Hulpverleningsforum
Blauw: Politie / Marechaussee / Handhaving => Politie en Marechaussee => Topic gestart door: RAdeR op 6 januari 2011, 08:16:20
-
Biomarker voorspelt PTSS
Nederlandse militairen van wie witte bloedcellen voor een missie veel stresshormoonreceptoren bevatten, hebben na hun missie meer kans op posttraumatische stress. Dat stellen onderzoekers verbonden aan het UMC Utrecht en de Militaire Geestelijke Gezondheidszorg in American Journal of Psychiatry van deze maand.
Mirjam van Zuiden c.s. van het UMC Utrecht onderzochten ruim 450 soldaten die tussen 2005 en 2008 gedurende vier maanden op missie naar Afghanistan vertrokken. Na afloop van de missie bleken 34 soldaten veel symptomen van posttraumatische stress te hebben. Bij deze 34 soldaten analyseerden ze vervolgens diverse bloedwaarden en vergeleken die met de bloedwaarden van 34 collega’s die dezelfde uitzending meemaakten en die geen symptomen van PTSS vertoonden.
Van Zuiden c.s. trachtten langs deze weg een biomarker te identificeren die duidt op een verhoogde kwetsbaarheid voor PTSS. Ze meenden die gevonden te hebben in de mate waarin leukocyten kunnen binden aan de glucocorticoïdereceptor (GR). Hoe groter het aantal receptoren, hoe meer risico op PTSS. En inderdaad, dit GR-aantal bleek groter bij die soldaten die na afloop van de missie veel PTSS-symptomen ontwikkelden. Een stijging van het aantal receptoren met duizend bleek het risico op PTSS 7,5 maal te verhogen.
In een commentaar benadrukt Douglas Delahanty de noodzaak van een goede inschatting van de kwetsbaarheid voor PTSS. Want, aldus de commentator, slechts een gering aantal van alle mensen die een traumatische gebeurtenis meemaken, krijgt PTSS en zogenaamde debriefing na afloop van een missie waarbij iedereen betrokken is – dus ook degenen die geen risico lopen – kan soms averechts werken. Het is dus goed dat gezocht wordt naar betrouwbare voorspellers.
Delahanty plaatst echter wel een paar kanttekeningen bij het onderzoek van Van Zuiden c.s. Zo wijst hij erop dat de verhoogde GR-aantallen niet causaal in verband hoeven te staan met PTSS. Misschien hangen ze samen met eerdere trauma’s. Als er namelijk één factor is die vrij consistent het risico op PTSS verhoogt, dan is het wel een eerder trauma. En zo’n eerder trauma laat zijn sporen na in de werking van het menselijke stresssysteem (de HPA-as), en bijgevolg wellicht ook in het GR-aantal.
Verder constateert hij ondanks het verschil in GR-aantallen tussen de groep met geen (of weinig) en de groep met veel PTSS-symptomen ook veel overlap, hetgeen het GR-aantal tot een minder betrouwbaar screeningsinstrument maakt om personen met een grotere kwetsbaarheid voor de stoornis op te sporen. Geen wonder overigens, vindt de commentator, want PTSS is een complexe stoornis.
Henk Maassen
Am J Psychiatry 2011; 168: 89-96 en 9-11
Zie verder:
http://ajp.psychiatryonline.org/cgi/content/abstract/168/1/89 (http://ajp.psychiatryonline.org/cgi/content/abstract/168/1/89)
http://ajp.psychiatryonline.org/cgi/content/full/168/1/9 (http://ajp.psychiatryonline.org/cgi/content/full/168/1/9)
bron: http://medischcontact.artsennet.nl/blad/Tijdschriftartikel/Biomarker-voorspelt-PTSS.htm (http://medischcontact.artsennet.nl/blad/Tijdschriftartikel/Biomarker-voorspelt-PTSS.htm)
-
"en zogenaamde debriefing na afloop van een missie waarbij iedereen betrokken is – dus ook degenen die geen risico lopen – kan soms averechts werken."
Zo, dat is even een statement. Wanneer is soms? Niet meer evalueren om "stoom af te kunnen blazen"? Uit wel onderzoek blijkt dat?
-
Ook wij zijn maar mensen.
Ook heel interessant voor diegene die (nog) in opleiding zijn.
In deze uitzending (klik op bekijk uitzending of bekijk website) (http://player.omroep.nl/?aflID=12135545&start=00:00:00) zijn o.a. 2 collega's van mij aan het woord waar ik ook mee werk en gewerkt heb. (John en Hermien)
Politie agent zijn is niet zomaar een vak.
We blijven mensen. Dit is gewoon de waarheid en de gewone burger zal dit nooit snappen, want wij schrijven alleen maar bonnetjes.
Het is het kijken waard.
-
Zorbacop, je link gaat bij mij, naar de startpagina van uitzendinggemist.nl
Om welk programma gaat het?
(in de schaduw van het nieuws, maar welke datum/uitzending?)
Edit: gevonden:
http://player.omroep.nl/?aflID=12135545&start=00:00:00 (http://player.omroep.nl/?aflID=12135545&start=00:00:00)
-
Verrek je hebt gelijk.
Bedankt voor de juiste link. Ik kan hem helaas niet meer wijzigen zie ik. O0
-
Hierbij de link naar de beta versie van Uitzending Gemist: http://beta.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1060247 (http://beta.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1060247)
-
Indrukwekkende uitzending. Ik geloof dat er de laatste jaren al behoorlijk wat vooruitgang is geboekt met de (geprofessionaliseerde) BOT's. Maar dat is natuurlijk alleen op basis van wat ik hier en daar lees. Maar op dit gebied blijft er natuurlijk heel veel winst te behalen bij de politie en andere hulpverleningsinstanties.
Wat ik in het filmpje enigszins ergerlijk vond was de reactie van de politieagente uit het publiek. Het kwam op mij over alsof ze haar collega's maar watjes vindt ("Ík ben heel nuchter, ík kan daar goed mee om gaan" etc.). Ik geloof meteen dat de politiecultuur harder is dan bij andere beroepsgroepen, maar ik vraag me toch af of zo'n opvatting daadwerkelijk gevoeld wordt in de organisatie.
-
Ja wat wil je....ze kwam uit Flevoland. ::)
Wat was dat nu voor voorbeeld van haar wat erg was dat ze meemaakte.
Het aanzeggen dat iemand was overleden.
Dat was haar voorbeeld.
Ja ook ik zat me goed te ergeren aan haar.
-
Idd een goed stuk.
Wat een m..s die "collega" van Flevoland. In mijn ogen kan je dan beter niks zeggen, is ook iets respect voller naar de 3 collega's die aan tafel zitten.
Ik ken persoonlijk ook een aantal collega's die PTSS hebben. Ik kan je vertellen daar wordt je niet vrolijk van als je dat heb. Daar kan je behoorlijk van naar de kl..e gaan.
Gelukkig is er tegenwoordig behoorlijk goede professionele hulp voor deze collega's.
-
Sterk stuk, respect voor de collega's die daar zitten en hun verhaal vertellen. Ook respect voor de collega van Flevoland, ze krijgt haar verhaal niet goed voor het voetlicht. Maar het is wel een stap om zo voor iedereen een tegen geluid te laten horen.
-
Sterk stuk, respect voor de collega's die daar zitten en hun verhaal vertellen. Ook respect voor de collega van Flevoland, ze krijgt haar verhaal niet goed voor het voetlicht. Maar het is wel een stap om zo voor iedereen een tegen geluid te laten horen.
Het is zeker een stap om zo'n tegengeluid te laten horen, maar op mij (overigens als buitenstaander) kwam het vrij respectloos over. Ook kreeg ik het idee dat zij (nog) niet heeft meegemaakt wat de drie agenten aan tafel wel hebben meegemaakt. En bij deze nogmaals mijn vraag: hoe wordt er binnen de politie over PTSS gedacht? Krijgen jullie collega's daar begrip voor of rust er toch nog een taboe op?
-
En bij deze nogmaals mijn vraag: hoe wordt er binnen de politie over PTSS gedacht? Krijgen jullie collega's daar begrip voor of rust er toch nog een taboe op?
Dat is korps afhankelijk. Volgens mij wordt er in A-A wel redelijk serieus mee om gegaan. Zodra er iets gebeurd wat dusdanig is wordt er gelijk het ZIG opgetrommeld. Het is aan de collega zelf of hij er wel of niet wat mee doet.
Bij mijn oud werkgever, de KMar, werd er ook serieus mee om gegaan. Te meer omdat daar het personeel natuurlijk ook richting oorlogsgebieden gaat. Ik ben zelf in die tijd als een van de eerste ter plaatse geweest bij de Schipholbrand. Na afloop stonden er ook voor ons hulpverleners klaar vanuit de organisatie. En dan is het natuurlijk aan je zelf of je er iets mee doet.
-
Dat is korps afhankelijk. Volgens mij wordt er in A-A wel redelijk serieus mee om gegaan. Zodra er iets gebeurd wat dusdanig is wordt er gelijk het ZIG opgetrommeld. Het is aan de collega zelf of hij er wel of niet wat mee doet.
Bij mijn oud werkgever, de KMar, werd er ook serieus mee om gegaan. Te meer omdat daar het personeel natuurlijk ook richting oorlogsgebieden gaat. Ik ben zelf in die tijd als een van de eerste ter plaatse geweest bij de Schipholbrand. Na afloop stonden er ook voor ons hulpverleners klaar vanuit de organisatie. En dan is het natuurlijk aan je zelf of je er iets mee doet.
Dat is goed om te horen!
Is het ZIG net zoiets als het BOT?
-
Dat is goed om te horen!
Is het ZIG net zoiets als het BOT?
In Amsterdam is het Zelfhulpteam Ingrijpende Gebeurtenissen, dus inderdaad vergelijkbaar met het BOT in andere regio's.
-
Dat is korps afhankelijk. Volgens mij wordt er in A-A wel redelijk serieus mee om gegaan. Zodra er iets gebeurd wat dusdanig is wordt er gelijk het ZIG opgetrommeld. Het is aan de collega zelf of hij er wel of niet wat mee doet.
Bij mijn oud werkgever, de KMar, werd er ook serieus mee om gegaan. Te meer omdat daar het personeel natuurlijk ook richting oorlogsgebieden gaat. Ik ben zelf in die tijd als een van de eerste ter plaatse geweest bij de Schipholbrand. Na afloop stonden er ook voor ons hulpverleners klaar vanuit de organisatie. En dan is het natuurlijk aan je zelf of je er iets mee doet.
KMar is het inderdaad ook geregeld, gelukkig geen gebruik van hoeven maken. Huidige werkgever is het goed geregeld ook, vorig jaar zelfs met politie/brandweer en ambu bij de brandweer op de kazerne marnixstraat ge"bot"... geeft ook wel weer een stuk richting aan je eigen gevoel, en je leert wat meer over hoe de andere diensten erin staan, de brandweercollegae hadden binnen 1,5 week een hoop shit gehad wat ze even "kwijt" moesten, en doordat wij er waren konden we uitleggen aan de politiecollega die als eerste was begonnen dat hij niets fout had gedaan, denk dat ie dat anders zonder uitleg toch anders beleefd had....
Maar over het algemeen is het volgens mij bij de politie meer "kunnen jullie alweer, ik heb een melding voor jullie", terwijl wij als het nodig is of wij het nodig vinden gewoon voor de rest van de dag eruit gehaald kunnen worden door de BOTter...
-
Maar over het algemeen is het volgens mij bij de politie meer "kunnen jullie alweer, ik heb een melding voor jullie", terwijl wij als het nodig is of wij het nodig vinden gewoon voor de rest van de dag eruit gehaald kunnen worden door de BOTter...
Nu heb ik 'vroeger' niet meegemaakt, maar wat ik inderdaad veel hoor van ervaren collega's is dat het vandaag de dag goed geregeld is qua opvang, veel beter dan vroeger.
Bij ons op de meldkamer is er een vaste lijst met gebeurtenissen bij welke gelijk ook het BOT in kennis wordt gesteld. Het kan dan inderdaad zijn dat er gelijk een melding achteraan komt, maar wanneer de desbetreffende agent(e) dat wil kan er zelfs een lid van het BOT nog naar de plaats van het voorval komen.
Daarnaast kan je altijd nog zelf bellen naar het BOT mocht je er behoefte aan hebben. Zij hebben ook de lijntjes naar de professionele hulpverlening, want dat wilde ze erg benadrukken: het zijn géén hulpverleners, enkel collega's.
Ik heb het BOT niet als een taboe ervaren op het bureau.
-
Door Maarten z'n post in een ander topic bedacht ik me dat het weer tijd was voor een nieuw KMar Magazine. Ben ik het januari-nummer aan het doorlezen en wat zie ik daar... juist: een heel artikel over "collegiale opvang". Wat een timing ;).
Voor de geïnteresseerden, downloaden kan hier:
http://www.defensie.nl/actueel/defensiebladen/kmar_magazine/2011/46178656/KMar_Magazine_nr_1_januari_2011 (http://www.defensie.nl/actueel/defensiebladen/kmar_magazine/2011/46178656/KMar_Magazine_nr_1_januari_2011)
-
Een op vijf agenten heeft psychische klachten'
AMSTERDAM - Ongeveer een op de vijf agenten kampt met psychologische klachten. De klachten zorgen voor vijftien procent meer verzuim bij de politie. Hiermee zijn tientallen miljoenen euro's gemoeid.
Dat meldt RTL Nieuws zaterdagavond op basis van een tussentijdse rapportage over stress en posttraumatische stressstoornis van onderzoeker Jan Struijs, die RTL in handen heeft.
Het aantal agenten dat last heeft van psychische klachten zou de afgelopen tien jaar zijn toegenomen. Dat is het directe gevolg van onder meer frustratie over de eigen organisatie, die te bureaucratisch zou zijn, stelt de onderzoeker.
Bijna tien procent van de agenten met klachten lijdt aan een posttraumatische stressstoornis.
Ongeveer tachtig procent van de klachten komt voort uit gewoon politiewerk, wat zou betekenen dat niet alleen agenten binnen de noodhulp ermee kampen, maar ook onder anderen agenten bij ondersteunende diensten.
© ANP http://www.nu.nl/binnenland/2461423/een-vijf-agenten-heeft-psychische-klachten.html (http://www.nu.nl/binnenland/2461423/een-vijf-agenten-heeft-psychische-klachten.html)
-
Is het ZIG net zoiets als het BOT?
http://www.hulpverleningsforum.nl/index.php?topic=50052.0 (http://www.hulpverleningsforum.nl/index.php?topic=50052.0)
O0
-
Beste Frank ,
een collega is inderdaad geen proffesionele hulpverlener op spychyschsomaties gebied of voor psychysche klachten die in jouw optiek er zou mogen zijn.
en hieraan ontbreekt het soms. Ik durf te wedden dat de juiste hulp er nog niet is. Men doet met alle respect wat in hun vermogen ligt om te helpen. zo is het .
Hij is nog geen psychotherapeut die tot op het bot gaat uitzoeken wat er mis met DAT wat er nog ontbreekt om de hulp volledig te maken binnen het korps..
Ik neem mij voor om mee te helpen denken. Waarom omdat ik ook zelf mijn weg moest vinden om van deze klachten voor 100% af te komen.
IK wil eerst aangeven wie een proffesionele hulpverlener is op het gebied van deze klachten.
hoe herken je deze klachten ?
hoe ontstaan deze klachten ?
waarnaar zijn ze LOS van de werkgever te herleiden.
wat kun je voor zo iemand betekenen?
wat het korps kan aanbieden om de werknemers tegemoet te treden?
welke geschikte literatuur er te vinden is?
Hoe kun je met gepaste medicamenten (alternatieve) het beste mee omgaan?
Wat het korps zelf eraan kan doen om deze klachten voor 80% in de hand te hebben onder werknemers.
Is het korps er helemaal verantwoordelijk voor?
Hoe herken je dat deel dat van jouw is?
Waar ligt de grens?
Hoe kan het korps samen met de werknemer een goede keus voor behandelmethode vinden ? Waarop hoor je te letten ?
dit zijn de onderwerpen waarop ik antwoord wil proberen te geven.
Ik probeer elke week 1 vraag te beantwoorden als er animo hiervoor is? kost niets , is gratis.
wordt vervolgt.
-
Zoals ik beloofd had zou ik enkele van deze vragen beantwoorden ,
Wie is de juiste therapeut op het vakgebied van psychyssomatische Klachten?
In de eerste plaats gaat u altijd eerst met uw huisarts praten over uw klachten. U geeft precies aan wat u mankeert. Vaak is het zo dat de huisarts niet de hand op de zere plek kan leggen. Meestal is niet in één woord aan te geven wat er precies aan de hand is met u, meestal zijn er klachten die een algehele malaise vormen.
Het tweede wat u kunt doen is op het internet samen met uw huisarts zoeken naar een BIG geregisreerde Psychotherapeut / systeemwerker
Deze therapeut moet aangesloten zijn bij een beroepen vereniging voor alternatieve geneeswijze.
Geregistreerd staan onder een geldige BIG reistratie nr.
Hij is onder toezicht van een tuchtcollege, en dient jaarlijks over zijn vakkennis getoetst te worden.
Bij het ziekenfonds aangesloten te zijn ( Niet iedere alternatieve geneesvorm is altijd in het ziekenfonds pakket vermeld). Als uw geneesvorm is vermeld dan kunt u dit declareren bij het ziekenfonds.
U gaat verder na of er op een therapeut sancties zijn gelegd door het tuchtcollege.
Thans is het zo dat van basisartsen ook verwacht wordt dat ze minder patiënten mogen gaan behandelen en meer de tijd voor u gaan nemen, om rustig met u te kunnen praten.
Wat nieuw is in alternatieve geneeswijze is dat er thans therapie wordt toegepast vanuit een antroposofische geneeswijze. d.w.z dat men u niet meer als een nummer gaat zien , maar als een mens die vanuit zijn gevoelens, dat wat u precies ervaart geholpen mag worden.
Ook worden basis artsen geadviseerd om alternatieve geneeswijze te studeren .Hiervoor hoor je eerst je doctoraal gedaan te hebben en deze alternatieve geneeswijze als postdoctoraal te doen n.l systeemwerk of psychotherapie.
Dit is een goede ontwikkeling omdat ik er baat bij heb gehad. Het is heftig omdat je echt aan jouw verborgen emoties gaat werken. Dat wat je psychysche somatische klachten bezorgd wordt zichtbaargemaakt.
kort samengevat: Er is een lichtpunt voor het korps om deze klachten bij personeel NU nog meer serieuser te nemen, en er daadwerkelijk nogmeer iets mee te doen.
Er zijn nu professioneel opgeleide beroepskrachten voor psychyssomatische klachten
a. psychotherapeuten. deze beheerst de volgende vaardigheden.
a.1 depressie ,kan van alles zijn van incest tot faillisementen tot ontslag etc..
a.2 rouwverwerking
a.3 gezinstherapie
b. systeemwerkers. deze beheerst de volgende vaardigheden
b.1 hij is empathisch , d.w.z hij beheerst een goede inlevingsvermogen
b.2 hij laat u volledig uw zelf zijn zonder om u te beoordelen.
b.3 hij is open en oprecht, hij hoeft niet perfect te zijn, hij is eerlijk in de therapeutische band.
wordt vervolgd
-
http://www.radio1.nl/contents/28945-prozac-bij-de-politie (http://www.radio1.nl/contents/28945-prozac-bij-de-politie)
Weliswaar niet van ''in de schaduw van het nieuws'' maar wel een aangrijpend verhaal
-
Indrukwekkend stuk om te kijken. Respect voor de collega's aldaar.
-
Beste hulpverleners
Ik heb gezien dat er op het forumn gesproken is over de uitzending in het schaduw van het nieuws.
"ptss bij hulpverleners"
Zelf ben ik een van de hoofdgasten geweest in dit programma. Ik ben daarom een eigen website begonnen en bedrijf.
www.ptss-support.nl (http://www.ptss-support.nl).
Lees de website en blijf mij steunen.
Leven met ptss is een leven en kan je helpen in je ontwikkeling.
Ik geef advies op het gebied van ptss en arbeidsconflicten.
Er moet meer aandacht komen in de opleidingen voor ptss.Ik ben Ervaringsdeskundige op het gebied van PTSS (posttraumatische stress-stoornis)
Jammer genoeg heb ik ontslag moeten nemen bij de politie door een arbeidsconflict.
-
Heb je verhaal gelezen op de site. Diepe respect. O0
-
Welkom in ons midden !
Heftige ervaringen man.. alle respect ook dat je toen je verhaal op tv hebt gedaan.
-
Lekkere werkgever. :-\
====================
'Agenten met trauma in kou gezet'
Korpschefs schieten ernstig tekort bij de opvang van politieagenten met psychische problemen. RTL Nieuws meldt dat op basis van politiedocumenten.
Korpsen zouden zich meer zorgen maken over de kosten van een thuiszittende, zieke agent dan om de agent. Mensen met een trauma door hun werk, worden soms het korps uitgewerkt.
De korpsleiding van Rotterdam-Rijnmond probeerde via de rechter te voorkomen dat een agent een schadevergoeding zou krijgen. Er zouden zeker tien van dit soort zaken zijn.
Opstelten
Minister Opstelten van Veiligheid en Justitie gaat korpsbeheerders aanspreken op deze benadering van zieke agenten, zegt RTL Nieuws. Mocht het nodig zijn, worden dossiers van gedupeerde agenten opnieuw bekeken.
http://nos.nl/artikel/332868-agenten-met-trauma-in-kou-gezet.html (http://nos.nl/artikel/332868-agenten-met-trauma-in-kou-gezet.html)
-
Politieman vertelt over PTSS 21-01-2012 (http://www.youtube.com/watch?v=NFC9kE4psxA#ws)
Gepubliceerd op 21 jan 2012 door RTLNieuws (http://www.youtube.com/user/RTLNieuws)
Duizenden politiemensen kampen met grote mentale problemen door heftige gebeurtenissen tijdens hun werk.
Door hun bazen worden ze vaak aan hun lot overgelaten. Dat blijkt uit onderzoek van onze researchredactie.
Agent Peter Bierbooms heeft PTSS door zijn werk en vertelt over zijn ervaringen.
-
Best hevig als je het zo hoort.
-
Op nu jij (http://www.nujij.nl/algemeen/tien-agenten-met-psychische-klachten-genegeerd.15375200.lynkx#axzz1k7JxOz8s) was nav de uitzending ook een hele discussie hierover.
Ik blijf erbij dat je bij de opleiding van alles kan trainen (fysiek/vuurwapen) en voorbereiden etc, maar je kan nog steeds niet trainen wat dat allemaal daadwerkelijk met de mens zelf doet en hoe het op de harde schijf wordt opgeslagen en verwerkt.
Onthoudt 1 ding ...... wij politiemensen blijven MENSEN!
Ik praat veel met mijn collega's over wat ik meegemaakt heb. Ik heb het geluk dat mijn partner een ex diender is en daardoor kan ik ook thuis makkelijk over mijn werk praten. Dat helpt mij allemaal om het een plaats te geven.
-
We blijven mensen. Dit is gewoon de waarheid en de gewone burger zal dit nooit snappen, want wij schrijven alleen maar bonnetjes.
Een totale generaliserende opmerking
Aan de andere kant is het heel duidelijk hoe jij (en je collega's(?) ik ga ook even generaliseren) over de burgers denken.........
Ik denk, dat de gemiddelde burger echt wel weet dat agenten meer doen dan alleen maar bonnetjes uitschrijven........
en dat het vaak een (boze) reactie van de burger die een boete ontvangt.
Ik ga er nog steeds vanuit dat de gemiddelde agent ook weet dat de gemiddelde burger weet dat agenten meer doen dan alleen bonnetjes schrijven.........
-
En dit bedoel ik nou.
Het gaat niet om die bonnetjes schrijven en wat allemaal nog meer doen behalve bonnetjes schrijven.
Kan jij je voorstellen wat je ziet en ruikt als je in een bloedhete woning komt waarin al een tijd een dooie ligt. Nee dat is niet net als op tv. Die lucht is niet te harden. Kan jij je voorstellen als je iemand aantreft die voor de trein is gesprongen en over de rails verspreid ligt? TV is toch anders dan in het echie. Kan jij je voorstellen als je met je collega rug aan rug tegenover 40 man staat en 5 minuten moeten knokken om deze van je af te houden tot de back up er is? En dit zijn maar een paar voorbeelden.
Generaliseren doe ik niet graag, maar er zijn uitzonderingen.
-
Hij is vaker geplaatst, maar dit zegt genoeg.
I am the officer (http://www.youtube.com/watch?v=B3fNmMD-E3k#)
en deze om het allemaal nog duidelijker te maken
IK, die waardeloze politieagent.
Ik denk, geachte belastingbetaler, dat u mijn identiteit inmiddels wel hebt vastgesteld. Ik pas vast en zeker in het hokje, waarin u mij wilt indelen en u vindt mij natuurlijk typisch.
Tot mijn spijt kan ik dat van u niet zeggen. Ik weet immers niet wie u bent.
Vanaf uw geboorte leert u uw kinderen dat ik de boeman ben en zij zijn geschokt omdat ik met mijn traditionele vijand, de crimineel, vergeleken word.
U beschuldigt mij dat ik de jeugd te zacht aanpak, totdat ik op een keer uw eigen kind de les lees.
U neemt waarschijnlijk een uur middagpauze en ettelijke koffiepauzes, maar u beschuldigt mij van luiheid, als ik een keer ga zitten.
U windt zich op als iemand in het verkeer de weg afsnijdt, maar als ik u op hetzelfde vergrijp betrap, voelt u zich onterecht behandeld.
U kent alle verkeersregels en hebt dus nooit terecht een bekeuring gekregen.
U stoort zich eraan dat ik mij met hoge snelheid naar een plaats des onheil spoed, maar u beklaagt zich erover, als het meer dan 10 seconden duurt voordat ik bij uw probleem ben.
U ziet het als een deel van mijn werk dat ik geslagen, geschopt, bespuugd en uitgescholden word, maar wanneer ik terugsla of scheld, dan noemt u dat machtsmisbruik.
U zult er niet aan denken om uw tandarts te vertellen hoe hij een kies moet trekken of een dokter te laten zien hoe hij een blindedarm moet opereren, maar u vindt het wel heel normaal om mij te vertellen hoe ik mijn werk moet doen.
U praat tegen mij op een manier, die u in iedere andere situatie een bloedneus op zou leveren, maar u verwacht van mij dat ik dit zomaar accepteer.
U schreeuwt: He, er moet wat tegen de criminaliteit ondernomen worden. Maar u wilt niet als getuige optreden of er op een andere manier mee lastig gevallen worden. In uw ogen deug ik absoluut niet, maar is het natuurlijk volkomen terecht, als ik u familieleden help bij het verwisselen van een band, of uw vrouw, op weg naar het ziekenhuis, bij de bevalling help, uw zoon met mond- op mondbeademing het leven red of overuren maak om uw weggelopen dochter te vinden.
Welnu, meneer/mevrouw de belastingbetaler, staande op uw voetstuk, beklaagt u zich over de manier waarop ik mijn werk verricht en geeft u mij alle mogelijke scheldnamen.
Maar vergeet niet, dat uw eigendom, uw familie en ook uw leven van mij of mijn collega's kan afhangen.
JAWEL, BELASTINGBETALER, DAT BEN IK, DIE WAARDELOZE POLITIEAGENT!!!!!
-
En dit bedoel ik nou.
Het gaat niet om die bonnetjes schrijven en wat allemaal nog meer doen behalve bonnetjes schrijven.
Kan jij je voorstellen wat je ziet en ruikt als je in een bloedhete woning komt waarin al een tijd een dooie ligt. Nee dat is niet net als op tv. Die lucht is niet te harden. Kan jij je voorstellen als je iemand aantreft die voor de trein is gesprongen en over de rails verspreid ligt? TV is toch anders dan in het echie. Kan jij je voorstellen als je met je collega rug aan rug tegenover 40 man staat en 5 minuten moeten knokken om deze van je af te houden tot de back up er is? En dit zijn maar een paar voorbeelden.
Generaliseren doe ik niet graag, maar er zijn uitzonderingen.
Bravo, had het zelf niet beter kunnen verwoorden.
-
Die tekst is oud, heel oud.
Ik las: IK, die waardeloze politieagent. en ben direct gestopt met lezen.
Er zit wel een kern van waarheid in, dat wel.
-
Dat het oud is, dat is bij velen wel bekend.
Er zijn ook mensen op het forum die deze nog niet kende.
En DAAR is ie nu voor geplaatst.
-
En dit bedoel ik nou.
Het gaat niet om die bonnetjes schrijven en wat allemaal nog meer doen behalve bonnetjes schrijven.
Kan jij je voorstellen wat je ziet en ruikt als je in een bloedhete woning komt waarin al een tijd een dooie ligt. Nee dat is niet net als op tv. Die lucht is niet te harden. Kan jij je voorstellen als je iemand aantreft die voor de trein is gesprongen en over de rails verspreid ligt? TV is toch anders dan in het echie. Kan jij je voorstellen als je met je collega rug aan rug tegenover 40 man staat en 5 minuten moeten knokken om deze van je af te houden tot de back up er is? En dit zijn maar een paar voorbeelden.
Generaliseren doe ik niet graag, maar er zijn uitzonderingen.
Ja, ja, ja en nog eens ja en nogmaals de gemiddelde burger weet echt wat de agenten allemaal tegen kunnen komen.........
De burgers zijn toch niet achterlijk? (ik ga nu toch met andere ogen naar de "gemiddelde" agent kijken, aangezien deze me als achterlijk schijnt te zien....)
En trouwens ik denk dat juist die series een beter beeld geven wat een agent doet en tegenkomt , al zijn de series niet allemaal waarheidsgetrouw .
Maar ook de realityseries helpen bij het juiste beeld wat een agent doet en meemaakt.... natuurlijk het ruiken e.d. maken de meeste burgers niet mee.
Het is ook niet zo dat een burger nooit iets mee maakt........want die conducteur (burger, springer) militair ) enz enz hebben ook dingen meegemaakt.......... je kan er niet vanuit gaan dat een burger " blank" is wat dat betreft. Natuurlijk is er een overtreffende trap maar dat is ook al bij agenten onderling....
want de ene agent heeft de pech alle dingen mee te maken die je opnoemt en de andere maakt dat allemaal niet mee..
Waarom zo de goedwillende burger beschimpen? Alsof we allemaal voor de trein springen, liggen te rotten in onze huizen, we altijd met 40-en twee agenten belagen, schreeuwen tegen de agent, commentaar hebben............
Je geeft eigenlijk aan dat JIJ niet zo behandelt wilt worden maar ondertussen behandel je wel zo de burger...........
En ja ik vind het schandalig dat er KORPSLEIDINGEN zijn die (jou? en) jouw collega's op deze manier behandelen (daar kan de burger niets aan doen maar je geeft het wel af op de burger.......)
-
Waarde forumleden,
Even een opmerking voordat we verder gaan in dit topic.
Bij een delicaat onderwerp als dit, is het extra belangrijk om rekening te houden met (de gevoelens van) elkaar. Ik wil dan ook iedereen oproepen om de nodige subtiliteit te na te streven in deze discussie. Inhoudelijk kan de discussie best scherp gevoerd worden, maar doe dat dan inderdaad op basis van de inhoud en probeer emotionele reacties op de persoon achterwege te laten.
Een aantal reacties in dit topic is geschrapt, omdat de discussie naar onze mening (gelet op bovenstaande) de verkeerde kant op ging.
We hoeven het niet met elkaar eens te worden, maar als het gaat om verrijking van je blikveld, dan bereiken we meer met constructief discussieren dan met elkaar in de haren vliegen.
Dit even voor de goede orde. We rekenen op jullie medewerking!
Namens het moderatorteam,
Maarten
-
http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1240698 (http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1240698)
-
Ik denk het persoonlijk wel.
Medewerkers van de politie krijgen soms toch met heftige dingen te maken.
Niet alleen ongelukken van mensen, maar ook geweld tegen de politie.
Als er zo met de agenten omgegaan word, dan is dat best wel slecht.
Het is wel een probleem die je kunt verwachten, je zou zeggen dat ze daar regels voor hebben.
Helaas is dat nog niet het geval en hopelijk word er snel iets aan gedaan.
Hier een bron over PTSS met betrouwbare informatie: http://www.merckmanual.nl/mmhenl/sec07/ch100/ch100g.html?qt=ptss&alt=sh (http://www.merckmanual.nl/mmhenl/sec07/ch100/ch100g.html?qt=ptss&alt=sh)
Wesses
-
In het leger is het al wel al bevestigd. Blijft een vreemd verhaal
-
Gaat de goede kant op!!
http://www.telegraaf.nl/binnenland/11610137/__Steun_voor_tobbende_agent__.html (http://www.telegraaf.nl/binnenland/11610137/__Steun_voor_tobbende_agent__.html)
-
Extra training voor verhoging mentale weerbaarheid agenten
Minister Opstelten van Justitie trekt 45 miljoen euro uit om de mentale weerbaarheid van politieagenten te verhogen. Daarnaast erkent hij werkgerelateerde Posttraumatische Stress Stoornis (PTSS) als beroepsziekte.
Agenten die zich in de frontlinie bevinden krijgen mentale weerbaarheidstraining. In totaal gaan ongeveer 40.000 politiemensen in drie jaar tijd getraind worden. Per jaar zijn dit ruim 13.300 agenten die een training van 32 uur krijgen.
De mentale-weerbaarheidstraining, die in groepsverband wordt uitgevoerd, geeft de agent de vaardigheden die hij nodig heeft om zich met zelfvertrouwen op straat aan zijn werk te wijden.
Het is belangrijk, dat politiemensen zich gesteund voelen door hun korps, zeker als zij PTSS oplopen. De meerderheid van de korpsen gaat hier nu op een goede manier mee om, maar er is verscheidenheid in de aanpak van korpsen. Opstelten wil dat Politie Nederland een eenduidige aanpak heeft voor dit soort kwesties.
Brief Tweede Kamer over de weerbaarheid van de politie (http://www.rijksoverheid.nl/ministeries/venj/documenten-en-publicaties/kamerstukken/2012/02/28/brief-tweede-kamer-over-de-weerbaarheid-van-de-politie.html)
http://www.rijksoverheid.nl/ministeries/venj/nieuws/2012/02/28/extra-training-voor-verhoging-mentale-weerbaarheid-agenten.html?ns_campaign=nieuwsberichten-ministerie-van-veiligheid-en-justitie&ns_mchannel=att (http://www.rijksoverheid.nl/ministeries/venj/nieuws/2012/02/28/extra-training-voor-verhoging-mentale-weerbaarheid-agenten.html?ns_campaign=nieuwsberichten-ministerie-van-veiligheid-en-justitie&ns_mchannel=att)
-
MHMHMH,
Na lang wikken en wegen heb ik besloten maar ook hier iets te schrijven. Daar ik dit van zeer dichtbij heb mee gemaakt. Ja, ook deze kleine jongen is twee jaar geleden uit het veld geslagen door PTSS.
Bijna 1.5 jaar aan het werk geweest met mezelf met hulp van een psych. Heb in die tijd veel hulp en steun gekregen vanuit mijn werk zowel van de chefs als de jongens en meiden van de werk vloer.
Al met al zie je maar dat er zelf binnen een korps verschillend wordt omgegaan met deze ziekte.
-
MHMHMH,
Na lang wikken en wegen heb ik besloten maar ook hier iets te schrijven. Daar ik dit van zeer dichtbij heb mee gemaakt. Ja, ook deze kleine jongen is twee jaar geleden uit het veld geslagen door PTSS.
Bijna 1.5 jaar aan het werk geweest met mezelf met hulp van een psych. Heb in die tijd veel hulp en steun gekregen vanuit mijn werk zowel van de chefs als de jongens en meiden van de werk vloer.
Al met al zie je maar dat er zelf binnen een korps verschillend wordt omgegaan met deze ziekte.
Top dat je dit durft te delen met ons ! Ik hoop dat je er sterker uit bent gekomen.
Ik weet uit ervaring dat het korps waar over gesproken wordt het ook op een andere manier kan. Maar ik ga daar verder niet op in. Dat ligt te gevoelig voor meerdere mensen en het hoort niet hier op een publiek forum.
-
Zoals ik al eerder zei: erg goed dat hier extra aandacht voor komt!!
Goed ook om te lezen dat de 'ervaringsdeskundigen' óók positieve ervaringen hebben. Hopelijk heeft die steun en inzet van collega's en het korps een goed effect gehad! :)
-
'Genen bepalen wie PTSS krijgt'
BAARN - Onderzoekers van de University of California hebben onderzocht waarom sommige mensen na een ingrijpende gebeurtenis last van een posttraumatische stress-stoornis (PTSS) en anderen niet. Volgens de onderzoekers bepaalt een variatie in twee genen hoe gevoelig je bent voor het ontwikkelen van deze stoornis. Het team onderzocht het DNA van 200 familieleden uit 12 families die in 1988 een aardbeving in Armenië overleefden. Bij deze zware aardbeving kwamen zo'n 25.000 mensen om. 90 procent van de ondervraagden had dode lichamen gezien, 92 procent zwaar gewonden. Mensen die twee genvarianten hadden die de productie van serotonine beïnvloeden, bleken vaker symptomen van een posttraumatische stress-stoornis te vertonen.
"We vermoeden dat de genvarianten zorgen voor een lagere productie van serotonine, waardoor deze familieleden gevoeliger zijn voor PTSS na blootstelling aan geweld of een ramp", zegt Armen Goenjian. Serotonine heeft invloed op je stemming en emoties. Psychologe Jennifer Wild, expert op het gebied van PTSS, voegt toe dat er nog meer factoren zijn die de gevoeligheid voor een posttraumatische stress-stoornis vergroten. "Psychologische factoren, zoals een geschiedenis met trauma's of lijden aan een neurose zijn betere voorspellers".
http://www.nu.nl/gezondheid/2778123/genen-bepalen-ptss-krijgt.html (http://www.nu.nl/gezondheid/2778123/genen-bepalen-ptss-krijgt.html)
-
Minister Opstelten opent eerste 24 uurs hulploket voor politiemensen
Minister Opstelten van Veiligheid en Justitie heeft vandaag in Doorn het eerste 24/7 Loket Politie geopend. Dit loket is 24 uur per dag digitaal en telefonisch bereikbaar voor agenten die kampen met psychosociale problemen. Ook collega’s en familieleden kunnen bij het loket terecht voor hulp en informatie.
Het loket is zeven dagen in de week bereikbaar voor hulpvragen en zorgen van politiemensen en hun familie. Alle informatie die binnenkomt, wordt vertrouwelijk behandeld. Voor bijvoorbeeld een agent met psychische problemen wordt daarmee de drempel om contact op te nemen zo laag mogelijk gemaakt. De oprichting van het 24 uurs-loket komt voort uit het actieplan Versterking professionele weerbaarheid dat minister Opstelten vorig jaar naar de Tweede Kamer heeft gestuurd. Met het actieplan wil de minister het aantal politiemensen dat verminderd inzetbaar is door sociale en psychische klachten terugdringen.
Het eerste loket gaat van start als pilot. Het loket is bedoeld voor politiemensen uit de regio’s Groningen. Friesland en Drenthe. Daarnaast kunnen alle aspiranten van de Politieacademie er terecht en politiemensen die op missie uitgezonden zijn geweest. Tijdens de pilotfase wordt bepaald in welke vorm het 24/7 Loket per 1 januari voor alle politiemensen en hun omgeving wordt opgesteld.
http://www.rijksoverheid.nl/ministeries/venj/nieuws/2012/04/25/minister-opstelten-opent-eerste-24-uurs-hulploket-voor-politiemensen.html?ns_campaign=nieuwsberichten-ministerie-van-veiligheid-en-justitie&ns_channel=att (http://www.rijksoverheid.nl/ministeries/venj/nieuws/2012/04/25/minister-opstelten-opent-eerste-24-uurs-hulploket-voor-politiemensen.html?ns_campaign=nieuwsberichten-ministerie-van-veiligheid-en-justitie&ns_channel=att)
-
„Agenten met trauma gepest”
APELDOORN – Politiekorpsen proberen af te komen van getraumatiseerde agenten. Dat schrijft het AD (http://www.ad.nl/ad/nl/1012/Nederland/article/detail/3252245/2012/05/08/Korps-pest-overspannen-agenten-weg.dhtml), op basis van gesprekken met agenten. De korpsen negeren werknemers die met psychische klachten thuis zitten, dwingen agenten ontslag te nemen of proberen hen op slinkse wijze te ontslaan. Agenten klagen over machtsmisbruik, intimidatie, pesterijen en manipulatie.
Veel agenten met een posttraumatische stress-stoornis (ptss) krijgen geen hulp van het korps. Ze worden gekort op hun salaris, moeten duizenden euro’s aan medische kosten zelf betalen en worden onder druk gezet te vertrekken. Sommige korpsen zouden dreigen met financiële sancties of het breken van carrières. Volgens de vakbonden zijn zeker 40 agenten verwikkeld in juridische procedures. Zij willen onder meer erkenning van ptss als beroepsziekte.
http://www.refdag.nl/nieuws/binnenland/agenten_met_trauma_gepest_1_642297 (http://www.refdag.nl/nieuws/binnenland/agenten_met_trauma_gepest_1_642297)
-
Wat een kwalijke zaak dat men zo met personeel omgaat.
-
Jammer genoeg is dit echt waar.
Niet alleen in geval van PTSS agv de dienst.
Mensen die terug moeten komen uit een heftige situatie moeten geluk hebben met hun leidinggevende.
Er is sprake van willekeur,de één zal constructief te werk gaan.De ander kiest voor een negatieve benadering en gaat de druk opvoeren.
Er is geen controle op,en leidinggevenden worden hier niet op aangesproken.
Mensen raken beschadigt,en vooralsnog lijkt het er niet op dat dit gaat veranderen.
-
Minister Opstelten opent eerste 24 uurs hulploket voor politiemensen
Minister Opstelten van Veiligheid en Justitie heeft vandaag in Doorn het eerste 24/7 Loket Politie geopend. Dit loket is 24 uur per dag digitaal en telefonisch bereikbaar voor agenten die kampen met psychosociale problemen. Ook collega’s en familieleden kunnen bij het loket terecht voor hulp en informatie.
Het loket is zeven dagen in de week bereikbaar voor hulpvragen en zorgen van politiemensen en hun familie. Alle informatie die binnenkomt, wordt vertrouwelijk behandeld. Voor bijvoorbeeld een agent met psychische problemen wordt daarmee de drempel om contact op te nemen zo laag mogelijk gemaakt. De oprichting van het 24 uurs-loket komt voort uit het actieplan Versterking professionele weerbaarheid dat minister Opstelten vorig jaar naar de Tweede Kamer heeft gestuurd. Met het actieplan wil de minister het aantal politiemensen dat verminderd inzetbaar is door sociale en psychische klachten terugdringen.
Het eerste loket gaat van start als pilot. Het loket is bedoeld voor politiemensen uit de regio’s Groningen. Friesland en Drenthe. Daarnaast kunnen alle aspiranten van de Politieacademie er terecht en politiemensen die op missie uitgezonden zijn geweest. Tijdens de pilotfase wordt bepaald in welke vorm het 24/7 Loket per 1 januari voor alle politiemensen en hun omgeving wordt opgesteld.
http://www.rijksoverheid.nl/ministeries/venj/nieuws/2012/04/25/minister-opstelten-opent-eerste-24-uurs-hulploket-voor-politiemensen.html?ns_campaign=nieuwsberichten-ministerie-van-veiligheid-en-justitie&ns_channel=att (http://www.rijksoverheid.nl/ministeries/venj/nieuws/2012/04/25/minister-opstelten-opent-eerste-24-uurs-hulploket-voor-politiemensen.html?ns_campaign=nieuwsberichten-ministerie-van-veiligheid-en-justitie&ns_channel=att)
Geniaal! Het zou wat zijn als een digitaal loket ook nog openingstijden heeft! (zou wel weer typisch politie zijn......)
En ff serieus: hier zit toch weer niemand op te wachten? Dan kan je naast de digitale geweldsrapportage ook nog een digitaal trauma analyse formulier invullen en gaat men daarna kijken of je risico loopt en blabla. Dit is mensen werk! Als je als collega op de betrokken collega's let en ze in de gaten houdt zie je al een hoop! En is het ook niet een taak van de leidinggevenden om het personeel in de gaten te houden????
Oja nou weten we weer waar het fout gaat! >:D
Gelukkig is al wel bepaald dat na de test/ pilot fase het digitaal loket definitief geopend wordt, alleen weten ze nog niet in welke vorm. Lekkere pilot :D
-
Topic-kick if you guys don't mind
Artikel is van jaartje geleden, maar geeft wel aan dat zelfs "oude zaken" opnieuw bekeken worden:
Ontslagen na Bijlmerramp
AMSTERDAM - „Hoe kan het dat ik als politieman na 27 dienstjaren nu platzak voor dichte deuren sta?” Deze brandbrief van de 54-jarige Peter* raakt mij. Peter is als politieman betrokken geweest bij de Bijlmerramp in 1992. Een vliegramp met grote gevolgen.
In een persoonlijk gesprek vertelt Peter ons dat hij in de jaren na de Bijlmerramp diverse keren op zijn werk is uitgevallen wegens psychische klachten. Vanwege zijn medicijnen was hij vaak – letterlijk en figuurlijk – afwezig. Zijn korps kon daarom lastig afspraken met hem maken. In 2003 ontslaat de politie hem wegens ’plichtsverzuim’.
Peter is het met zijn ontslag niet eens. Het is geen plichtsverzuim. Vanwege zijn psychische klachten kon hij niet goed functioneren. Maar die psychische klachten vormden toen een groot taboe in de politiewereld. Hij heeft geprobeerd om zijn ontslag aan te vechten, maar dat is niet gelukt. Gevolg: geen werk en zelfs geen uitkering. Peter glijdt financieel af, moet zijn huis verkopen en komt op straat te staan. Noodgedwongen gaat hij zonder eigen inkomsten bij zijn dochter in Duitsland wonen.
Pijnlijk
Het meest pijnlijke aan deze situatie voor Peter is dat hij van zijn werkgever geen erkenning heeft gekregen voor zijn psychische klachten. Klachten die voortkomen uit een posttraumatische stressstoornis (PTSS). Over ons voorstel om met de politie in gesprek te gaan, hoeft Peter niet lang na te denken.
Dit gesprek heeft een verrassende uitkomst. De politie blijkt bereid om op haar kosten een onderzoek bij de politiepoli naar PTSS te laten verrichten. Dit onderzoek bevestigt niet alleen de PTSS-klachten van Peter, maar leidt bij de politie tot erkenning van zijn problematiek. Erkenning waar hij al die jaren naar verlangde… dat geeft rust. Een mooi vervolg van het onderzoek in de politiepoli is dat Peter nu alsnog een wao-uitkering kan aanvragen.
Eindelijk
Samen met één van mijn medewerkers vraagt hij bij het UWV een herkeuring aan. Het resultaat? Hij krijgt met terugwerkende kracht een wao-uitkering. Niet alleen een financiële zorg minder, hij is hierdoor ook weer verzekerd voor ziektekosten. En daardoor kan hij eindelijk met de behandeling van zijn PTSS-klachten beginnen! Een andere mooie bijkomstigheid is dat het pensioenfonds heeft besloten om zijn uitkering met terugwerkende kracht aan te vullen.
Het doet mij goed om te zien dat er steeds meer deuren worden geopend voor Peter. Of zoals hij het ons schrijft: „Er is weer licht aan het eind van de tunnel!” Als ik terugkijk op deze zaak denk ik: „Waar een goed gesprek toe kan leiden!’’
* Gefingeerde naam
Bron: http://www.telegraaf.nl/overgeld/experts/alexbrenninkmeijer/10668832/__Ontslagen_na_Bijlmerramp__.html (http://www.telegraaf.nl/overgeld/experts/alexbrenninkmeijer/10668832/__Ontslagen_na_Bijlmerramp__.html)
-
Nu dit topic toch een kick heeft gekregen en ik het wel al eerder helemaal door had gelezen.
Ook ik ben geveld door PTSS en dat is ongeveer anderhalf jaar geleden geconstateerd. Ik ben nog steeds in behandeling en moet zeggen dat het wel de goede kant opgaat. Mijn korps en met name mijn directe chef gaat er goed mee om. Ik krijg alle ruimte om te herstellen en ervaar dan ook geen druk om snel weer de straat op te gaan. Andere collega's die ook PTSS hebben en waarmee ik gesproken heb, ervaren het ook zo.
Gelukkig hoef ik ook niet thuis te zitten en heb ik tijdelijk een bureaufunctie gekregen, zodat ik toch nog betrokken blijf bij het werk.
-
Hoe groot is de kans dat je wordt aangenomen als je een Chronische PTSS hebt,
maar de reden van de PTSS hebt verwerkt?
wordt je überhaupt wel aangenomen met een PTSS?
-
Heeft deze vraag ook te maken met je vorige vraag?
als je voor civiele zaken voor de rechter ben geweest (IBS / RM) kan je dan ook niet bij de politie
of gelden alleen strafrechtelijke zaken ?
-
Betekend dit dat als je een chronische PTSS hebt dat je dan nog wel bij de politie kan
gaan werken ?
Ik bedoel dat je voordat je bij de politie gaat al een PTSS hebt, kan je er dan wel aangenomen worden?
-
Onderdeel van de selectieprocedure is dat je getest wordt op stressbestendigheid. Met PTSS is de kans natuurlijk groter dat je hier niet goed genoeg op scoort. En het gaat inderdaad om een strafblad (dus strafrecht), hoewel de psycholoog ook naar je verleden vraagt en ernstige kwesties als IBS en RM besproken worden.
Het zijn dus geen directe 'eisen' waardoor je niet zou kunnen solliciteren, maar het bemoeilijkt wel het psychologische gedeelte van de selectietesten.
-
Betekend dit dat als je een chronische PTSS hebt dat je dan nog wel bij de politie kan
gaan werken ?
Ik bedoel dat je voordat je bij de politie gaat al een PTSS hebt, kan je er dan wel aangenomen worden?
Misschien is het gezien je hoeveelheid aan vragen verstandig om contact op te nemen met W&S?
-
Ik heb een antwoord super bedankt!
Ik weet dat een RM en een IBS niet niks is, maar het gaat dan over een zeer moeilijke situatie waarin je zit waardoor je dit krijgt anders krijg je het niet.
en ik denk dat als je met je PTSS klachten heb leren omgaan en waardoor de PTSS is ontstaan ook uiteraard
dat je dan toch heel anders in je vel zit
Of begrijp ik dit verkeerd?
-
sorry W&S?? werving en selectie?
-
Ik heb een antwoord super bedankt!
Ik weet dat een RM en een IBS niet niks is, maar het gaat dan over een zeer moeilijke situatie waarin je zit waardoor je dit krijgt anders krijg je het niet.
en ik denk dat als je met je PTSS klachten heb leren omgaan en waardoor de PTSS is ontstaan ook uiteraard
dat je dan toch heel anders in je vel zit
Of begrijp ik dit verkeerd?
Zelf ken ik meerdere mensen met PTSS bij de politie(allemaal opgelopen door het werk). Deze doen allemaal geen dienst in de frontlinie(uniformdienst, recherche ed). Deze mensen willen eigenlijk ook niet meer terug naar hun oude baan. En werken in ondersteunende functies waar ze alleen contact hebben met collega's en niet met burgers.
Waarom denk je dat je met je PTSS toch bij de politie kunt werken? Wat is jou eigen mening daar over?
-
sorry W&S?? werving en selectie?
Jup. :) Zij kunnen je nog beter antwoord geven op je vragen dan wat wij kunnen.
-
Mijn mening is dit:
ik heb een PTSS opgelopen buiten het politiewerk om.
en ja de kans is 100% aanwezig dat ik hier met het politie werk ook mee te maken krijg
niet iedere dag dat niet maar ik zou dit ook met het werk in het ziekenhuis (of ambulance)
ook mee te maken krijgen.
Verder is er in de loop van de jaren een mechanisme ontstaan waardoor ik me afsluit terwijl ik gewoon
normaal functioneer en alles kan doen en er alleen negatieve acties kunnen komen als er te dicht bij vragen worden gesteld dit gaat dan wel over privé dingen anders functioneer ik prima!
dit is te zien aan mijn school (voorbeeld: ik heb mijn examen gehaald op een crisisafdeling waar het iedere dag gekeet was: laagste cijfer 6 )
heeft u zo een antwoord?
-
Verder is er in de loop van de jaren een mechanisme ontstaan waardoor ik me afsluit terwijl ik gewoon
normaal functioneer en alles kan doen en er alleen negatieve acties kunnen komen als er te dicht bij vragen worden gesteld dit gaat dan wel over privé dingen anders functioneer ik prima!
Tja, dit is wel iets wat ook in je politiewerk kan gebeuren.
Sommige mensen wensen je echt van alles toe, en dan moet je wel je rust weten te bewaren. Maar goed, volgens mij ben je nog redelijk jong, geef het de tijd en als het zover is dat je kan/mag solliciteren kan je het altijd proberen.
-
kheb idd nog een half jaartje de tijd! inderdaad en anders wordt het gewoon het ziekenhuis
-
kheb idd nog een half jaartje de tijd! inderdaad en anders wordt het gewoon het ziekenhuis
Bovendien staat nergens dat je op je 18de moet beginnen bij de politie he? Je kan ook op je 25ste bij de politie solliciteren en daarvoor werk en levenservaring opdoen op andere plekken. ;)
-
Zelf ken ik meerdere mensen met PTSS bij de politie(allemaal opgelopen door het werk). Deze doen allemaal geen dienst in de frontlinie(uniformdienst, recherche ed).
Ken er ook genoeg, die nog wel gewoon in de uniformdienst zitten en zelfs bij de ME.
-
Bovendien staat nergens dat je op je 18de moet beginnen bij de politie he? Je kan ook op je 25ste bij de politie solliciteren en daarvoor werk en levenservaring opdoen op andere plekken. ;)
hahaha jah inderdaad maar ik ben iemand van de aanpak iets doen dan er ook voor de volle 100% voor gaan! ;)
-
Ken er ook genoeg, die nog wel gewoon in de uniformdienst zitten en zelfs bij de ME.
Super dan ga ik ook gewoon voor! Ik ga gewoon eerst even kijken of m'n familie dit gaat accepteren!of het echt wat voor me is. (mentoren hebben wel adviezen richting BRW of leger gegeven lijkt erop toch?)
en wat de mogelijkheden voor mij zijn ik heb in ieder geval tot september 2013 de tijd dan moet ik weer op school zitten
-
Waarom zou je minder zijn als je bent behandeld voor PTSS en dan solliciteert bij de politie. Ik weet dat dat geen probleem mag en is. In sommige gevallen sta je bij de dienders die niks in hun leven hebben mee gemaakt een stap voor.
-
Waarom zou je minder zijn als je bent behandeld voor PTSS en dan solliciteert bij de politie. Ik weet dat dat geen probleem mag en is. In sommige gevallen sta je bij de dienders die niks in hun leven hebben mee gemaakt een stap voor.
Inderdaad! in mijn geval werdt/wordt geadviseerd (door een rechecheur) mn leven niet te laten verknallen door wat er gebeurd is
of door personen daarvan
en dat zou dan wel gebeuren
Ik ga er gewoon voor en ik zie wel wat er uit komt!
-
Als je eens ptss hebt kom je er nooit meer vanaf. Ik moet met alles rekening houden, rust en regelmaat. Hoe moeilijk het ook is soms. Maar gelukkig zit ik bij een mooie dienst waar ik alle ruimte wordt geboden en krijg.
Ach en als ik om mij heen kijk zijn er de laatste twee jaar in mijn directe omgeving ongeveer drie collega's met het zelfde bijltje hebben gehakt.
-
Voorlopig zijn er toch geen vacatures, maar als die er zijn zou ik gelijk solliciteren. Het sollicitatie traject is namelijk erg lang, en vacatures zullen heel snel opgevuld zijn. Ik heb zelf in maart dit jaar gesolliciteerd en zoals het er nu naar uit ziet kan ik half mei aan de opleiding beginnen, heb ik toch bijna 15 maanden over mijn sollicitatie gedaan. Mocht je ooit vragen of tips willen voor de selectieprocedure, stuur me maar een PM!
-
Is het niet zo dat het vaststellen van PTSS alleen al erg ingewikkeld is? Ik zit nu al maanden thuis, en geen Bedrijfsarts/ Arbeidstherapeut/ psych die enig idee heeft wat er aan de hand is.
En r1200gs: rust en regelmaat is ALTIJD beter, daarom is er (voor zover ik weet) ook geen ander bedrijf of organisatie die het roostersysteem dat door de politie wordt gebruikt, in gebruik heeft. Het is te onregelmatig.....en te slecht voor het personeel.
-
Is het niet zo dat het vaststellen van PTSS alleen al erg ingewikkeld is? Ik zit nu al maanden thuis, en geen Bedrijfsarts/ Arbeidstherapeut/ psych die enig idee heeft wat er aan de hand is.
En r1200gs: rust en regelmaat is ALTIJD beter, daarom is er (voor zover ik weet) ook geen ander bedrijf of organisatie die het roostersysteem dat door de politie wordt gebruikt, in gebruik heeft. Het is te onregelmatig.....en te slecht voor het personeel.
Dat klopt, het is erg lastig omdat iedereen een ervaring anders ervaart. Bij mij heeft het 6/9 maanden geduurt voordat ik die diagnose had en dat was in 2010 en ik ga nu pas beginnen met de behandeling ,
maar bij mijn tweeling zusje duurde het maar 1 maand (3/4 gesprekken)
Het ligt vooral aan het hoe uit je je over je gevoel van de gebeurtenis en of je er over kan praten.
ben je open of gesloten, maakt dat heel veel uit.
r1200gs
Het ligt meestal aan de persoon zelf waar hij/zij tegen kan
Sommige mensen met PTSS kunnen heel goed tegen onregelmatigheid
dat ligt aan het karakter van de persoon zelf
-
Nieuwe richtlijn PTSS voor politie
Nieuwsbericht | 15-01-2013
Per 1 januari 2013 is een nieuwe richtlijn posttraumatische stressstoornis (PTSS) bij de politie van kracht. Er wordt nu landelijk uniform beleid gevoerd over de wijze waarop met gevallen van PTSS bij de politie moet worden omgegaan. Het gaat om zowel het voorkomen van PTSS als de medische en juridische afwikkeling. De richtlijn is een uitvoering van de afspraken met de politievakorganisaties in het Arbeidsvoorwaardenakkoord 2012-2014.
Politiekorpsen gingen verschillend om met het beoordelen van de relatie tussen de medisch vastgestelde PTSS en het juridisch erkennen van de PTSS als beroepsziekte. Dit betekent dat er rechtsongelijkheid ontstond voor medewerkers van de politie. Het uitgangspunt is nu dat als een medisch vastgestelde PTSS beroepsgerelateerd is, dit ook in juridische zin erkend wordt als beroepsziekte. De beoordeling hiervan vond binnen de politie niet op eenduidige wijze plaats. Met deze richtlijn is dat verleden tijd.
Alle lopende en oude zaken komen zullen opnieuw worden beoordeeld op grond van deze Richtlijn zodat er eenduidige besluitvorming volgt. Eerdere uitspraken van rechtbanken en van de Centrale Raad van Beroep blijven uiteraard in stand, maar het betreft hier een heroverweging van een afwijzingsbesluit van het korps conform deze nieuwe Richtlijn. Ook voor reeds ontslagen politiemensen is het mogelijk een beroep te doen op de richtlijn.
Daarnaast wordt geïnvesteerd in preventie van PTSS. De afgelopen tijd zijn diverse maatregelen in gang zijn gezet om de psychische en mentale gezondheid van de politie te verbeteren en zo de kans op PTSS te verminderen. Iedere politiemedewerker die te maken krijgt met beroepsgerelateerde incidenten die traumatische stressgerelateerde gezondheidsklachten kunnen veroorzaken, moet zo snel en zo goed mogelijk worden opgevangen en begeleid. Alle inspanningen moeten er op gericht zijn om nadelige gevolgen van de gebeurtenis te voorkomen en het herstelproces zo vlot mogelijk te laten verlopen. Dit is beter voor de politiemedewerker in kwestie en zijn thuisfront. Het zorgt er ook voor dat hij of zij sneller weer inzetbaar is voor de dienst.
Circulaire PTSS klik hier (http://www.rijksoverheid.nl/documenten-en-publicaties/circulaires/2013/01/15/circulaire-ptss-politie.html)
http://www.rijksoverheid.nl/nieuws/2013/01/15/nieuwe-richtlijn-ptss-voor-politie.html (http://www.rijksoverheid.nl/nieuws/2013/01/15/nieuwe-richtlijn-ptss-voor-politie.html)
-
Overheid helpt agenten met PTSS
Agenten die kampen met een posttraumatische stressstoornis (PTSS) door hun werk, kunnen rekenen op hulp van de overheid. Daarvoor is een landelijke regeling van kracht geworden, heeft het ministerie van Veiligheid en Justitie bekendgemaakt.
lees verder (http://nos.nl/artikel/462265-overheid-helpt-agenten-met-ptss.html)
bron: NOS (http://nos.nl/artikel/462265-overheid-helpt-agenten-met-ptss.html)
-
Quote:
"PTSS
Na jaren van druk door de politiebonden is na lang onderhandelen met de minister een lang gekoesterde wens eindelijk in vervulling met met de PTSS circulaire. Die geeft duidelijk aan hoe de politie om moet gaan met de menswaardige behandeling van collega’s met PTSS en het voorkomen daarvan. Wel had de minister de circulaire eenzijdig afgekondigd om zijn afspraak met de Tweede Kamer na te komen. Dit terwijl er nog geen overeenstemming was met de bonden. Dat is niet de gangbare procesgang. Er is afgesproken dat er nog wordt gesproken over een aantal aanbevelingen die door de bonden zijn gedaan.
Wat de vakbonden betreft zijn er met de bovenstaande afspraken stappen gezet die het vertrouwen in de minister weer terug brengen naar werkbare verhoudingen. Naar we hopen wordt die lijn in de komende tijd voortgezet. In de komende periode zullen we nog uitgebreid terugkomen op bovenstaande onderwerpen. Hou de site in de gaten!"
Bron: http://www.acp.nl/de-acp/actueel/nieuws/single-item/artikel/2013/01/18/afspraken-met-minister-over-voor-bonden-cruciale-onderwerpen/ (http://www.acp.nl/de-acp/actueel/nieuws/single-item/artikel/2013/01/18/afspraken-met-minister-over-voor-bonden-cruciale-onderwerpen/)
-
Opstelten neemt blauwdruk Mentale Zorglijn Politie in ontvangst
Nieuwsbericht | 04-02-2013
Minister Opstelten (Veiligheid en Justitie) heeft vandaag de Blauwdruk Mentale Zorglijn Politie van prof.dr. Berthold Gersons (senior wetenschappelijk adviseur van de Arq Psychotrauma Expert Groep en emeritus hoogleraar psychiatrie bij het AMC) in ontvangst genomen. Het onderzoek is onderdeel van het weerbaarheidsprogramma van de nationale politie. Het onderzoek richt zich op een betere zorg voor politiemedewerkers met wie het niet goed gaat en die daardoor hun politiewerk niet meer naar behoren kunnen doen.
De Blauwdruk bevat een aantal aanbevelingen, die een belangrijke bijdrage kunnen leveren aan de totstandkoming van een verbeterd psychosociaal zorgsysteem voor de politie. Zo bieden de aangereikte zorgmodellen in het onderzoek aanknopingspunten om de inzetbaarheid van medewerkers te behouden en te vergroten. Het rapport geeft aan dat de komst van de nationale politie een unieke kans is om voor het eerst een landelijke visie te ontwikkelen gericht op de psychische hulp- en zorgverlening en deze in praktijk te brengen. Net als de gehele reorganisatie van de politie, zal ook het geheel inrichten van deze zorgketen enige tijd vergen om zo afgewogen de juiste keuzes te maken.
Uiteraard heeft de minister op het vlak van mentale weerbaarheid en zorg niet stil gezeten. Sinds vorig jaar krijgen alle politiemensen die in de frontlinie werken, de mentale krachttraining. Ook is een suïcideregistratiepunt ingericht waar elke zelfdoding onder politieagenten wordt gemeld en onderzocht. Daarnaast is een 24-uursloket Politie opgericht waar agenten (en familieleden) in psychosociale nood - 24 uur per dag, zeven dagen in de week - terecht voor hulp, advies en informatie. Per 1 januari is de Circulaire PTSS Politie van kracht. Hierin is beschreven op welke wijze de erkenning van PTSS als beroepsziekte en de ondersteuning in geval van PTSS vorm wordt gegeven.
Rapport Blauwdruk Mentale Zorglijn Politie (http://www.rijksoverheid.nl/documenten-en-publicaties/rapporten/2013/02/04/blauwdruk-mentale-zorglijn-politie.html)
http://www.rijksoverheid.nl/nieuws/2013/02/04/opstelten-neemt-blauwdruk-mentale-zorglijn-politie-in-ontvangst.html?ns_campaign=nieuwsberichten-ministerie-van-veiligheid-en-justitie&ns_channel=att (http://www.rijksoverheid.nl/nieuws/2013/02/04/opstelten-neemt-blauwdruk-mentale-zorglijn-politie-in-ontvangst.html?ns_campaign=nieuwsberichten-ministerie-van-veiligheid-en-justitie&ns_channel=att)
-
Richtlijn aanmerken PTSS als beroepsziekte
http://www.politie.nl/nieuws/2013/maart/28/00-richtlijn-aanmerken-ptss-als-beroepsziekte.html (http://www.politie.nl/nieuws/2013/maart/28/00-richtlijn-aanmerken-ptss-als-beroepsziekte.html)
Laatste update: 28-03-2013 | 12:23
Politiemedewerkers die de diagnose posttraumatische stressstoornis (PTSS) hebben, maar bij wie de ziekte niet is erkend als beroepsziekte, kunnen zich melden voor een nieuwe beoordeling.
Dit is onderdeel van de invoering van de circulaire PTSS Politie. Deze circulaire van de minister van Veiligheid en Justitie regelt hoe de politie omgaat met PTSS. En hoe ondersteuning wordt gegeven aan politiemensen die hiermee te maken hebben.
Opnieuw beoordeeld
Tot de komst van nationale politie gingen de 26 regiokorpsen verschillend om met de beoordeling van de verzoeken om de ziekte PTSS. Met de circulaire PTSS wordt deze rechtsongelijkheid rechtgezet. De belangrijkste wijziging is dat verzoeken om PTSS te erkennen als beroepsziekte op een nieuwe wijze worden beoordeeld. In de nieuwe werkwijze wordt nog uitsluitend gekeken of de ziekte PTSS overwegend is veroorzaakt door het werk en/of de werkomstandigheden.
Tijdelijke werkafspraken
De nieuwe regels zijn van toepassing op medewerkers van de politie die op of na 1 januari 2007 een afwijzing hebben gekregen op hun verzoek voor erkenning van de ziekte PTSS als beroepsziekte. Deze afwijzing zal worden voorgelegd aan een onafhankelijke commissie van deskundigen. De commissie kijkt aan de hand van eenduidige criteria of er een verband is tussen de ziekte PTSS en het werk of de werkomstandigheden. De commissie is vanaf 1 juli 2013 actief. Tot die tijd gelden tijdelijke werkafspraken. Deze vindt u in de bijgevoegde tekst (http://www.politie.nl/binaries/content/assets/politie/documenten-algemeen/3richtlijn-ptss-als-beroepsziekte-externen.pdf).
Ook voor ex-medewerkers
De circulaire is ook van toepassing op medewerkers van wie het verzoek nog in behandeling is of die op korte termijn een verzoek gaan indienen. Ook politiemensen die voor 1 januari 2007 een verzoek hebben ingediend en na die datum de afwijzing hebben ontvangen, komen in aanmerking. Het gaat ook om politiepersoneel van wie een deel niet meer bij de politie werkt. Voor zover de politiesystemen niet helemaal toereikend zijn, maakt de politie hierbij ook gebruik van belangengroepen als Reflectie in Blauw (http://www.reflectieinblauw.nl/) , politiebonden en Hulp aan Hulpverleners (http://www.hulpvoorhulpverleners.nl/), zodat zoveel mogelijk oud-medewerkers bereikt kunnen worden.
Meer weten? (http://www.politie.nl/binaries/content/assets/politie/documenten-algemeen/3richtlijn-ptss-als-beroepsziekte-externen.pdf)
Meer weten over PTSS en weerbaarheid? (http://www.blauweveerkracht.nl/)
-
PTSS beter in beeld
Laatste update: 24-05-2013 | 08:51
Nederland
Uit recent onderzoek naar bijna duizend dossiers van politiemedewerkers blijkt dat posttraumatische stressstoornis goed behandelbaar is. Maar liefst 96% van de collega’s met deze diagnose herstelde.
Aan posttraumatische stressstoornis (PTSS) besteedt de politie al jaren aandacht. Op initiatief van de politieorganisatie startte prof. Dr. Gersons in 1995 de politiepoli bij het Academisch Medisch Centrum (AMC) in Amsterdam. Bij de poli meldden zich in de loop der jaren steeds meer politiemedewerkers aan met vermoedelijke PTSS-klachten. De laatste tijd plaatsten politie, vakbonden en politiek de mentale weerbaarheid in het algemeen hoog op de agenda. Dus groeide de behoefte aan meer duiding van PTSS en de effectiviteit van de behandeling.
Dossieronderzoek
Daarom is beschrijvend dossieronderzoek verricht naar bijna duizend dossiers van politiemedewerkers die zich met vermoedelijke PTSS aanmeldden bij de politiepoli, die sinds 2009 onder koepelorganisatie Arq valt. Het programma Versterking Professionele Weerbaarheid gaf de opdracht voor dit onderzoek, dat is uitgevoerd door de Politieacademie, Arq en het AMC. De resultaten verschenen onlangs in het rapport 'PTSS bij de politie - een beter beeld'. De presentatie volgt naar verwachting eind deze maand. Op dit moment loopt er een vervolgonderzoek naar de mate waarin stoornissen als PTSS voorkomen bij de politie.
Niet altijd PTSS
Er zijn 967 dossiers onderzocht van politiemedewerkers die zich sinds 1995 tot de politiepoli richtten voor een diagnose en behandelindicatie. Het ging vooral om executieve politiemedewerkers (84,7%) en meer mannen (71%) dan vrouwen. Zij vertelden een indrukwekkende reeks ingrijpende werkervaringen, die (levens)bedreigend waren, een confrontatie met leed of intens verdriet inhielden en gingen over ingrijpende privéomstandigheden.
Vrijwel altijd vermoedde de bedrijfsarts PTSS. Dat bleek in 566 gevallen daadwerkelijk het geval te zijn. Na behandeling heeft 96% van deze groep niet langer de diagnose PTSS.
Aanbevelingen
De onderzoekers doen een aantal aanbevelingen zoals:
· investeer in re-integratie, want een groot deel wil terug naar oorspronkelijk werk;
· verhelder de rol van sleutelfiguren en de specifieke zorgregisseur, wat onder meer noodzakelijk is voor zorgvuldige ondersteuning bij terugkeer;
· ontwikkel landelijk eenduidige registratie, van diagnose tot en met re-integratie, waardoor vragen over voorkomen en behandelen beter te beantwoorden zijn.
Alert
Volgens Ruud Bik, plaatsvervangend korpschef en portefeuillehouder Weerbaarheid, onderstreept dit onderzoek dat de politiepoli bijzonder effectief is: ˜Steeds meer politiemedewerkers vinden de weg, onder meer door de toenemende naamsbekendheid. Ook bewijst het onderzoek dat collega's met PTSS na behandeling weer executieve diensten kunnen draaien. De ziekte is goed behandelbaar als de organisatie er op tijd bij is; bij 96% van de getroffen medewerkers wordt na behandeling niet meer de diagnose PTSS vastgesteld. Wel blijven er regelmatig restklachten over, zoals concentratieproblemen. Ook zien wij dat een meerderheid van deze medewerkers weer terugkomt in de executieve dienst. Iedereen mag erop vertrouwen dat de politie elk PTSS-signaal absoluut serieus neemt. Wij treffen steeds meer maatregelen om PTSS bespreekbaar te maken en mensen door te verwijzen. Ook de impact op iemands privéleven en op zijn of haar gezin vergt daarbij onze zorg.'
BRON: http://www.politie.nl/nieuws/2013/mei/24/00-ptss-beter-in-beeld.html (http://www.politie.nl/nieuws/2013/mei/24/00-ptss-beter-in-beeld.html)
-
Ik ga toch een tegengeluid laten horen.
Ik vind 't prima dat de opvang nu eindelijk eens professioneel is geworden. Omdat het een raar beroep is, vind ik 't ook prima als de opvang veel geld kost en zich over lange tijd kan en mag uitstrekken.
Ik vind echter ook dat er veel mensen worden en zijn aangenomen die feitelijk totaal niet geschikt zijn voor het politievak. Aangenomen door politieke druk of welke motivatie dan ook. En dan heb ik er wel moeite mee dat deze mensen zoveel 'uitval' vertonen en dat dit ook geaccepteerd wordt.
Oftewel, ik vind 't jammer dat ik de organisatie geen duidelijke lijn zie trekken van 'tot hier en niet verder, kennelijk ben je niet geschikt voor het vak. Succes met het vinden van een andere baan'..
Opvang is prima, maar af en toe zijn we meer een sociale werkplaats dan wat anders..
-
Zow das lekker kort door de bocht... Er zijn dienders die jaren goed functioneren en dan kan een (1) melding de druppel wezen. Lijkt mij erg asociaal om dan te zeggen adieu :-X
Volgens mij is het aanstellen van alleen maar harde/betoncollega's niet de oplossing, de oplossing ligt in het direct opvangen van collega's welke de eerste signalen al afgeven en daarmee voorkomen dat de emmer overloopt.
-
Kennelijk heb je m'n verhaal niet goed begrepen. Opvang is prima, maar je moet uberhaupt wel geschikt zijn voor 't werk.. En er zijn er zat die dat simpelweg niet zijn. Moet je daar dan in blijven investeren om ze iedere keer weer op te lappen of kan je beter een wel geschikte in laten stromen?
Of anders:
De politiek bepaalt in hoge mate wie wel en niet geschikt is. De collega op straat maak je daar niet gelukkig mee, net zomin als de betrokkene zelf.
Dus nogmaals; goede opvang is prima, maar het moet niet gaan verworden tot het trekken aan een dood paard.. Daar zijn helaas voorbeelden van te over..
-
Kennelijk heb je m'n verhaal niet goed begrepen. Opvang is prima, maar je moet uberhaupt wel geschikt zijn voor 't werk.. En er zijn er zat die dat simpelweg niet zijn. Moet je daar dan in blijven investeren om ze iedere keer weer op te lappen of kan je beter een wel geschikte in laten stromen?
Of anders:
De politiek bepaalt in hoge mate wie wel en niet geschikt is. De collega op straat maak je daar niet gelukkig mee, net zomin als de betrokkene zelf.
Dus nogmaals; goede opvang is prima, maar het moet niet gaan verworden tot het trekken aan een dood paard.. Daar zijn helaas voorbeelden van te over..
Tja, er zijn een hoop mensen voor wie begrijpend lezen erg moeilijk schijnt te zijn.
Ik ben het overigens roerend met je eens, maar dat moge duidelijk zijn.
-
Deze rot ziekte overkomt je gewoon. Dit kan je alleen voorkomen door achter een bureau te zitten en niks te doen. 13 jaar geleden werd ik goed bevonden om een carrière te beginnen bij de politie nadat ik was gestopt bij defensie. Na vele incidenten
Ben ik nu ook geveild door deze ziekte en al zeg ik het zelf ik.ben niet de eerste de beste.
@ Zijlvaart hoever wil je dan gaan. Zeggen tegen collega's goed gewerkt je bent nu ziek zoek het maar uit. Kan je een ding vertellen doe je er niks aan wordt het probleem alleen maar groter. Trouwens je kan je keuringseisen nog zo bij stellen, maar er zullen altijd mensen worden geveild door deze ziekte.
-
Kennelijk heb je m'n verhaal niet goed begrepen. Opvang is prima, maar je moet uberhaupt wel geschikt zijn voor 't werk.. En er zijn er zat die dat simpelweg niet zijn. Moet je daar dan in blijven investeren om ze iedere keer weer op te lappen of kan je beter een wel geschikte in laten stromen?
Ik ben het wel met je eens, maar dit heeft vrijwel niets met PTSS te maken. Mensen die inderdaad wekelijks ziek thuis zitten om allerlei redenen die geen last hebben van PTSS, daar moet je wat aan doen. De mensen die PTSS hebben opgelopen in hun werk kan je alleen maar helpen.
-
Helpen of beter ontslaan?
Ik ga 't anders proberen; m'n zwager heeft een tegelzetbedrijf. Als iemand die vaardigheid niet goed blijkt te bezitten, dan gaat 'ie eruit. Of ie nou ptss heeft of niet.. En terecht..
Bij de politie doen we 't anders; je wordt geveld doordat je een dodelijk ongeval niet goed weet te verwerken. Geeft niets, ben je mens voor.. Het jaar erop gebeurt echter precies hetzelfde, maar nu bij een woningbrand.
En daar gaat het bij de politie fout; waar het merendeel van de collega's snel de draad weer op weten te pakken, blijft er eentje kwakkelen.. En dan zou de keus tussen 'geschikt' en 'ongeschikt' een hele serieuze overweging moeten worden. En daar falen wij hopeloos.
Wat zie je in de praktijk gebeuren? Mensen blijven maar 'ziek', worden overgeplaatst, er wordt soms zelfs een functie voor gecreëerd, etc.
Onze basis zou hetzelfde moeten zijn als in 't bedrijfsleven; je bent geschikt voor 't vak of je bent het niet. Helaas constateer ik dat we soms net een sociale werkplaats zijn waar iedereen gewoon 'geschikt' wordt verklaard en dat irriteert me en baart me zorgen. Zowel voor de collega als de betrokkene zelf.
-
Gezien je antwoorden weet je niet waar je het over hebt, gelukkig voor jou. Trouwens de werkgever heeft de verplichting om een andere functie te zoeken binnen of buiten de politie.
-
En daar gaat het bij de politie fout; waar het merendeel van de collega's snel de draad weer op weten te pakken, blijft er eentje kwakkelen.. En dan zou de keus tussen 'geschikt' en 'ongeschikt' een hele serieuze overweging moeten worden. En daar falen wij hopeloos.
Wat zie je in de praktijk gebeuren? Mensen blijven maar 'ziek', worden overgeplaatst, er wordt soms zelfs een functie voor gecreëerd, etc.
In het bedrijfsleven loop je over het algemeen geen PTSS op, maar daar maak je kans op een burn-out. Twee compleet verschillende dingen. Ik heb de meest geschikte collega's PTSS op zien lopen en ik zie ook regelmatig collega's lopen zonder PTSS die niet functioneren.
Het feit dat je PTSS oploopt of niet staat los van je geschiktheid als agent. Dat je iemand met PTSS op een andere werkplek onderbrengt lijkt me niet meer dan logisch, er is altijd wel een plekje te vinden voor iemand.
-
Het feit dat je PTSS oploopt of niet staat los van je geschiktheid als agent.
Dit vind ik wel een hele dappere uitspraak, maar ik begrijp dat de selectieprocedure met de helft ingekort kan worden? Gesprek met een psycholoog? Mentale weerbaarheid? Niet belangrijk, de kans op ptss is bij iedere diender toch gelijk. Het risico is voor iedereen toch even groot..
Ja, vast.. ::)
-
Dit vind ik wel een hele dappere uitspraak, maar ik begrijp dat de selectieprocedure met de helft ingekort kan worden? Gesprek met een psycholoog? Mentale weerbaarheid? Niet belangrijk, de kans op ptss is bij iedere diender toch gelijk. Het risico is voor iedereen toch even groot..
Ja, vast.. ::)
http://www.ggzcentraal.nl/ziektebeelden/posttraumatische-stress/oorzaken (http://www.ggzcentraal.nl/ziektebeelden/posttraumatische-stress/oorzaken)
Dus we nemen voortaan geen vrouwen meer aan, die hebben een veel grotere kans op PTSS, en zo kan ik nog wel wat factoren benoemen. Het feit is en blijft dat een psychologische keuring wel een hoop zegt over de mentale weerbaarheid van een collega, maar daar is dan ook alles mee gezegd.
Zoals ik eerder al zei:
Ik heb de meest geschikte collega's PTSS op zien lopen en ik zie ook regelmatig collega's lopen zonder PTSS die niet functioneren.
-
Dit vind ik wel een hele dappere uitspraak, maar ik begrijp dat de selectieprocedure met de helft ingekort kan worden? Gesprek met een psycholoog? Mentale weerbaarheid? Niet belangrijk, de kans op ptss is bij iedere diender toch gelijk. Het risico is voor iedereen toch even groot..
Ja, vast.. ::)
nee het risico is niet even groot. Mentale weerbaarheid heeft daar zeker mee te maken. Echter je uitspraak dat te ondervangen is in de selectie of iemand eruit te gooien als ie ptss heeft vind ik net zo dapper.
Sommige dingen zijn niet te ondervangen in ons werk. het gaat 1000 aml's goed tot je die ene tegenkomt waarbij je persoonlijk wordt geraakt of dingen niet meer makkelijk wegrelativeerd...
ptss is lastig, maar dat is een goede selectie ook. ik ben het gedeeltelijk met je eens dat je dit in de selectie kunt (gedeeltelijk) ondervangen. Maar in dit werk loop je nu eenmaal zaken op waarbij je ptss kunt oplopen. Dat ga je niet voorkomen. Dat er dan een vangnet is, is een hele goede zaak.
-
@zijlvaart
Ik begreep de strekking van je verhaal wel degelijk maar als je niet weet wat het is kun je er niet over oordelen... Ik heb van dichtbij gezien wat het inhoud en geloof me het overkomt je.... Een goede werkgever staat achter zijn mensen en gooit ze niet bij het grof vuil....
-
Veel stress-stoornissen onder politieagenten
AMSTERDAM Bij de Nationale Politie hebben bijna 600 agenten te maken gekregen met een posttraumatische stressstoornis. Bijna allemaal konden ze na behandeling weer aan de slag. Toch vindt de politietop dat de organisatie beter moet leren omgaan met deze medewerkers.
-
Ik ben echter wel van mening dat het selectieproces stukken kan verbeteren. Er zijn (te?) veel jonge collega's (minder als 5 jaar ervaring na de opleiding) die met een burn-out thuis zitten. Dat is natuurlijk compleet iets anders als PTSS, iets wat je oploopt door traumatische ervaringen.
Overigens vind ik dat er überhaupt veel mensen bij de politie met een burn-out thuis komen te zitten, maar ook dat hoort hier niet in thuis ;)
-
Korps steunt politiemensen met PTSS
http://www.politie.nl/nieuws/2013/augustus/9/00-korps-steunt-politiemensen-met-ptss.html (http://www.politie.nl/nieuws/2013/augustus/9/00-korps-steunt-politiemensen-met-ptss.html)
Laatste update: 09-08-2013 | 16:54
De problematiek van collega’s met posttraumatische stressstoornis heeft de volle aandacht van de korpsleiding, stelt korpschef Gerard Bouman.
De Telegraaf en Hart van Nederland (SBS6) kwamen op donderdag 8 augustus met berichten over politiemensen die posttraumatische stressstoornis (PTSS) erkend willen zien als beroepsziekte. Beide media wekten de indruk dat de politie op dit punt tekortschiet. Zo zouden ‘lagere politiefunctionarissen getraumatiseerde dienders tegenwerken’, terwijl de korpsleiding nadrukkelijk heeft gesteld dat wie aan werkgerelateerde PTSS lijdt recht heeft op een uitkering en schadevergoeding.
Zorgvuldig
Korpschef Gerard Bouman benadrukt dat de problematiek van collega’s met PTSS de volle aandacht heeft: ‘Op grond van de Circulaire PTSS Politie is op 1 juli de Commissie PTSS van start gegaan. Deze adviescommissie van deskundigen zit nu in de voorbereidende fase en gaat bij alle aanvragen toetsen of de PTSS is veroorzaakt door het politiewerk. In een vijfde van de gevallen is dit inmiddels vastgesteld, omdat de relatie onmiskenbaar was. Maar de commissie heeft nu eenmaal tijd nodig om alle dossiers zorgvuldig te bestuderen. De complexiteit van deze materie en de belangen van de betreffende medewerkers vereisen zulke zorgvuldigheid.’
Optimaliseren
Bouman: ‘Ik begrijp de urgentie bij collega’s met PTSS en besef dat de gevolgen schrijnend kunnen zijn. Het is voor mij onbestaanbaar dat collega’s met PTSS in financiële problemen komen, terwijl de Commissie PTSS aan het opstarten is. Verder kan er uiteraard geen sprake van zijn dat leidinggevenden eigen interpretaties geven aan besluiten van de korpsleiding. Al helemaal niet als het zo’n kwetsbare groep medewerkers betreft. Daarom heb ik de signalen meteen met de Centrale Ondernemingsraad besproken om te kijken met welke maatregelen wij eventueel urgente knelpunten kunnen wegnemen. Verder breiden wij de begeleiding van de collega’s met PTSS uit en versterkt het korps de bezetting van het Meldpunt PTSS om de verwerking van de aanvragen te optimaliseren.’
-
OF en ik zeg en schrijf nadrukkelijk OF ik te maken heb gehad met PTSS of overspannen ben geweest of dat mijn rechterteen aan mijn linkervoet zat daar zijn de deskundigen het nooit over eens geworden. Ik ben het globaal met zijlvaart67 eens maar ook met r1200gs.
Het begint met een goede selectie, maar die is niet heilig! Elk mens heeft een drempel, alleen dat klote ding is niet zichtbaar. Niemand weet waar die ligt, ineens struikel je, ga je op je bek en is het klaar. Dat kan maandag zijn maar ook vrijdag, 's middags of 's ochtends. In mijn geval was het na de cursus IBT spijkermatwerpen. Ritje naar huis op de motor, thuis komen en
klaar
Maar wat ik nu bij de politie zie rondlopen: leuk make-upje, kapseltje, "oeh! mijn mobieltje trilt in mijn broekzak" dat is niet geschikt voor een waterlijk, een dodelijke aanrijding met jonge kinderen op het asfalt, een dampend lijk op het ijs en een arm stekend uit een betonwagen. En dus is de kans op PTSS steeds groter, waardoor het steeds meer geld kost waardoor .....
Al met al onderaan de streep ben ik het niet eens met het artikel van de Telegraaf en SBS6: ik werd wèl goed begrepen door de collega's van de werkvloer en verder zwijg ik (als u begrijpt wat ik bedoel) maar verwijs ik naar het begin van mijn schrijven.
-
alles klopt gewoon. mooi dat ze hier aan aandacht hebben besteed op tv. hoop dat mensen hier door anders naar politie gaan kijken. miste alleen het stukje geweld tegen de ambulance zorg. verder mooie uitzending
-
Maar wat ik nu bij de politie zie rondlopen: leuk make-upje, kapseltje, "oeh! mijn mobieltje trilt in mijn broekzak" dat is niet geschikt voor een waterlijk, een dodelijke aanrijding met jonge kinderen op het asfalt, een dampend lijk op het ijs en een arm stekend uit een betonwagen.
Je generaliseert hier wel heel erg hoor. Net alsof het dragen van make-up, een fatsoenlijk kapsel of het gebruik van de mobiele telefoon leiden tot het niet kunnen omgaan met je voorbeelden. Ik ken genoeg (vrouwelijke, want daar doel je volgens mij op) dienders die hun mannetje in dat soort zaken beter staan dan enkele potige collega's. Het is zoals je zelf al aangeeft, een drempel die voor iedereen anders is.
Voor iemand met make-up en een kapseltje kan die zomaar een stuk verder zijn als voor die potige kleerkast. En ik denk dat je jezelf vergist in hoe een groot deel van deze figuren zich op positieve wijze weten te manifesteren. ;)
-
Je generaliseert hier wel heel erg hoor. Net alsof het dragen van make-up, een fatsoenlijk kapsel of het gebruik van de mobiele telefoon leiden tot het niet kunnen omgaan met je voorbeelden. Ik ken genoeg (vrouwelijke, want daar doel je volgens mij op) dienders die hun mannetje in dat soort zaken beter staan dan enkele potige collega's. Het is zoals je zelf al aangeeft, een drempel die voor iedereen anders is.
Voor iemand met make-up en een kapseltje kan die zomaar een stuk verder zijn als voor die potige kleerkast. En ik denk dat je jezelf vergist in hoe een groot deel van deze figuren zich op positieve wijze weten te manifesteren. ;)
Red je hebt het niet helemaal goed gelezen Maar wat ik nu bij de politie zie rondlopen: leuk make-upje, kapseltje, "oeh! mijn mobieltje trilt in mijn broekzak"
is niet of maar en. Dus leuk make-upje en kapseltje en "oeh! mijn mobieltje trilt in mijn broekzak" ;) en dan doel ik NIET op alleen vrouwen, want ik zie steeds meer mannen die met bijzondere kapsels rondlopen, zich opmaken en meer aandacht hebben voor hen mobiel dan voor het werk dat ze moeten doen.
Uiteraard is het generaliserend, en uiteraard heb je gelijk in de rest van jouw antwoord. Maar het is ook zo dat het gros van het hierboven omschreven "spul" meer bezig is met het uiterlijk vertoon dan met het zijn van een politie-agent. En dan leer je jezelf ook niet te kunnen verweren door eelt op je ziel te kweken.
-
Ik ben 't weleens oneens met je, maar in dit geval.. O0
-
En dan leer je jezelf ook niet te kunnen verweren door eelt op je ziel te kweken.
Goed, dus iemand die aan zijn uiterlijk denkt en zo nu en dan op zijn mobieltje kijkt kan zichzelf niet verweren en is ook niet in staat om eelt te kweken.
Fijn dat we dat duidelijk hebben. ::)
De geschikte diender is dus te herkennen aan het niet dragen van make-up, warrig haar (of een kale kop, dat zijn de echte mannen) en deze diender communiceert nog met het thuisfront met oerkreten en/of rooksignalen.
Er zullen er vast wel een aantal zijn die in je plaatje passen, maar ik vind persoonlijk dat je hier aardig wat goede dienders onterecht weg zet.... Ik heb al genoeg stoere mannen gezien die toch even moesten slikken en wegliepen bij een heftige melding.
Maar goed, aangezien Zijlvaart het ook met je eens is vermoed ik dat we hier een duidelijk gevalletje van generatiekloof hebben. De oudere dienders zien het duidelijk anders. ;)
-
Het gaat me niet om de exacte bewoordingen die gebruikt worden, maar de tendens is wel duidelijk; we nemen meisjes aan die nog slapen met hun duim in hun mond, als je het woord 'hoer' gebruikt tegen een barbiepop in uniform dan barsten ze in huilen uit, jongetjes die nog nooit verder dan 3 km van moeders pappot zijn geweest, en dan verwachten we dat ze tegen dooien en andere ellende kunnen.. Natuurlijk niet! Dat snapt iedere smeris..
Probleem; werving en selectie worden door speerpunten vanuit de politiek bepaald en dat is iets heel anders dan de zoektocht naar kwaliteit..
-
jongetjes die nog nooit verder dan 3 km van moeders pappot zijn geweest, en dan verwachten we dat ze tegen dooien en andere ellende kunnen.. Natuurlijk niet! Dat snapt iedere smeris..
Wederom jammer dergelijke chargerende opmerkingen, een paar jaar geleden had ik me hierdoor aangesproken gevoeld. Ik was ook een broekie toen ik aangenomen werd. Als ik 1 ding heb geleerd dan is het dat je bij deze baas heel snel volwassen wordt.
Vraag me overigens wel af waar we volgens jou de perfecte diender op moeten selecteren. Als ik zo door de regels heen lees kan ik me inmiddels wel een omschrijving bedenken, maar dat gaat offtopic.
-
Als ik 1 ding heb geleerd dan is het dat je bij deze baas heel snel volwassen wordt.
Maar dat zegt nog steeds niets over het 'uitvalpercentage'..
Mijn ideale diender? Gewoon simpel:
* Ik werk graag met types die al vader cq moeder zijn; Die mensen zijn (geestelijk) volwassener en hebben 1 hele hoge prio; 's Avonds weer naar huis om de kleine te knuffelen en dat allemaal met de gedachte: 'Werk is maar bijzaak/een hobby waar je geld voor krijgt' en dat is de enige goede insteek. Relativeren, helpt ook als je een (onbekend) persoon dood ziet gaan..
* Dienders die prive al 2 (v)echtscheidingen hebben meegemaakt, 3 familieleden hebben begraven, en minimaal 4 haren op hun ... hebben, zijn geestelijk weerbaarder/harder geworden en dat scheelt heel veel ellende. Correcter: Geeft een kleinere kans op (geestelijke) ellende. Jongetjes en meisjes van 18 hebben geen vakantiebaantje als assistent van de patholoog-anatoom. Sommige feiten spreken voor zich. Alleen bij de politie liggen deze jeugdigen midden op straat wel een doodbloedend slachtoffer van een aanrijding te reanimeren, waar de hele familie ook nog eens huilend omheen staat.. Bizar!
Levenservaring (in het algemeen) maakt mensen evenwichtiger, dat geeft 'eelt op je ziel' en dan raak je niet zo gauw meer van slag. En alleen daarom al zou de minimumleeftijd bij de politie van mij 27 jaar mogen zijn.. Maar ja, die mensen kosten meer geld en dat willen we niet..
Oftewel, in reactie op jouw bericht; het is leuk dat je bij de politie snel volwassen wordt, maar het is (voor het bedrijf en voor de agent zelf), veel beter als je al volwassen aan de baan begint..
-
Mijn ideale collega? In ieder geval iemand die je beoordeeld op je verdiensten en niet op voorhand een hoop mensen buiten spel zet op basis van leeftijd, vader/moederschap, het ontbreken van echtscheidingen etc. :(
-
Mijn ideale collega? In ieder geval iemand die je beoordeeld op je verdiensten en niet op voorhand een hoop mensen buiten spel zet op basis van leeftijd, vader/moederschap, het ontbreken van echtscheidingen etc. :(
Juist, had het zelf niet beter kunnen verwoorden. O0
-
Jullie hebben helemaal gelijk; waarom mag je op je 13e eigenlijk geen rijbewijs halen? Er zijn zat gasten die daar volwassen genoeg voor zijn. Anderen op hun 30e nog niet, maar je mag mensen op voorhand niet uitsluiten. Ik vind ook dat we mensen puur op hun kwaliteiten moeten beoordelen; Morgen m'n zoontje aanmelden voor de opleiding tot verkeersvlieger..
Ik geef 't op.. Een grotere 'roze wolk' heb ik nog niet voorbij zien komen..
-
Ik geef 't op.. Een grotere 'roze wolk' heb ik nog niet voorbij zien komen..
En ik heb nog nooit een collega gezien die bepaalde groepen collega's op een dergelijke wijze een stempel durft te geven. Het respect voor deze collega's vind ik in ieder geval niet terug in je verhaal. Jammer dat je tientallen (honderden) collega's op een dergelijke wijze weg besluit te zetten.
Ik voldoe zelf overigens volledig niet aan de door jou genoemde criteria van de "ideale diender" , dus deze ongeschikte diender is wel zo'n beetje klaar met jou gediscussieer.
-
feit; (en dit werd mij verteld door een (leidinggevende) agent die opleiding geeft in Drachten.)
De grootste uitval van aspiranten is de Nederlandse taal.
Het schijnt dat hierdoor heel veel mensen afvallen, omdat ze niet in staat zijn om een fatsoenlijke PV te maken.
Daarnaast schijnt diefstal van collega's ook een probleem te zijn.
Dus tja.. ideale collega. Die bestaat niet.
Dream on
-
Mijn ideale diender? Gewoon simpel:
* Ik werk graag met types die al vader cq moeder zijn;
Dat ben ik (nog) niet.
Die mensen zijn (geestelijk) volwassener en hebben 1 hele hoge prio; 's Avonds weer naar huis om de kleine te knuffelen en dat allemaal met de gedachte: 'Werk is maar bijzaak/een hobby waar je geld voor krijgt'
Mijn prio is ook om 's avonds weer heelhuids thuis te komen. Op dit moment nog bij moeders en vaders. Af en toe knuffel ik nog weleens met ze.
Ik zie het werk niet helemaal als bijzaak, want zonder werk had ik geen geld, kon ik niet eten, geen zorgverzekering betalen en m'n auto niet afbetalen. Derhalve is familie/gezin (alle privézaken dus) ook belangrijk dus laat ik het in het midden of het bij- of hoofdzaak is.
* Dienders die prive al 2 (v)echtscheidingen hebben meegemaakt, 3 familieleden hebben begraven, en minimaal 4 haren op hun ... hebben, zijn geestelijk weerbaarder/harder geworden en dat scheelt heel veel ellende. Correcter: Geeft een kleinere kans op (geestelijke) ellende.
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 8 was, ik heb meerdere familieleden begraven. Het aantal haren op mijn edele delen laat ik vooralsnog achterwege.
Jongetjes en meisjes van 18 hebben geen vakantiebaantje als assistent van de patholoog-anatoom.
Inderdaad, net als elkander ben ik ook in de supermarkt begonnen, daarna badmeester. Nu ben ik benieuwd, wat voor vakantiebaantje jij dan had?
Alleen bij de politie liggen deze jeugdigen midden op straat wel een doodbloedend slachtoffer van een aanrijding te reanimeren, waar de hele familie ook nog eens huilend omheen staat.. Bizar!
Je weet dat dit komen gaat. Tijdens de selectie wordt dit ook besproken, althans in mijn geval. Je komt er pas 'echt' achter op straat. Tot nu toe 'wat' zaken meegemaakt, 1 slagaderlijke bloeding, 2 reanimaties waarvan 1 kind. Ook dit ging met heftige emoties gepaard, o.a. van de ouders. Tot nu toe kan ik er goed mee om gaan.
Levenservaring (in het algemeen) maakt mensen evenwichtiger, dat geeft 'eelt op je ziel' en dan raak je niet zo gauw meer van slag. En alleen daarom al zou de minimumleeftijd bij de politie van mij 27 jaar mogen zijn.. Maar ja, die mensen kosten meer geld en dat willen we niet..
Ik ben 20 jaar. Ondanks dat je niet graag met mij zou werken (aangezien ik niet aan al jouw criteria voldoe) kan ik me tot nu toe goed staande houden. Ik weet het, ik ben een groentje, een broekie, een ''1 strepertje'', maar ik vind niet dat je iedereen, die niet aan jouw criteria voldoet en van mijn leeftijd is, in een hokje moet stoppen. Het speldenprikje aan ''ervaringen'' dat ik tot nu toe heb opgedaan in het prachtige vak, is natuurlijk nog niets in vergelijking met collega's met jarenlang dienstverband, maar als je er vanaf dag 1 goed mee om kan gaan en over kan praten, dan denk ik dat een ''jonger iemand'' wél geschikt is voor dit vak.
Overigens heb ik voorbeelden aangedragen uit mijn eigen leven, zie dit allerminst als arrogantie. Ik sta met beide benen op de grond! O0
-
Aangezien 'beleid' zich nimmer richt op individue gevallen, is het ook niet mogelijk om over een onderwerp als dit te discussiëren zonder te generaliseren. Lijkt me vrij logisch. Waarom een leeftijdsgrens voor een rijbewijs, zeg maar..
Dat er vervolgens positieve en negatieve uitzonderingen bestaan is ook niet meer dan logisch en zelfs te verwachten; uitzonderingen bevestigen de regel.
Echter, dat politieagenten zich meteen op hun teentjes getrapt voelen als je een 'algemeen gedachtengoed' (in feite een kansberekening) uitdraagt, vind ik wel kenmerkend.. En niet positief..
-
Hoe was het 'vroegah'? Zeg maar jaren '70/'80, dus niet de 'hedendaagse jeugd'?
Op welke leeftijd gingen aspiranten toen naar de politieschool?
Ik neem toch welhaast aan dat dat destijds ook niet allemaal/voor een flink deel 'door het leven getekende' mensen waren?
Of is de aannameleeftijd van aspiranten in de loop der jaren drastisch verlaagd? En bedroeg die destijds bijvoorbeeld 25 jaar en hoger?
-
Mijn vroegere chef, inmiddels royaal de 50 gepasseerd, was toentertijd ook op zijn 18e bij de baas begonnen. Een jaartje school en daarna gelijk het diepe in. De leeftijdgrens is dus niet verlaagd, de voorbereiding op de praktijk in ieder geval wél verbeterd.
-
Is het niet zo dat 'vroegah' de jeugd nog veel meer beschermend dan nu werd opgevoed?
Natuurlijk heb je er heden ten dage 'huppelk*****' bij die van toeten noch blazen weten, maar had je die vroeger ook niet?
Werd jeugd vroeger ook niet in veel gevallen erg conservatief en beschermend opgevoed? Ben zelf ook zo'n product van de jaren '60 waar vooral een heleboel niet mocht en heleboel dingen 'zondig' en verboden waren en waar de jeugd voor afgeschermd werd. Denk dat de jeugd heden ten dage op tv en op straat al de nodige porties ellende meer mee maken dan vroeger.
Ik las het bijvoorbeeld in verslagen over de kroningsrellen in 1980, over manschappen van de Rijkspolitie die nog droog achter de oren waren en uit de provincie kwamen en nog helemaal niets gewend waren.
-
Ik ben blij dat ik van mijn directe collega's wél de kans krijg mezelf te ontwikkelen tot een goede poltieagent. @zijlvaart vergeet dat je zelf ook jong ben geweest en ook het vak heb moeten leren.
-
Om toch weer een beetje "back on topic" te gaan;
Laatst heeft (KMar-) collega Raoul iets verteld over "zijn" PTSS in het KRO-propgramma "recht uit het hart". Dit gaat over de PTSS welke hij heeft gekregen over gebeurtenissen tijdens zijn uitzending in 1993. Het is terug te vinden onder: http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1358496 (http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1358496)
Het filmpje kreeg ik niet mijn verhaal, ben een behoorlijke digibeet! ICT-middelen gaan soms al kapot als ik er naar kijk ;)
-
FF teveel ellende voorbij zien komen, dat is wel duidelijk.. Alle verhoudingen waren ff zoek..
Vroeger was de opvang nog veel waardelozer dan zoals die vandaag de dag is; Je werd (als 18-jarige) gewoon in 't diepe gedonderd, mocht een paar dagen slecht slapen en klaar is kees. Je ging/moest weer aan 't werk. Wat dat betreft zijn we er alleen maar op vooruit gegaan, en gelukkig maar..
Maar om toch nog even op de leeftijd terug te komen (leeftijdsgrenzen in alle soorten gebieden komen toch ergens vandaan, neem ik aan); het wordt zowel ontkend als bevestigd als we 't over een kansberekening mbt ptss hebben.
Een onderzoek naar 'onze veteranen' spreekt 't tegen, andere onderzoeken geven 't als een belangrijke oorzaak aan. Wie heeft er gelijk?
Dit werd in de 2e Kamer gepresenteerd:
Is leeftijd bij volwassenen van invloed op het ontstaan van PTSS?
Er zijn weinig grootschalige onderzoeken gepubliceerd waarbij de relatie tussen leeftijd ten tijde van een trauma en PTSS systematisch werd onderzocht (met voldoende deelnemers van verschillende leeftijden die aan vergelijkbare traumatische ervaringen werden blootgesteld). Uit de eerder genoemde meta-analyse en uit epidemiologisch onderzoeken blijkt dat een lagere leeftijd van volwassen burgers of militairen ten tijde van een trauma niet of nauwelijks van invloed is op de ontwikkeling van PTSS of van ernstigere PTSS-klachten. De gewogen gemiddelde correlatie tussen leeftijd en PTSS was 0,01 voor burgers en -0,14 voor militairen; dit is een klein effect. Ons onderzoek bij Nederlandse militairen uit Irak toonde geen statistisch significant verband tussen leeftijd en het risico op PTSS 5 maanden na de uitzending. De gemiddelde leeftijd was 21,3 jaar van militairen met PTSS en 22,3 jaar van militairen zonder PTSS, hetgeen niet significant van elkaar verschilde. Leeftijd was niet significant gecorreleerd met de mate van psychische of lichamelijke klachten 5 maanden en 15 maanden na de uitzending. Jongere militairen rapporteerden iets meer potentieel traumatische ervaringen tijdens de uitzending (de correlatie met leeftijd was -0,14), maar dit werd deels verklaard door een lagere rang. Bij Vietnam veteranen is gevonden dat de relatie tussen een lagere leeftijd en een iets grotere kans op PTSS grotendeels werd verklaard doordat jongere militairen meer gevechtshandelingen hadden meegemaakt. Het is niet bekend of leeftijd is geassocieerd met de chroniciteit van PTSS. Onderzoek bij kinderen suggereert overigens dat PTSS-percentages nauwelijks verschillend voor kinderen van verschillende ontwikkelingsniveaus.
Op zich vind ik dit ook wel een bijzondere conclusie, want nu vraag ik me af wat dan de leeftijdsopbouw is in het leger. Als die niet evenwichtig is en bijna iedereen nog jong is, ontstaan er uiteraard geen verschillen, gebaseerd op leeftijd. Helaas is er niets terug te lezen in het rapport over de feitelijke leeftijdsopbouw..
Oftewel, de (oorlogszuchtige) Amerikanen komen met andere bevindingen op de proppen:
Waarom sommige soldaten PTSS ontwikkelen en anderen niet
Uit nieuw onderzoek gepubliceerd in Clinical Psychological Science, een tijdschrift van de Vereniging voor Psychological Science, blijkt dat vooroorlogse kwetsbaarheid net zo belangrijk is als de bestrijding van gerelateerde trauma in het voorspellen van de vraag of veteranen symptomen van post-traumatische stress-stoornis (PTSS) zullen ontwikkelen.
Onderzoeker Bruce Dohrenwend en collega's van Mailman Columbia School of Public Health en de New York State Psychiatric Institute vonden dat traumatische ervaringen tijdens het begin van de gevechten de aanleiding zijn van de symptomen die bekend staan als de PTSS "syndroom" bij Vietnam veteranen. Maar ook andere factoren, zoals vooroorlogse psychologische kwetsbaarheid waren even belangrijk voor het voorspellen van de vraag of het syndroom bleef.
De onderzoekers onderzochten opnieuw de gegevens van een steekproef van 260 mannelijke veteranen van de National Vietnam Veterans Readjustment Study. Elk van de veteranen in de subgroep hadden een diagnostisch onderzoek ondergaan door ervaren clinici dat informatie gaf over het ontstaan van de aandoening en of het nog steeds bestond 11 tot 12 jaar na de oorlog.
Dohrenwend en collega's richtten zich op de rol van de drie primaire factoren: de ernst van de blootstelling aan het oorlogsgeweld (bijv. levensbedreigende ervaringen of traumatische gebeurtenissen tijdens een gevecht) of vooroorlogse kwetsbaarheden (bijv. fysiek misbruik in de jeugdperiode, familiale voorgeschiedenis van misbruik) en betrokkenheid bij gewapende burgers of gevangenen.
De gegevens gaven aan dat stressvolle blootstelling noodzakelijk was voor het begin van het PTSS-syndroom daar 98% van de veteranen die het PTSS-syndroom ontwikkelden één of meer traumatische gebeurtenissen meegemaakt hadden.
Maar confrontatie met gevechten alleen was niet voldoende om het PTSS-syndroom te veroorzaken.
Van de soldaten die één of andere potentiele traumatische gevechtssituatie hadden ervaren, ontwikkelden slechts 31,6% het PTSS-syndroom. Toen de onderzoekers hun analyse beperkten tot de soldaten die de meest ernstige traumatische bevindingen hadden meegemaakt waren er nog steeds een aanzienlijk deel - ongeveer 30% - die het syndroom niet hadden ontwikkeld. Dit suggereert dat er nog andere factoren en kwetsbaarheden zijn voor het ontwikkelen van het syndroom.
Tot deze factoren behoren jeugdervaringen van fysiek geweld of een pre-Vietnam psychiatrische stoornis anders dan PTSS. Leeftijd leek ook een belangrijke rol te spelen: wanneer mannen jonger dan 25 jaar geconfronteerd waren geweest met oorlogsgeweld hadden ze zeven keer meer kans om PTSS te ontwikkelen dan oudere mannen.
En dat laatste vind ik toch weer een significant verschil..
Is het dan wellicht toch verstandig om de leeftijdsgr... Laat maar.. 98uiye
-
dus even kort door de bocht,
volgens het Amerikaans onderzoek kan ik niet bij de politie
omdat ik 98% kans hebt om nog een PTSS op te lopen?
dan ben ik benieuwd naar het aantal agenten dat al een traumatische ervaring had
of daar ook (in Nederland) daad werkelijk 98% plusminus een PTSS heeft opgelopen
-
Overigens moet ik dan maar 5 jaar wachten voor dat ik bij de politie ga?
(die PTSS heb ik dan nog.. ongeacht mijn leeftijd)
-
volgens het Amerikaans onderzoek kan ik niet bij de politie
omdat ik 98% kans hebt om nog een PTSS op te lopen?
Volgens mij staat dat er niet:
daar 98% van de veteranen die het PTSS-syndroom ontwikkelden één of meer traumatische gebeurtenissen meegemaakt hadden.
Dus niet 98% van alle veteranen, maar "alleen" 98% van alle veteranen die PTSS hadden...
-
Volgens mij staat dat er niet:
Dus niet 98% van alle veteranen, maar "alleen" 98% van alle veteranen die PTSS hadden...
er staat ook NOG een PTSS, dus ik heb er al 1
-
er staat ook NOG een PTSS, dus ik heb er al 1
Dat had ik gelezen. :)
Maar er staat niet dat 98% van de veteranen die al een PTSS hadden, nog een PTSS opliepen.
Alleen dat van de veteranen die PTSS opliepen, 98% een traumatische gebeurtenis (in de oorlog) hadden meegemaakt. Daar staat dus niets over de veteranen die een traumatische gebeurtenis hadden meegemaakt en geen PTSS opliepen.
-
Tijdens de opleiding wordt er zo schandalig weinig betaald dat het niet interessant is voor bijv. een 25 jarige bij de politie te komen werken. Jongeren van rond de 18 wonen vaak thuis en hebben dus vaak minder hoge lasten.
-
Als ik 1 ding heb geleerd dan is het dat je bij deze baas heel snel volwassen wordt.
En dat zou nou juist wel eens de reden kunnen zijn van het hoge percentage uitval, afhakers en slabakken. Het is niet zo dat je gaat vissen omdat de poel genoeg vis bevat, maar je gaat vissen om een bepaalde vis te vangen. De een is namelijk te (vr)eten de ander niet.
Dus in de strekking ben ik het met zijlvaart67 eens, maar selectie is niet het heilige middel. De maatschappij veranderd, en de poel met (vr)eetbare vis wordt kleiner. Je zal dus concessies moeten doen, alleen de vraag is..... waarin :'(
-
Minister soepel met verjaringstermijn PTSS
http://www.politie.nl/nieuws/2013/november/11/00-minister-soepel-met-verjaringstermijn-ptss.html (http://www.politie.nl/nieuws/2013/november/11/00-minister-soepel-met-verjaringstermijn-ptss.html)
Laatste update: 11-11-2013 | 13:23
Den Haag - Kamerleden stelden de minister van Veiligheid en Justitie eerder dit jaar vragen over de verjaringstermijn bij agenten met PTSS. Opstelten zegt toe daar soepel mee om te gaan.
Minister Opstelten schreef op 30 oktober een brief aan de Tweede Kamer over de Politieacademie en het politieonderwijs. Hierin gaat hij ook in op Kamervragen over een mogelijke verjaringstermijn bij agenten met PTSS.
Coulancebeleid
De minister heeft laten verkennen hoe financiële aanspraken in relatie tot de erkenning van PTSS als beroepsziekte veilig te stellen zijn. Uit dit onderzoek blijkt dat dergelijke aanspraken veilig zijn als de wettelijke verjaringstermijn van vijf jaar nog niet is verstreken. Als deze termijn inmiddels wel voorbij is, hanteert de minister een coulancebeleid.
Samenspraak met politiebonden
De agenten die dit betreft kunnen er dus op rekenen dat hiermee soepel omgegaan wordt. De minister benadrukt wel dat de beoordeling van gevallen die onder dit beleid vallen een zorgvuldig proces vereist. Dit proces werkt de minister in samenspraak met de politievakorganisaties verder uit.
-
Protocol Adviescommissie PTSS Politie goedgekeurd
http://www.politie.nl/nieuws/2013/december/2/00-protocol-ptss-vastgesteld.html (http://www.politie.nl/nieuws/2013/december/2/00-protocol-ptss-vastgesteld.html)
Laatste update: 02-12-2013 | 15:16
Den Haag - Het Centraal Georganiseerd Overleg Politie keurde op 28 november het Protocol Adviescommissie PTSS Politie goed. Belangrijk nieuws voor (oud-)collega’s die op enigerlei wijze met posttraumatische stressstoornis te maken hebben.
(Oud-)politiecollega’s bij wie posttraumatische stresstoornis (PTSS) is vastgesteld, kunnen een verzoek indienen om hun PTSS te laten erkennen als beroepsziekte. De belangrijkste taak van de commissie is over hun verzoek advies uit te brengen aan de directeur Humanresourcesmanagement (HRM), die namens de korpschef besluiten neemt over erkenning van de beroepsziekte PTSS.
Meetlat
Het Protocol Adviescommissie PTSS Politie (http://www.politie.nl/binaries/content/assets/politie/documenten-algemeen/131129-protocol-ptss.pdf) geldt als richtlijn voor de totstandkoming van dit advies. Dit protocol beschrijft in detail onder meer de werkwijze van de commissie en het zogenaamde beoordelingskader. Dat beoordelingskader dient als meetlat om vast te stellen of de vastgestelde PTSS in overwegende mate veroorzaakt wordt door het beroep en/of de werkomstandigheden. Ook kan de commissie aan de hand van het protocol alle verzoeken op dezelfde wijze beoordelen.
Voorbereidingen treffen
Dit protocol is nu formeel vastgesteld door het Centraal Georganiseerd Overleg Politie, waaraan het Ministerie van Veiligheid en Justitie, de korpsleiding en de politievakbonden deelnemen. Deze goedkeuring betekent dat het secretariaat van de adviescommissie voorbereidingen kan treffen voor afhandeling van de PTSS-dossiers. De eerste commissievergadering staat half januari op de agenda.
Brochure
Verder kan de commissie (oud-)collega’s die een aanvraag hebben ingediend nu informeren over de procedure en de gehanteerde werkwijze. De commissie werkt aan een speciale brochure hierover en hoopt deze nog voor Kerstmis aan de betreffende collega’s toe te kunnen sturen.
-
Adviescommissie PTSS gaat aan de slag
http://www.politie.nl/nieuws/2013/december/10/00-adviescommissie-ptss-gaat-aan-de-slag.html (http://www.politie.nl/nieuws/2013/december/10/00-adviescommissie-ptss-gaat-aan-de-slag.html)
Laatste update: 10-12-2013 | 15:46
Den Haag - Het Centraal Georganiseerd Overleg Politie stelde onlangs het Protocol Adviescommissie PTSS Politie formeel vast. De commissie kan nu daadwerkelijk aan de slag. Commissievoorzitter Marten La Haye legt uit wat dat betekent.
Wat is de taak van uw commissie?
In het verleden gingen de voormalige korpsen op verschillende wijze om met de problematiek van posttraumatische stressstoornis (PTSS). Dat leidde tot verschillende behandeling van collega’s die eraan lijden. De Circulaire PTSS van de minister van Veiligheid en Justitie bracht hier verandering in. Als (oud-)politiecollega’s hun vastgestelde PTSS willen laten erkennen als beroepsziekte, gelden daarvoor voortaan eenduidige criteria. Dat is een van de zaken die zijn vastgelegd in het protocol. De belangrijkste taak van onze commissie is over deze verzoeken advies uitbrengen aan de directeur Humanresourcesmanagement. Deze neemt namens de korpschef besluiten over erkenning van de beroepsziekte PTSS.
Wie zitten in uw commissie?
De commissie is ingesteld door het Centraal Georganiseerd Overleg Politie van ministerie, korpsleiding en politievakbonden. Zij telt vijf leden. Twee van hen zijn voorgedragen door het bevoegd gezag en twee door de politievakorganisaties. Beide partijen hebben gezamenlijk de externe voorzitter voorgedragen. Onze commissie bestaat uit onafhankelijke deskundigen op het terrein van onder meer psychiatrie en klinische psychologie en beschikt over veel ervaring met diagnose en behandeling van politiemedewerkers. Alle commissieleden zijn volstrekt onafhankelijk. Wij behoren dus niet tot de politieorganisatie.
Waarom is dit protocol zo belangrijk?
Het protocol is de richtlijn voor de totstandkoming van ons advies. Het beschrijft exact welke werkwijze de commissie volgt. Maar bijvoorbeeld ook welke informatie en documenten zij dient te ontvangen en hoe zij vertrouwelijke behandeling daarvan waarborgt. Collega’s die erkend willen hebben dat hun PTSS veroorzaakt is door hun werk, weten op basis van het protocol precies waar zij aan toe zijn. Daar staat namelijk ook het zogenaamde beoordelingskader in. Daarin zijn de criteria vastgelegd op grond waarvan de commissie de beroepsgerelateerdheid van iemands PTSS vaststelt. Aan de hand van deze ‘meetlat’ kunnen wij alle verzoeken op dezelfde wijze beoordelen.
Welke toegevoegde waarde heeft de brochure die indieners binnenkort ontvangen?
Het protocol is tamelijk uitgebreid en gedetailleerd. Het beschrijft nauwgezet de richtlijnen voor de commissie en alle rechten en plichten van de indieners. Met onvermijdelijk het nodige juridische jargon, wat de begrijpelijkheid voor de gemiddelde lezer nu eenmaal niet ten goede komt. Daarom besloot de commissie om – zodra het protocol formeel was vastgesteld – een brochure te laten maken die de procedure en wat er allemaal bijkomt helder en beknopt uiteenzet. Wij verwachten hiermee de indieners van dienst te zijn.
Wat is de volgende stap?
Nu het protocol formeel is vastgesteld door het Centraal Georganiseerd Overleg Politie, kan de commissie daadwerkelijk aan de slag. Wij zijn meteen begonnen met het treffen van de noodzakelijke voorbereidingen voor de afhandeling van de PTSS-dossiers. Op dit moment ligt bij de commissie bijvoorbeeld nog een groot aantal ‘oude’ dossiers. Deze vergen extra tijd en aandacht, omdat in veel gevallen nog essentiële informatie ontbreekt. Naar verwachting krijgt de commissie minimaal zo’n driehonderd dossiers te behandelen. De eerste commissievergadering staat half januari op de agenda.
Waarom pas half januari?
Om erkenning van PTSS als beroepsziekte te kunnen beoordelen, moeten collega’s bijvoorbeeld bepaalde documenten indienen. Welke dat zijn en aan welke eisen zij moeten voldoen, staat ook in het protocol. Pas nu dat formeel is vastgesteld, kunnen wij in contact treden met de indieners en hen vragen om aanvullende of specifieke documenten die wij voor de volledigheid van hun dossier nodig hebben. Dat moet eerst gebeuren, voordat wij vanaf half januari met het feitelijke beoordelen van de dossiers kunnen starten. Hoelang het duurt voordat collega’s hun besluit ontvangen, valt helaas niet exact aan te geven. Dat is onder meer afhankelijk van de complexiteit van iemands dossier. Ook gezien de hoeveelheid aanvragen die in 2013 zijn ingediend, kan daar nog een aantal maanden overheen gaan. De adviescommissie neemt de aanvragen namelijk in volgorde van binnenkomst in behandeling. Nieuwe verzoeken komen daarom naar verwachting helaas pas ver in 2014 aan de beurt.
Veel collega’s met PTSS wachten al zolang. Begrijpt u hun ongeduld?
Wij zijn ons er uitermate goed van bewust dat het proces van PTSS-erkenning erg ingrijpend kan zijn voor de betreffende collega’s. Zij hebben immers al heel wat persoonlijke ellende te verwerken gekregen. En bij erkenning komt dit pijnlijke verleden onvermijdelijk weer naar boven. De commissie doet daarom alles wat in haar vermogen ligt om dergelijke confrontaties tot het absolute minimum te beperken. Ik begrijp dan ook heel goed wat nog langer wachten op duidelijkheid voor deze groep betekent. Tegelijkertijd is de commissie afhankelijk van de formele vaststelling van het protocol. Door omstandigheden buiten ons om vergde dat helaas veel tijd. Iedereen die wacht op erkenning van PTSS als beroepsziekte kan er niettemin op rekenen dat de commissie – bij alle vereiste zorgvuldigheid – alles op alles zet om op de kortst mogelijke termijn zekerheid te verschaffen.
De Adviescommissie PTSS Politie bestaat uit:
ir. M.W. La Haye (voorzitter)
drs. W. Amptmeijer
prof. dr. M.J.M. van Son
drs. G.N.R. Priem
prof. dr. P.M.G. Emmelkamp
-
Op donderdag 13 februari komt Zembla en een item over de PTSS binnen de Politie
http://www.youtube.com/watch?v=WqS2ppaOklk (http://www.youtube.com/watch?v=WqS2ppaOklk)
Deze uitzending is te zien op 13 februari 2014 om 20:54 uur op Nederland 2.
Dodelijke verkeersongevallen, zelfmoorden, buitensporig geweld en slechtnieuwsgesprekken met nabestaanden. Het hoort allemaal bij het dagelijkse werk van de politieagent. Niet alle politiemensen blijken daar tegen bestand. Jaarlijks krijgen honderden dienders te horen dat ze aan een posttraumatische stress stoornis (PTSS) lijden.
Ze krijgen hevige flashbacks en beleven de traumatische gebeurtenissen telkens opnieuw. Dat maakt ze angstig en depressief, maar ook heel prikkelbaar. Agenten slikken medicijnen om hun werk te kunnen doen of belanden in de ziektewet. Sinds vorig jaar is PTSS bij de politie een erkende beroepsziekte. Maar wat houdt die erkenning in de praktijk in?
ZEMBLA onderzoekt hoe de Nationale Politie omgaat met haar getraumatiseerde werknemers.
Link (http://zembla.incontxt.nl/seizoenen/2014/afleveringen/13-02-2014)
-
Reactie nav uitzending Zembla over PTSS bij nationale politie
http://www.politie.nl/nieuws/2014/februari/13/00-reactie-nav-uitzending-zembla-over-ptss-bij-nationale-politie.html (http://www.politie.nl/nieuws/2014/februari/13/00-reactie-nav-uitzending-zembla-over-ptss-bij-nationale-politie.html)
Laatste update: 13-02-2014 | 08:27
Den Haag - Politiemensen krijgen in het werk vaak te maken met ernstige incidenten. Dat brengt het vak met zich mee. Als hen iets overkomt, staat de nationale politie voor een goede zorg. Dat stelt korpschef Bouman in het programma Zembla. De uitzending begint om 20.54 uur, op Ned 2.
Politiemedewerkers die te maken krijgen met incidenten die (post-)traumatische klachten(PTSS) kunnen veroorzaken, moeten zo snel en zo goed mogelijk worden opgevangen en begeleid. Deze aanpak was in het oude bestel onvoldoende en niet eenduidig, waardoor in sommige gevallen langdurig slepende zaken zijn ontstaan. Met de komst van de nationale politie per 1 januari 2013 wordt daar nu met alle betrokken partijen zorgvuldig maar ook voortvarend een eind gemaakt. Er is een meldpunt ingesteld voor politiemensen met PTSS, dat zorg en ondersteuning biedt. Met de vakbonden is een protocol opgesteld voor de ondersteuning en beoordeling van alle verzoeken tot erkenning van PTSS. Op dit moment wordt conform de afgesproken werkwijze gewerkt. Dit betekent dat een speciale commissie aan de slag is om alle dossiers te beoordelen.
Commissie
Onlangs heeft minister Opstelten in de Tweede Kamer aangekondigd de capaciteit van de commissie, inclusief de ondersteuning uit te breiden. Gegeven het aantal verzoeken (ruim 300 oude en lopende gevallen) zorgt dit voor snelheid en zorgvuldigheid. Overigens behoefden niet alle verzoeken naar de commissie. Vorig jaar zijn door de politie reeds 74 aanvragen toegekend, waarbij de beroepsgerelateerdheid van de PTSS al op voorhand kon worden vastgesteld.
Onderzoek
PTSS kan in principe iedereen overkomen. Gelukkig is PTSS goed te genezen: 96 procent geneest. Het is niet bekend hoeveel mensen bij de politie precies te kampen hebben met PTSS, niet iedereen die klachten heeft, meldt zich ook. De commissie PTSS heeft ruim 300 dossiers van mensen met PTSS. Eerder is een onderzoek gedaan naar 967 dossiers van politiemedewerkers die zich tussen 1995 en 2012 hebben gemeld bij de politiepoli met verschijnselen van PTSS. Bij 566 politiemedewerkers is in die periode uiteindelijk de diagnose PTSS gesteld. Het aantal van 4000 politiemensen met PTSS dat Zembla noemt, kan de politie niet plaatsen. Wel is het zo dat PTSS steeds bekender wordt binnen de politie waardoor het aantal meldingen kan gaan stijgen. De politie wil ook graag dat mensen die PTSS-achtige klachten hebben zich melden bij het meldpunt, zodat tijdig en adequaat kan worden ingegrepen. Het aantal meldingen kan naar verwachting oplopen tot 1500-2500 per jaar. Slechts bij een klein deel van hen zal uiteindelijk de diagnose PTSS worden gesteld.
Uit onderzoek blijkt verder dat de psychosociale gezondheid van de politiemedewerker gemiddeld hetzelfde of zelfs beter is dan die van de gemiddelde Nederlander.
Invloed
Een derde van de 967 uit het onderzoek onderzochte medewerkers gebruikte gedragsbeïnvloedende medicijnen. Dit varieert van ontstekingsremmende pijnstillers, medicatie tegen suikerziekte tot antidepressiva. Het gaat dus niet uitsluitend om medicatie die is voorgeschreven in verband met PTSS. Slechts een klein aantal van die medicijnen heeft dusdanige gevolgen dat hierdoor de uitvoering van werkzaamheden negatief zou kunnen worden beïnvloed. In zo’n geval is het de verantwoordelijkheid van de agent in kwestie en zijn/haar leidinggevende om in overleg met de bedrijfsarts te besluiten tot aangepaste werkzaamheden of eventueel ziekteverlof.
De politie investeert veel in weerbaarheid van politiemensen. Alle operationele politiemensen volgen de training mentale kracht, waarin onder andere aandacht is voor het omgaan met stressvolle situaties.
-
Maar wat houdt die erkenning in de praktijk in?
ZEMBLA onderzoekt hoe de Nationale Politie omgaat met haar getraumatiseerde werknemers.
In de praktijk houdt dat in dat de bedrijfsarts zeer waarschijnlijk de diagnose PTSS zal stellen maar dat de leidinggevende op de werkvloer bij het eerst volgende gesprek zal vragen: "wanneer denk je weer aan het werk te kunnen gaan?" Want dat staat immers in het protocol. Hij/ Zij is verantwoordelijk voor de ziektecijfers en dus loop je het "ziektecijfertje" achter zijn/ haar kont aan om het betermelden te stimuleren. Dat daarmee de situatie verergerd wordt komt niet in die roze wolkjes op. Je komt als dokteranders nl niet op straat en dus wordt je ook niet geconfronteerd met moeders die een baby van de 5 hoog afgooien of 1 van de tienduizend andere voorbeelden. Nee, als dokteranders wordt je wakker gebelt omdat een collega betrokken is bij een schiet incident en het protocol vereist dan dat jij in kennis gesteld wordt. Uiteraard vraag je dan vraag je direct: "is het nodig dat ik kom?" Nee joh! Gekkie, stel je niet aan. Die collega neemt een bakkie koffie en is het alweer vergeten. Straks staat ie weer een bonnetje te schrijven en een top600 te controleren en daarna gaat ie lekker naar huis. Die plakaat ketchup is hij/ zij alweer vergeten. Komt goed! O0
Klinkt heerlijk jaren 80! Toen moest je je ook niet aanstellen. En dat voor managers die anno 21ste eeuw van de academie af komen rollen! Zie je het voor je???
-
Niet alles gelezen maar goed dat dit onderwerp het gesprek van de dag is binnen de NL politie, maar ook daarbuiten...
Ik heb nog vrij veel contact met mijn ex collega's (vrienden) en hoor door de gesprekken heen dat er wel degelijk alert en voortijdig word ingegrepen.
Een goede vriend van mij kreeg in 3 weken tijd veel voor zijn kiezen, zelfdoding, reanimatie 2x waarvan 1 prive van een 14 jarige jongen, wapen getrokken maar daar was het gelukkig bij gebleven, (VD wilde mes niet laten vallen) en een hakbijl incident wat vrij bloederig was.
4e week wilde hij weer op de motor stappen maar ze hielden hem binnen, ga jij maar plot balie draaien was het antwoord.
Met andere woorden, goed dat collega's elkaar in de gaten houden en elkaar in bescherming nemen, zolang dit in goed overleg gaat.
-
Ik denk ook dat de plank inderdaad flink wordt misgeslagen als een
ouwe rot doorgewinterde agent z'n verhaal moet gaan doen bij een net afgestudeerd psychologe of andere net afgestudeerde (...vul maar in...)
Iemand die een opeenstapeling van traumatische ervaringen heeft meegemaakt wil dit delen met iemand die snapt wat je zegt, die zich er een voorstelling bij kan maken. Niet bij iemand die z'n boekje volgt en totaal niet weet waar je het het over hebt. Iemand kan wel naar je luisteren en op de juiste momenten knikken of schudden, maar als diegene zelf als grootste trauma zijn of haar oma verloren heeft en ooit eens gepest is op school, dan is er geen klik.
De meeste verwerking heb je met je collega's onderling. Zo zal het toch ook bij de politie gaan? Als je het gevoel hebt dat dat niet voldoende is, moet je inderdaad aan de bel trekken. Maar zoals het er naar uitziet kun je dat het beste via je eigen huisarts doen, want binnen de politie schiet men hierin tekort. Of is mijn observatie hierin onjuist?
-
Ik als ervaringsdeskundige merk veelal dat men wel wil maar niet weet hoe. Ik heb de mazzel gehad dat ik incontact kwam met een chef die met het zelfde bijltje had gehakt. Hij wist vervolgens welke wegen ik moest bewandelen. Er is binnen de politie een hoop onwetendheid over deze ziekte.
-
Ik als ervaringsdeskundige merk veelal dat men wel wil maar niet weet hoe. Ik heb de mazzel gehad dat ik incontact kwam met een chef die met het zelfde bijltje had gehakt. Hij wist vervolgens welke wegen ik moest bewandelen. Er is binnen de politie een hoop onwetendheid over deze ziekte.
Dat bleek ook pijnlijk uit de uitzending. Bouman wist eigenlijk meer niet dan wel.
-
Dat is dan in ieder geval wel een eerlijk antwoord. Liever dit dan dat iemand zich in allerlei bochten wringt om met één of ander lulverhaal te komen. Bouman is er m.i. gewoon heel eerlijk in dat de politie op dit vlak nog ernstig tekortschiet.
Waar ik met enige frustratie naar zat te kijken was de voorzitter van die commissie. Kreeg daar bepaald geen warm gevoel bij...
-
korte mening
Ik ben van mening dat door MinVenJ/Defensie 100% moet worden ingezet op trauma/PTSS behandeling binnen de NP/Kmar. A - dit is de Staat verplicht aan iemand die zich met gevaar voor eigen leven (en psyche) inzet voor diezelfde Staat, B - ik wil geen ambtenaar op straat met geweldsmiddelen die de indicatie PTSS heeft.
-
Ik heb zoveel voorbeelden van dat het niet gebeurt. Mensen die aangeven de werkplek niet aan te kunnen en vervolgens gewoon op hun oude werkplek komen. Het is wachten tot het verkeerd gaat.
-
Dat bleek ook pijnlijk uit de uitzending. Bouman wist eigenlijk meer niet dan wel.
Tja en het spijt me (want het is weer negatief) maar dat is bijna altijd zo. En dat verwijt ik niet de heer Bouman, maar de met goud-beplakte cheffies op de werkvloer. Want die goochelen met cijfertjes om maar aan te tonen dat de cijfers die gehaald moeten worden ook gehaald worden. Maar wij op de werkvloer weten wel beter. Helaas denken de beleidsbepalende chef's vervolgens dat hun ideëen ook daadwerkelijk resultaat hebben, maar in werkelijkheid is dat helemaal niet zo. Dit is een van de zeldzame momenten dat dat naar boven komt en nu is het aan de heer Bouman om daar wat mee te doen: om te gaan kijken waar het nou fout gaat en om dan vervolgens die goochelaars een schop onder hun *ol te verkopen. Cheffies genoeg: er zijn er 4 uit de oude Politie voor de plaats van 1 binnen de Nationale Politie >:D
Als je nou wil bezuinigen ;D
-
Sneak preview van de cover van mijn nieuwe boek "Hoe mijn jongensdroom een nachtmerrie werd" zeer binnenkort te koop!
(https://scontent-b-ams.xx.fbcdn.net/hphotos-prn2/t1.0-9/10172768_828183453877828_4879876571450365752_n.jpg)
-
Indrukwekkend interview met Jacco Bezuijen in AD naar aanleiding van zijn recent verschenen boek:
http://www.ad.nl/ad/nl/1038/Rotterdam/article/detail/3650799/2014/05/07/Agent-krijgt-doden-niet-meer-van-netvlies.dhtml (http://www.ad.nl/ad/nl/1038/Rotterdam/article/detail/3650799/2014/05/07/Agent-krijgt-doden-niet-meer-van-netvlies.dhtml)
zie verder: http://www.hulpverleningsforum.nl/index.php?topic=83741.0 (http://www.hulpverleningsforum.nl/index.php?topic=83741.0)
-
Aflevering zembla over getraumatiseerde agenten.
http://zembla.incontxt.nl/seizoenen/2014/afleveringen/13-02-2014 (http://zembla.incontxt.nl/seizoenen/2014/afleveringen/13-02-2014)
-
Zijn er mensen die PTSS hebben en EMDR therapie hebben gehad? En zo ja, wat is uw/jouw ervaring in deze?
-
Zijn er mensen die PTSS hebben en EMDR therapie hebben gehad? En zo ja, wat is uw/jouw ervaring in deze?
Niet zelf maar mijn vriendin. Heeft PTSS en volgt EMDR therapie. Het helpt echt enorm bij haar.
Weet niet hoe en wat het bij jou is en hoe je het opgelopen hebt. Maar zij, ik en haar familie zijn enorm blij met deze EMDR therapie
Mocht je wat meer willen weten (begrijpelijk dat je niet alles op zomaar op straat wil gooien, stuur een PM).
P2elst
-
zie: http://www.hulpverleningsforum.nl/index.php?msg=1307982 (http://www.hulpverleningsforum.nl/index.php?msg=1307982)
-
Zijn er mensen die PTSS hebben en EMDR therapie hebben gehad? En zo ja, wat is uw/jouw ervaring in deze?
Ik ben PTSS patiënt en volg sinds een half jaar EMDR. Goeie ervaringen mee. Na de 2de therapie was er al verschil. Wel lange weg te gaan nog. Niet alles is (bij mij) op te lossen met EMDR. Ook de Cognitieve Gedrags Therapie heb ik nodig om verder te komen. EMDR gaat erg snel, voor sommige zaken misschien wel te snel.
-
Ik ben PTSS patiënt en volg sinds een half jaar EMDR. Goeie ervaringen mee. Na de 2de therapie was er al verschil. Wel lange weg te gaan nog. Niet alles is (bij mij) op te lossen met EMDR. Ook de Cognitieve Gedrags Therapie heb ik nodig om verder te komen. EMDR gaat erg snel, voor sommige zaken misschien wel te snel.
Die EMDR therapie, van wat ik ervan lees, lijkt me heel intens en heftig.
-
Die EMDR therapie, van wat ik ervan lees, lijkt me heel intens en heftig.
De therapie is behoorlijk heftig ja. Mijn therapeut raad mij bijvoorbeeld af om na de therapie direct naar huis te rijden. Laat je rijden of loop eerst even een rondje zodat je hoofd (en ogen) weer tot rust kunnen komen. Ik merk vaak dat ik de avond en de dag na de sessie meer klachten heb en me vervelender voel. Na die 24 uur trekt het weer een beetje weg en voelt het uiteindelijk rustiger als voor die tijd.
De sessies zijn erg intens. Niet alleen voor je ogen die een vinger of lampje moeten volgen. Maar ook voor je hersenen. Sommige heftige dingen kun je met 1 EMDR sessie bijna oplossen, andere dingen heb je veel meer hulp voor nodig of zijn met EMDR helemaal niet op te lossen.
-
98% oude PTSS-dossiers in behandeling
http://www.politie.nl/nieuws/2014/december/29/98-oude-ptss-dossiers-in-behandeling.html (http://www.politie.nl/nieuws/2014/december/29/98-oude-ptss-dossiers-in-behandeling.html)
Laatste update: 29-12-2014 | 10:00
Den Haag - De erkenning van PTSS als beroepsziekte heeft topprioriteit binnen de Nederlandse politie. Oude dossiers krijgen veel aandacht, de politie organiseert bijeenkomsten voor (voormalig) medewerkers met ’posttraumatische stressstoornis’ en in 2014 kwam er een coulanceregeling.
Van de 320 oude PTSS-dossiers is 98 procent in behandeling genomen. In slechts een paar gevallen is geen erkenning van PTSS als beroepsziekte gegeven, omdat de PTSS werd opgelopen bij een eerdere werkgever, of omdat PTSS niet kon worden vastgesteld. Teamchef Wendy van de Spijker van Meldpunt PTSS is tevreden over de afhandeling van oude zaken. ‘Maar het is vooral heel mooi om te zien dat de gedachte bij de politie is veranderd. Helaas kun je door het politiewerk PTSS oplopen’, zegt ze. ‘Die erkenning, daar werken we hard voor.’
De wachtlijsten van oude dossiers zijn inmiddels verleden tijd en van de 270 nieuwe dossiers zijn er al 200 voorzien van een besluit.
Prioriteit
De erkenning van PTSS als beroepsziekte heeft meer dan ooit prioriteit binnen de politie. Eind maart 2013 startte het Meldpunt PTSS. In elke politie-eenheid zijn sindsdien casemanagers aangesteld die (voormalige) medewerkers met PTSS begeleiden. En er is het 24/7 loket politie waar politiemensen, partners, familieleden en leidinggevenden terecht kunnen. In september 2014 bereikte het Centraal Georganiseerd Overleg Politie (CGOP) overeenstemming over de coulanceregeling PTSS. Dat beleid bepaalt de wijze waarop wordt omgegaan met de vergoeding van rechtspositionele aanspraken van politiemensen die door hun werk posttraumatische stresstoornis opliepen. Daarnaast organiseerde de politie een vijftal bijeenkomsten voor collega’s met PTSS met als doel ze te informeren en met ze in gesprek te gaan.
Grote indruk
Korpschef Gerard Bouman sprak tijdens de bijeenkomsten met PTSS-collega’s en hun gezinnen. De ontmoetingen maakten veel indruk. ’De partner en kinderen gaan evenzeer gebukt onder deze ziekte. En dat hakt erin. In het verleden hebben we daar amper aandacht aan geschonken. Een van mijn lessen is dat wij het voor het thuisfront anders gaan doen en vooral beter.’ Over de afhandeling van de oude dossiers is Bouman tevreden, maar hij blijft strijdvaardig. ‘De eerste stap is gezet, maar daarmee zijn we er natuurlijk nog niet. Het wel en wee van politiemensen, specifiek de mensen met PTSS, blijft een topprioriteit.’
-
Hallo allemaal,
Wij zijn twee vierdejaars studenten en gaan onze scriptie schrijven over PTSS bij de politie en aanverwant daaraan geweld op straat. Via verschillende wegen proberen wij in contact te komen met agenten die gediagnosticeerd en/of behandeld zijn voor PTSS. Ook zijn wij geïnteresseerd in collega's die met iemand hebben samengewerkt.
Wij zouden heel graag wat vragen willen stellen of eventueel een interview afnemen.
Is er iemand die ons wil en kan helpen? Wij horen het graag!
-
http://www.telegraaf.nl/binnenland/23635107/___Training_weerbaarheid_agent___.html (http://www.telegraaf.nl/binnenland/23635107/___Training_weerbaarheid_agent___.html)
-
‘Politiemensen hebben recht op eerlijke afwikkeling PTSS’
Laatste update: 06-04-2018 | 09:00
Nederland - De onafhankelijke Adviescommissie PTSS adviseert of een politiemedewerker zijn of haar Post Traumatische Stress Stoornis heeft gekregen door het werk bij de politie. Van de 270 aanvragen in 2017 voor zo’n beroepserkenning, gaf de commissie in negentig procent een positief advies. Wat doet deze commissie eigenlijk? Voorzitter Marten La Haye: ‘We werken zo zorgvuldig en zo snel mogelijk.’
De onafhankelijke commissie bestaat uit vier personen: voorzitter Marten La Haye (tot voor kort werkzaam bij KPMG) en drie commissieleden die experts zijn in de psychotrauma. Eén van hen is voorgedragen door de vakbonden, één door de politie en één lid kan namens beide organisaties optreden als een van de twee vaste leden is verhinderd.
Diagnose
De Adviescommissie PTSS staat los van de politie en beoordeelt of politiemedewerkers bij wie een psycholoog of psychiater PTSS heeft vastgesteld, die PTSS ook inderdaad door hun werk bij de politie hebben gekregen. Dit beoordeelt de commissie via de officiële diagnose PTSS en een lijst met incidenten waardoor de PTSS mogelijk is ontstaan.
De Adviescommissie PTSS brengt over elke aanvraag een advies uit aan het hoofd Veilig en Gezond Werken (VGW) van de politie. Die besluit namens de korpschef of deze politiemedewerker inderdaad de erkenning krijgt dat zijn of haar PTSS is veroorzaakt door het politiewerk. Voor veel politiemensen is die erkenning emotioneel belangrijk. Ook financieel kan de erkenning voor hen van groot belang zijn, onder meer doordat ze dan aanspraak kunnen maken op bepaalde vergoedingen.
Sneller kan niet
Politiemensen moeten soms lang moeten wachten op een besluit van de commissie. ‘Vreselijk’, vindt La Haye. ‘We realiseren ons dat het wachten en opnieuw invullen bijdraagt aan de klachten. We doen er daarom voortdurend alles aan om het proces van aanvragen zo min mogelijk belastend te laten zijn en zo snel mogelijk uitsluitsel te geven. Gemiddeld duurt het twee, drie maanden voordat de indiener ons besluit hoort. Sneller kan helaas echt niet.’
Doorlooptijd diagnoses
Tijd kost het vooral als een diagnose niet goed is opgesteld. ‘Zo’n rapport moet dan over. En wij kunnen pas verder nadat we weer een brief terug hebben van de diagnosticus. Voorheen ontbrak bij dertig tot veertig procent van de diagnoses wel wat. Gelukkig is het aantal diagnoses dat over moet, fors gedaald nu het Psychotrauma Diagnose Centrum (PDC) in Diemen de meeste diagnoses stelt. De doorlooptijd is daardoor veel korter geworden.’
Werkwijze commissie
La Haye was in 2013 een van de makers van het protocol dat bepaalt hoe de commissie moet werken (https://www.politie.nl/nieuws/2013/december/2/00-protocol-ptss-vastgesteld.html). Is dat protocol niet nodeloos ingewikkeld en vertragend? ‘Het werkt prima’, zegt La Haye. ’En waar mogelijk is het proces al vereenvoudigd. Maar we moesten waarborgen inbouwen. Dat mensen bij de politie terecht een beroepserkenning hebben gekregen, daar mag geen enkele twijfel over bestaan.’
Opluchting
Het oprakelen van pijnlijke belevenissen is zwaar voor politiemensen met PTSS, erkent La Haye. ‘Dit hele proces is voor hen vaak loodzwaar. Daarbij moet ik wel zeggen dat bijvoorbeeld een hoorzitting soms juist opluchting kan geven. Mensen komen vol spanningen binnen, maar gaan met een goed gevoel naar buiten. Zij voelen zich gehoord.’
La Haye wil met zijn voorzitterschap een bijdrage leveren aan een maatschappelijk vraagstuk. ‘Ik wil heel graag een positieve bijdrage leveren voor mensen die door wat er in de maatschappij gebeurt, zo verschrikkelijk worden geraakt. Zij hebben er recht op dat we onafhankelijk zijn en zorgvuldig en eerlijk met hun aanvraag omgaan.’
BRON: https://www.politie.nl/nieuws/2018/april/6/%E2%80%98politiemensen-hebben-recht-op-eerlijke-afwikkeling-ptss%E2%80%99.html
-
Rotterdamse agenten ontsnappen in roeiboot aan trauma's
VIDEO
Ongeveer 150 agenten uit de Rotterdamse eenheid kunnen niet dagelijks de straat op vanwege een posttraumatische stressstoornis (PTSS). Een speciale Rotterdamse aanpak is zo succesvol dat dit initiatief nu landelijke navolging krijgt. De mannen roeien.
Jasper Monster 11-05-18, 07:30 Laatste update: 08:49
Lees verder op: https://www.ad.nl/rotterdam/rotterdamse-agenten-ontsnappen-in-roeiboot-aan-trauma-s~a9a8156c/
-
Enige tijd terug een groep tegen gekomen en aan boord genomen van de politieboot voor een welverdiende kop koffie. Laten we hopen dat ze er weer bovenop komen :).
-
https://twitter.com/Jan_Born/status/998910439026298880
-
https://twitter.com/Politie/status/998970476268539906
https://twitter.com/EenVandaag/status/998968081970937857
-
https://twitter.com/arnorutte/status/999295733420449792
-
https://twitter.com/NHNieuws/status/1004334737236865026
-
https://twitter.com/Politie_OVDAG/status/1059381772851572736
-
https://twitter.com/ptssnederland/status/1371742532766478336?s=20
-
https://twitter.com/POL_Westerbeke/status/1385598548209807362?s=20
-
https://twitter.com/IshaakRenaldo/status/1386639688920879108?s=20
https://twitter.com/IshaakRenaldo/status/1366745258072096769?s=20
First Responder
Renaldo Ishaak: first responder op Koninginnedag 2009. De marechaussee-biker is als eerste ter plaatse zodra de zwarte Suzuki Swift na zijn dodelijke rit crasht tegen ‘De Naald’ in Apeldoorn. Ishaak weet direct: dit is een aanslag. De moordmachine blijkt achteraf geen explosieven te bevatten, maar de dodelijke daad is wel een tijdbom…
Open en eerlijk vertelt Ishaak over de impact die de aanslag op Koninginnedag op hem had; op de mens achter het uniform. Dat uniform beschermt en geeft kracht, maar maakt kwetsbaar zodra het uitgaat. Deze kwetsbaarheid uitte zich in PTSS en veranderde hem: eerst in een gebroken en vervolgens in een beter mens. En misschien wel in een nóg betere marechaussee.
Renaldo Ishaak is teamleider bij de Koninklijke Marechaussee. Hij beleefde de Diamantroof, de Schipholbrand, de vliegtuigramp met Turkish Airlines en andere grote en kleine ‘incidenten’. Incidenten die elke hulpverlener meemaakt en waarvoor hij of zij respect, waardering én begrip verdient. Elke dag.
https://twitter.com/IshaakRenaldo/status/1386323594691715074?s=20
https://twitter.com/IshaakRenaldo/status/1386323708067913729?s=20
https://twitter.com/OmroepGLD/status/1385601857217875968?s=20
Hulpverleningsforum »Archief Incidenten Nederland »Archief 2009 »GRIP 4 Acht doden, 1 zwaargewonde, 8 gewonden bij aanslag Koninginnedag - Apeldoorn 30-04-2009 (https://www.hulpverleningsforum.nl/index.php/topic,29301.msg1529927.html#msg1529927)
-
https://twitter.com/IshaakRenaldo/status/1386639688920879108?s=20
-
https://twitter.com/BeauRTL/status/1387786438356373513?s=20
-
https://twitter.com/Politiebond/status/1391692303115423745?s=20
-
https://twitter.com/Politiebond/status/1394209662694838274?s=20
-
https://www.facebook.com/ptssnederland.nl/posts/382069626931143
-
https://twitter.com/EenVandaag/status/1506156357808009216?s=20&t=YDafO4tHjkkdyGQ8zQyv4Q
-