde dat in zijn presentatie. Eind van dit jaar verwacht hij dit proces helemaal te hebben afgerond.

http://www.minbzk.nl/contents/pages/86708/1a.jpg

Veel vrijwilligers van de brandweer zouden weerstand hebben tegen die regionalisatie, vanwege de binding met hun gemeente. In een gesprek met een aantal vrijwilligers uit de regio bleek daar helemaal niets van: “Wij hebben er geen enkel probleem mee gehad. Als er maar goed gecommuniceerd wordt en het proces goed wordt voorbereid. En voor mij heeft het eigenlijk nog voordelen: ik werk in een andere gemeente dan waar ik woon. Nu kan ik overdag ook daar aan de slag, wanneer er brand uitbreekt”, zei een van hen.

Bekijk hier het videoverslag van het werkbezoek aan Rotterdam http://ministerie.noterik.com/asx/BZK260307-7.asx


Fred Vos

  • Verbannen gebruiker
  • Forum gebruiker
  • ***
  • Berichten: 417
Reactie #45 Gepost op: 30 maart 2007, 10:13:46
@ Palmpie

Merkwaardig.
Opstelten, toen DG op BZK, meldde begin jaren negentig dat de regional;isatie van de brandweer in Nederland was voltooid en dat de 'doeluitkeringen' dan wel rechstreeks naar het gemeentefonds konden.

Wie vertelt hier sprookjes?

En waar is dat geld gebleven als nu nog de regio Rotterdam (en in de rest?) moet worden opgebouwd?
Waarom deed men niet vanaf 1985 wat er in de Brandweerwet stond en waar honderden miljoenen guldens voor zijn aangereikt? (Die zijn toch niet allemaal in de externe Yacht clubs blijven hangen?)
De veiligheidswet verandert niets aan de brandweertaakverdeling zoals die al in 1985 is vastgesteld.
Waarom zweeg iedereen, vooral ook op het Nibra, NVBR  en binnen de Inspectie?

Ik zou zeggen vraag daar eens.

Met vriendelijke groet,
Fred vos.
Disclaimer: Alle uitspraken van het verbannen lid Fred Vos zijn geheel voor eigen rekening, het beheer en moderatorteam van het Hul


Brandpreventist

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 18,993
Reactie #46 Gepost op: 18 april 2007, 20:45:32
http://www.volkskrant.nl/binnenland/article417110.ece/Minister_botst_met_regeerakkoord_over_brandweer

Minister botst met regeerakkoord over brandweer

ANP

DEN HAAG - Minister Guusje ter Horst van Binnenlandse Zaken dreigt in conflict te komen met afspraken uit het regeerakkoord over de brandweer. De PvdA-minister toont zich een warm voorstander van een regionaal georganiseerde brandweer. Op aandringen van de ChristenUnie heeft de coalitie echter vastgelegd dat de brandweer niet wordt verplicht om zich in regio's te organiseren.

Ter Horst zei woensdag tijdens een overleg met de Tweede Kamer dat zij in gesprek zal gaan met de ChristenUnie om te bekijken waarom deze coalitiepartij tegen een verplichting is. Tegelijkertijd liet ze blijken dat de vorming van een regionale brandweer geen vrijblijvende stap kan zijn. ‘Je kunt niet met de helft regionaliseren. Het is of het een, of het ander.’

De minister denkt dat zij een heel eind kan komen via overleg met de brandweerkorpsen en gemeenten. ‘Ik heb de hoop en verwachting dat we het niet hoeven te verplichten.’

Volgens Ter Horst is de bestrijding van grote ongevallen en rampen zo complex geworden dat een lokaal georganiseerde brandweer zulke zaken niet meer kan behappen. ‘Mijn opvatting is dat als we de rampenbestrijding op orde willen krijgen, dat niet lukt zonder regionalisering. We moeten de kennis en kunde op regionaal niveau bij elkaar brengen.’

Op diverse plaatsen in Nederland is de brandweer al regionaal georganiseerd, maar veel gemeenten hebben nog een eigen brandweer. Ter Horst denkt dat het verzet tegen een regionale aanpak bij veel kleine gemeenten voortkomt uit de angst van brandweercommandanten en burgemeesters om hun grip te verliezen.

Volgens Kamerlid Ed Anker van de ChristenUnie bestaat er een breder maatschappelijk verzet tegen een regionale aanpak. Ook andere Kamerfracties zijn kritisch, waaronder de SP.

Vrijwilligers bij de brandweer hebben ook vaak moeite met regionalisering, omdat zij vrezen voor de binding met hun gemeente en kazerne. De brandweer telt ongeveer 23.000 vrijwilligers, die daarmee 80 procent van alle brandweerlieden vertegenwoordigen. Een zegsman van een nieuwe belangenorganisatie voor vrijwilligers toonde zich teleurgesteld over de opstelling van Ter Horst.


Brandpreventist

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 18,993
Reactie #47 Gepost op: 18 april 2007, 21:00:30
http://www.regering.nl/actueel/nieuwsarchief/2007/04April/18/0-42-1_42-95787.jsp

 18 apr 2007
TER HORST: ZORGEN OVER RAMPENBESTRIJDING IN REGIO




Lijn Minister Ter Horst (BZK) maakt zich 'grote zorgen' over de gebrekkige regionale rampenbestrijding en crisisbeheersing. De plannen zijn in de meeste regio's op orde, maar sluiten onvoldoende aan op de praktijk.

Dit schrijft minister Ter Horst in een brief aan de Tweede Kamer. Zij reageert daarmee op bestuurlijke rapportages van provincies over de mate waarin regio's zijn voorbereid op een ramp of crisis.

Knelpunten
De Inspectie Openbare orde en veiligheid constateert dat het de veiligheidsregio's veel tijd kost om bij rampen en zware ongevallen uit de startblokken te komen.

Er zijn knelpunten bij melding en alarmering, opschaling, beschikbaarheid van sleutelfunctionarissen voor leiding en coördinatie, afstemming binnen de meldkamer en de informatievoorziening.

Ook werken politie, brandweer en ambulance nog steeds niet goed genoeg samen.

Veiligheidsregio's
De veiligheidsregio's moeten zich nu volgens Ter Horst verder ontwikkelen tot slagvaardige, multidisciplinaire organisaties voor rampenbestrijding en crisisbeheersing.

De Inspectie Openbare orde en veiligheid houdt waar nodig te voortgang in de gaten, maakt knelpunten zichtbaar en ondersteunt de veiligheidsregio's met adviezen.

Het Landelijk Beraad Crisisbeheersing heeft een rapport opgesteld met basisvereisten voor crisismanagement. Ter Horst beslist binnenkort hoe deze vereisten worden vastgelegd in wet- en regelgeving.

Oefeningen
Ter Horst vindt dat er vaker en beter moet worden geoefend. Zij ondersteunt daarbij bijvoorbeeld de invoering van kwaliteitsnormen en geeft subsidie voor multidisciplinaire oefeningen.


Brandpreventist

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 18,993
Reactie #48 Gepost op: 18 april 2007, 21:01:19
http://www.minbzk.nl/actueel?ActItmIdt=105161

Gebrekkige regionale rampenbestrijding baart Ter Horst grote zorgen
18 april 2007


Minister Ter Horst van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties maakt zich grote zorgen over de regionale rampenbestrijding en crisisbeheersing; de plannen zijn doorgaans wel op orde, maar ze sluiten onvoldoende aan op de praktijk. Belangrijke knelpunten in de basisprocessen van rampenbestrijding en crisisbeheersing liggen op het gebied van melding en alarmering, opschaling, beschikbaarheid van sleutelfunctionarissen voor leiding en coördinatie en multidisciplinaire afstemming en informatievoorziening. Ook werken politie, brandweer en ambulance nog steeds niet goed genoeg samen.

Dit schrijft minister Ter Horst in een brief aan de Tweede Kamer als reactie op de bestuurlijke rapportage van de provincies over de mate waarin regio’s zijn voorbereid op een ramp of een crisis. De minister onderkent dat er de afgelopen jaren door gemeenten en regio’s forse stappen zijn gezet op weg naar een betere rampenbestrijding en crisisbeheersing. Er is echter nog veel werk aan de winkel.

De veiligheidsregio’s zijn nu primair aan zet om zich verder te ontwikkelen tot slagvaardige multidisciplinaire organisaties voor rampenbestrijding en crisisbeheersing op decentraal niveau. Waar nodig zal de minister de Inspectie Openbare Orde en Veiligheid (IOOV) inzetten om de voortgang in de gaten te houden, knelpunten zichtbaar te maken en het proces in de veiligheidsregio met adviezen te ondersteunen.

Om de kwaliteit van de basisprocessen in de rampenbestrijding en crisisbeheersing te bepalen, heeft het Landelijk Beraad Crisisbeheersing (LBCB) de minister onlangs een rapport aangeboden met basisvereisten. Op korte termijn zal Ter Horst beslissen hoe deze vereisten in wet- en regelgeving kunnen worden vastgelegd.

Een goede voorbereiding op rampen en crises betekent ook dat mensen, materieel, plannen en organisaties goed geoefend moeten zijn. Weliswaar onderschrijven regio’s dit belang en hebben ze (meerjarige) oefenbeleidsplannen, toch moet er vaker en beter geoefend worden. Zo ondersteunt de minister de invoering van kwaliteitsnormen op dit gebied, de benutting van oefenexperts, de uitwisseling van kennis via een oefendatabank, de inzet van oefenevaluatieteams en is er subsidie beschikbaar voor multidisciplinaire oefeningen waardoor regio’s in de gelegenheid worden gesteld (extra) te oefenen.


Brandpreventist

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 18,993
Reactie #49 Gepost op: 18 april 2007, 21:07:25
http://www.minbzk.nl/aspx/download.aspx?file=/contents/pages/86926/br_tk_bestuurlijke_rapportage_rampenbestrijding.pdf

De voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal Postbus 20018 2500 EA DEN HAAG

 Onderwerp: Bestuurlijke rapportage rampenbestrijding en crisisbeheersing

 Periodiek breng ik u op de hoogte van de stand van zaken op het gebied van rampenbestrijding. Het domein van de rampenbestrijding is de afgelopen jaren verbreed naar crisisbeheersing. Over het landelijk beleid wordt u geďnformeerd via de voortgangsrapportage over het beleidsplan crisisbeheersing1. De regio’s zijn inmiddels volop bezig met het maken van deze verbredingsslag. Ik concludeer echter ook dat er nog veel werk aan de winkel is voordat we kunnen zeggen dat de organisatie van rampenbestrijding en crisisbeheersing loopt als een trein. Ik heb het op orde brengen van de rampenbestrijding en crisisbeheersing daarom benoemd tot één van mijn speerpunten.

Met deze brief geef ik de stand van zaken op het gebied van de planvorming op het terrein van rampenbestrijding en crisisbeheersing weer, op basis van de zogeheten bestuurlijke rapportages die ik heb ontvangen van de provincies.

Achtergrond

In de Wet rampen en zware ongevallen (Wrzo) is sprake van regionale beheersplannen, gemeentelijke rampenplannen, rampbestrijdingsplannen en provinciale coördinatieplannen. De regio’s rapporteren jaarlijks over de uitvoering van het regionaal beheersplan aan de provincie. De provincies vullen deze gegevens aan met hun eigen bevindingen uit hun toetsingen van diverse planvormen en voegen informatie over hun eigen rol in de rampenbestrijdingsorganisatie en die van derden toe. Vrijwel alle regio’s hebben aan de provincies gerapporteerd. Alle provincies hebben aan het ministerie van BZK en aan elkaar gerapporteerd.

De stand van zaken aangaande de rampenbestrijding: peildatum 1 juli 2006 Ik zal aan de hand van de belangrijkste aandachtspunten aangeven wat de situatie was op de peildatum van 1 juli 2006. De aandachtspunten betreffen planvorming, hulpvraag versus hulpaanbod, multidisciplinaire samenwerking en afstemming en tot slot oefenbeleid. Hieruit trek ik conclusies en schets ik vervolgens mijn handelingsperspectief.

Planvorming

Het gaat hier over de regionale beheersplannen (RBR), de gemeentelijke rampenplannen en rampbestrijdingsplannen. Het algemene beeld is dat al deze plannen op de peildatum grotendeels beschikbaar zijn, bestuurlijk zijn vastgesteld en door de provincies zijn getoetst. Regio’s onderkennen veelal het belang van een uitvoerbaar en operationeel gericht RBR en zijn soms druk doende met aanpassingen en actualisering.

Gemeenten houden hun gemeentelijke rampenplan actueel. De gemeenten hebben voor bijna alle wettelijke verplichte situaties (VR-plichtige bedrijven en luchthaventerreinen) rampbestrijdingsplannen vastgesteld. Aanvullend is vaak op last van de burgemeester voor risicovol geachte situaties (zoals LPGtankstations) een rampbestrijdingsplan opgesteld.

De toetsing van de provincies is sterk procedureel van aard. Zij richt zich vooral op de mate waarin wordt voldaan aan de wettelijke vereisten en minder naar de manier waarop die met de plannen wordt gewerkt.

De Inspectie Openbare Orde en Veiligheid (Inspectie OOV) kijkt vooral naar de effectiviteit van de plannen en merkt hierover in haar rapportage2 over de Algemene Doorlichting Rampenbestrijding over 2003 – 2005 (ADR) op, dat de planvorming nog steeds een traject is dat losstaat van de praktische implementatie en uitvoering van de beschreven procedures.

De plannen zijn dus voorhanden, maar ze sluiten naar mijn overtuiging onvoldoende aan op de praktijk. Het maken van plannen lijkt een doel op zich geworden te zijn; ze worden niet vanzelf vertaald naar een operationele multidisciplinaire organisatie. Al eerder heb ik onderkend dat dit leidt tot planfixatie en schijnveiligheid. De effectiviteit van de planvorming dient dan ook vergroot te worden. Om dat te realiseren heb ik een nieuwe, plan last verminderende, aanpak voorgesteld voor de planvorming die zich richt op de veiligheidsregio en meer generieke operationele plannen, die moeten aansluiten op de operationele praktijk. Deze heb ik opgenomen in het voorstel op de Wet Veiligheidregio’s. Diverse regio’s zijn al bezig met een verbetering en actualisering van hun beheersplan en zoeken naar betere operationele planvorming. Naar mijn idee is dit een teken dat de regio’s zelf ook doordrongen zijn van de noodzaak en mogelijkheden van verbetering op dit vlak.  

Zorgvraag versus zorgaanbod

De provincies berichten alarmerend over het feit dat diverse regio’s worstelen met de aangetoonde discrepantie tussen zorgvraag en het zorgaanbod bij diverse ramptypen. Hier ligt ook voor mij een belangrijk zorgpunt. Rampen en crises zijn weliswaar uitzonderlijke gebeurtenissen en het is niet realistisch en te kostbaar om de capaciteit van de hulpverleningsdiensten volledig af te stemmen op de zeer incidentele zorgvraag. De opgave bij crisisbeheersing is om te kunnen beschikken over een solide en professionele organisatie die snel weet op te schalen, waarin de primaire processen van rampenbestrijding en hulpverlening goed op orde zijn en die vooraf afspraken heeft gemaakt met buurregio’s voor snelle bijstand. Op deze punten is nog veel te verbeteren.