HAP wel of geen spoed?

[Ambuman]

Zolang er nog huisartsen zijn die een ernstig benauwde patient plat laten liggen, die weggaan zonder overdracht, die een Asthma Cardiale niet herkennen en je onder een A-2 urgentie vragen maar wel op de overdracht zetten "roze sputum", die antwoorden op de vraag of er Lasix is gegeven met "de patient heeft toch geen dikke benen?", die een huisgenoot van een reanimatiebehoeftige aan het reanimeren zetten en zelf de ambulance bij de deur gaan staan opwachten, die een bloedbad aanrichten bij het zetten van een naaldje (en dan zit ie nog niet goed, wel een goed initiatief overigens), die voor iemand met een vers CVA (met parese en geen contra-indicaties) een ambulance belt en het afdoet als A-2 urgentie.
Nee, het is geen hetze tegen de huisartsen. Het is realiteit. En ook op die ambu zitten veel mensen die fouten maken (vers CVA, geen waaknaald, geen O2, geen RR meten, helemaal niets doen, behalve familie naast de pt neerzetten en zelf voorin gaan zitten) ook dit is realiteit.
Daarentegen kan het ook goed zijn, laatst een huisarts bij een reanimatiebehoeftige, keurig masker/ballon beademing, perfect. Maar dat zijn helaas de schamele uitzonderingen.
Dus de tijd van een goede integratie lijkt mij nog ver weg.

[mus]

Nee, geen discussie. De ambulance is voor spoedeisend vervoer. De Hap is een huisartsenpost en niets anders dan een post waar huisartsen zitten. De doelstelling is om altijd een huisarts buiten de reguliere werktijden te kunnen spreken welke de patient helpt. Aanrijtijden zijn een andere discussie, toepassen van reanimatie (first responder) is een andere discussie. Indien men geen hap heeft komt waarschijnlijk de huisarts nog gewoon op visite, is het spoedeisend laat je een ambulance komen.

[Jorrin]

Ik vind het niet echt een discussiepunt. Mijn mening: als er tijd is om een huisarts erbij te halen, dan moet je dat doen. Maar dan hebben we het niet over levensbedreigende zaken en dat kan dan onder normale omstandigheden. Als die tijd er niet is, dan kies je voor een ambulance. Een huisarts kan mijns inziens te weinig uithalen op het gebied van spoedeisende hulp.
Niet oneerbiedig bedoeld, maar aan de hand van wat ik ervan weet en gezien heb is het mijn mening dat een huisarts niet de plaats kan innemen van een ambulanceteam, tenzij de huisarts de kennis en de middelen heeft om deze taak op zich te nemen en de protocollen kent(maar dat is dus over het algemeen niet zo!). Komt nog bij dat het HAP-team geregeld niet eens als "team" werkt, om het simpele feit dat de huisartsen de chauffeurs al dan niet terecht onkundig achten.
Lijkt mij dus geen discussie nodig.

[Rescue]

Jullie bewijzen dat er wel discussie nodig is,
over de kwaliteit van HAP, maar ook hun rol is de spoedeisende hulpverlening..

Ik denk dat er aan de opleiding van huisarts nog veel schort. maar dat valt aan te organiseren. en dat is een relatief eenvoudig op te lossen probleem..

Maar zodra je niet over een vorm van afstemming of nadere integratie wil nadenken, (financiering, voorpostrol, noodhulp) heb je wat mij betreft geen toekomst visie, en leef je bij de waan van de dag..

[webster]

In een niet al te ver verleden bestond een ambulance dienst in het 'buitengebied' zoals o.a. in Zeeland uit een operatiekamer verpleegkundige, een goedwillende medewerker van de technische dienst als chauffeur en een 'omgebouwde patatwagen' als ambulance. Bij ongevallen en spoedeisende zaken werd er altijd een huisarts achteraan gestuurd die ook nog vaak eerder dan de ambu ter plaatse was.

ik kan het je nog wel gekker vertellen :-D

nog niet eens zo heel veel jaartjes terug (jaar of 10 tot 15 hooguit) vroeg men personeel voor de ambulance gestationeerd in kamperland... gevraagde opleiding: ehbo diploma en reanimatie diploma.....

web*

[SL-Leung]

Jullie bewijzen dat er wel discussie nodig is,
over de kwaliteit van HAP, maar ook hun rol is de spoedeisende hulpverlening..

Ik denk dat er aan de opleiding van huisarts nog veel schort. maar dat valt aan te organiseren. en dat is een relatief eenvoudig op te lossen probleem..

Uhhhmmm  Peter, ik ben bang dat dat niet gaat lukken. De opleiding tot huisarts is slecht bereid om te investeren in spoedeisende hulp verlening. De totale opleiding van 3 jaar bestaat uit 2 jaar bij een huisarts in de praktijk en een jaar externe leer/werk periode. Gedurende deze periode ben je 6 maanden IN PRINCIPE bezig op een SEH (6 maanden), verpleeghuis (omgaan en beleid voor schonische zorg) en een GGZ instelling (acute psychiatrie) bedien 3 maanden. Vaak belanden de HAOIs (huisarts in opleiding) op plekken waar ideale doelstellingen niet gehaald worden ( GGZ = dementiescreening, SEH voor de helft van de tijd afdelingswerk, andere helft wel SEH interne / cardiologie   had ik zo gewild).
Veelal hebben enkelen al binnen een opleidingsziekenhuis gewerkt als zaalarts waardoor ze de 6 maanden SEH niet hoeven te doorlopen.
Bij de 2 jaar in een huisartsenpraktijk zijn de terugkomdagen (1 dag per week voor onderwijs op de universiteit) met allerlei zaken gevuld, echter vrij weinig medisch inhoudelijke zaken, meer over gesprekstechnieken.
Recent hebben de opleidingsinstituten een nieuwe raamwerk opgesteld als toekomstvisie. Hierin wordt weer veel gepraat................
Dus HAP "spoed" ? Ik zeg ja, maar laat ze die lichtbalk en sirenes eraf halen, dan weet iedereen meteen wat de beperking van de HAP is.

[Rescue]

Dus je bevestigd mijn stelling dat de huisartsen opleiding leeft bij de waan van de dag en geen toekomst visie heeft..

[EHBO-er]

Dus je bevestigd mijn stelling dat de huisartsen opleiding leeft bij de waan van de dag en geen toekomst visie heeft..

De waan van de moderne dag is ook het uitstellen van beslissingen, totdat anderen een visie hebben geformuleerd.

Pragmatisch omgaan met de waan van de dag houdt dit systeem mee in stand, maar op de werkvloer gebeurd er tenminste iets.

Het aanhalen van voorbeelden om iets te promoten of te demoten is symptoombestrijding en voegt niets toe aan de oplossing.

[SL-Leung]

Dus je bevestigd mijn stelling dat de huisartsen opleiding leeft bij de waan van de dag en geen toekomst visie heeft..

Nee, de toekomst visie van de huisartsopleinding is een totaal andere visie. Deze gaat ervan uit dat het dagelijkse werk van de huisarts (spreekuur houden) belangrijker is dan eventueel in te springen bij spoedsituaties. Waar ik het met hun niet mee eens ben is dat zij daar zoveel tijd en aandacht eraan besteden dat andere zaken genegeerd worden.
Gelukkig heb ik, voordat ik aan de opleiding begon, bij de landmacht gewerkt. Daar heb ik trainingen gehad voor omgaan met soedeisende situaties.
Tevens doordat ik ook enkele jaren zelfstandig spreekuur heb moeten draaien ben ik erachter gekomen dat de cardiologie niet mijn sterke kant was. Vandaar dat ik gedurende die spoedeisende hulp module ook op zaal wilde rondlopen van de cardiologie afdeling.

De opleiding heeft dus zo zijn blinde vlekken, maar is ook enigszins flexibel dat je het programma kunt aanpassen zodat je je eigen minder sterke punten kunt versterken.

Pragmatisch omgaan met de waan van de dag houdt dit systeem mee in stand, maar op de werkvloer gebeurd er tenminste iets.

En dat is dus het pragmatische van de werkvloer. Een oplossing is niet snel gevonden, omdat je de patient niet het slachtoffer hiervan kunt laten worden !

[Jorrin]

En volgens mij is het ook nog eens zo dat, als je besluit dat je huisarts wilt worden, je niet bewust vraagt om dat stukje spoedeisende hulp... dan was je wel een andere specialisatie gaan doen.