Gaan we weer verder.
Doe mij sokkenaan, de vloer is immers koud. Heel voorzichtig stap ik over jorrin heen en plots glij ik uit
Ik kan mij nog net op tijd vast pakken aan het bed wat daar staat. Pffft. gelukkig ik sta nog. Heel zachtjes en voorzichtig ga ik verder.
Terug gekomen probeer ik nu wel goed over jorrin heen te stappen en gelukkig dit keer gaat het goed. Ik val weer snel in slaap.
Ineens wordt ik wakker van een gekriebel onder mijn voet. Jorrin probeert mij wakker te maken, nu hoor ik ook mijn wekker die afloopt en schijnbaar al een tijdje bezig is om mij wakker te krijgen. Jorrin (hoofd licht knopje)
stapt uit bed en doet het licht weer aan. We gaan met z'n allen naar de eetzaal en zien dat we nu wel op tijd zijn. De eetzaal is aardig vol, dus er zijn er meerdere die voor 8.00 willen gaan eten.
Nadat we onze spullen in de bus hebben ingeladen vertrekken wij weer richting nederland. Via een kleine omweg, want onze chauffeur moest nog effe ergen tanken, komen we eindelijk weer op onze eigen kazerne aan.
Jorrin wordt door haar man opgehaald en ik duik nog even het kantoor in om wat administratieve zaken te doen.
Samen zijn jorrin en ik overeen gekomen dat als wij samen op pad gaan, dat dit toch wel eens anders kan gaan verlopen als dat wij denken. Het zijn leuke dagen geweest. Dagen die wel erg snel voorbij zijn gegaan.
