Het bergen van een slachtoffer heeft namelijk ook psychische gevolgen.
En niet alleen voor sportduikers.
Rond 1958 werd een vijfjarig jongetje,op zijn verjaardag, op een spoorbrug aangereden door een personentrein en is vervolgens van grote hoogte te water geraakt.
Tientallen toeschouwers waaronder de ouders waren er getuige van dat een man of tien gemeentepolitie met wrakkige bootjes opgescharreld in de buurt met dregjes aan het zoeken was.
Water,Lozingskanaal Amsterdam,ca 6 meter diep en door het spuien stroomde het behoorlijk
Kind werd door systematisch dreggen snel gevonden en naar de ambulance gebracht,is uiteindelijk helaas overleden.
De toenmalige HIP,later commissaris,Groeneveld,ex stuurman grote vaart en zeiler, heeft naar aanleiding van dit geval geďnitieerd dat er materieel kwam om professioneel aan waterreddingen te kunnen gaan doen. Dat is opgepikt door de brandweer die begon met een "waterongevallen wagen" met rubberbootje op dak en is verder stap voor stap door de brandweer uitgebouwd naar een volwaardige duikwagen met alles erop en eraan.
Vele jaren later heb ik met de heer Groeneveld over deze actie gesproken, hij vertelde mij dat het geval een behoorlijke impact had gehad op zijn mannnen die toendertijd aan de zoekactie hadden deelgenomen.
N.B. Ook professionele bergingsduikers die lijken tegenkomen in schepen en boven water moeten brengen hebben soms de nodige tijd nodig om het te verwerken.
Sommige mannen van de vroegere RP te water die vrij regelmatig waterlijken moesten opvissen hadden een heel aparte remedie voor nieuwkomers: een slappe zoute haring eten !
