Hulpverleningsforum
Wit: Geneeskundige hulpverlening => Eerstehulpverlening / Lotus => Pre-Hospitaal => Lotus => Topic gestart door: Jacques Schenk op 21 juni 2005, 23:07:33
-
Wat mij al vaak is opgevallen is het feit dat de Lotus slachtoffers die ik meemaak over het algemeen veel kleinzeriger zijn dan de echte slachtoffers die ik meegemaakt heb.
Je hoeft naar sommigen lotussen maar te wijzen of ze beginnen al te kermen, terwijl dat in de praktijk vaak heel anders is.
Is dit beeld toeval, of is dit een landelijk beeld c.q. het beleid om alles een beetje aan te dikken t.b.v. de opleiding van ehv'ers.
Jacques
-
Wat mij al vaak is opgevallen is het feit dat de Lotus slachtoffers die ik meemaak over het algemeen veel kleinzeriger zijn dan de echte slachtoffers die ik meegemaakt heb.
Je hoeft naar sommigen lotussen maar te wijzen of ze beginnen al te kermen, terwijl dat in de praktijk vaak heel anders is.
Is dit beeld toeval, of is dit een landelijk beeld c.q. het beleid om alles een beetje aan te dikken t.b.v. de opleiding van ehv'ers.
Jacques
Mijn eigen ervaring is dat mensen over het algemeen ook meer kunnen hebben dan ik bij de nodige lotussen zie. Mijn mening is dat iedereen zou moeten reageren zoals ze dat in een echte situatie ook zouden doen. Dat benadert dan het meest de realiteit... en ik ben geen pieper. Ik zal dus ook niet snel piepen.
Maar soms is er wel een verzoek voor een paniekreactie bijvoorbeeld. In dat geval moet ik volledig buiten mezelf treden en kost het mij aanzienlijk meer moeite.
Ik vind het persoonlijk dus beter om het dichter bij jezelf te houden omdat dat veel natuurlijker overkomt.
-
Ik heb al de nodige keren te maken gehad met LOTUSsen,(al was het maar door een schoonvader die in een lotuskring zit :-\ ;D )
Maar ik sta iedere keer weer van versteld van het acteerwerk van een LOTUS,een echte acteur kan daar nog wat van leren
-
Ik heb al de nodige keren te maken gehad met LOTUSsen,(al was het maar door een schoonvader die in een lotuskring zit :-\ ;D )
Maar ik sta iedere keer weer van versteld van het acteerwerk van een LOTUS,een echte acteur kan daar nog wat van leren
Maar hoe is jouw ervaring met het gedrag van de lotuspatient t.a.v. zijn verwonding, pijn etc en dit in vergelijking met echte patienten ? je bedoelt met je opmerking over het goede acteerwerk te zeggen dat de lotus zich precies zo gedraagt zoals de echte patient dat ook doet ?
Denk bijvoorbeeld aan de reactie van een patient c.q. Lotus met een gebroken arm.
Wat je in het echt kan vastpakken kunje vaak bij de Lotus niet aanraken. (maar dat is mijn ervaring hoor)
Misschien dat ook de Lotussen zelf het hoe en waarom kunnen toelichten ?
-
Maar hoe is jouw ervaring met het gedrag van de lotuspatient t.a.v. zijn verwonding, pijn etc en dit in vergelijking met echte patienten ? je bedoelt met je opmerking over het goede acteerwerk te zeggen dat de lotus zich precies zo gedraagt zoals de echte patient dat ook doet ?
Denk bijvoorbeeld aan de reactie van een patient c.q. Lotus met een gebroken arm.
Wat je in het echt
kan vastpakken kunje vaak bij de Lotus niet aanraken. (maar dat is mijn ervaring hoor)
Misschien dat ook de Lotussen zelf het hoe en waarom kunnen toelichten ?
laat ik het zo zeggen,als wij met een pop oefenen dan pluk je die uit een auto.Laat daar je kennis lvens reddend handelen er op los,en draagt em over aan de ambulance en vaak gebeurt dat op een lollige manier :-\.
Een lotusslachtoffer dwingt je door zijn/haar acteren om op de juiste manier je werk te doen,en ben je instaat om in een oefensituatie om met een echt mens te werken,met eventueel de nodige verwondingen die je dan moet verzorgen.
Doordat je dus met een lotusslachtoffer werkt,ben je nog beter instaat om in de praktijk bij een daadwerkelijke uitruk nog beter met een slachtoffer om te gaan.
Ik vindt dat de lotusorganisatie een zeer goede aanvulling is voor het oefenen van politie,brandweer en ambulancediensten
-
Ik vindt dat de lotusorganisatie een zeer goede aanvulling is voor het oefenen van politie,brandweer en ambulancediensten
100 % mee eens Peter, we kunnen niet zonder !
Maar dat was niet de essentie van mijn vraag ..... ;D
-
100 % mee eens Peter, we kunnen niet zonder !
Maar dat was niet de essentie van mijn vraag ..... ;D
weet ik,was ook maar een aanvulling ;D
Maar door het acteer en grimwerk herken je in de praktijk wel dingen,bv een shock en daardoor kun je je eigen hulpverlening daarop aanpassen.
Enja,hoe moet je de gedragingen van een slachtoffer uitbeelden?Volgens mij kan een Lotus dat alleen maar benaderen,een echt slachtoffer reageert meestal anders.Maar daar is de hele situatie dan ook naar
-
Er zijn zoveel verschillende mensen. Er zijn dus ook al mensen die beginnen te huilen als ze zich bijvoorbeeld in hun vinger hebben gesneden.
Ik zelf probeer gewoon mezelf te spelen en denk dan aan hoe zou ik reageren als ik dit echt had.
Maar soms wordt er van je gevraagd zoals Jorrin al aandraagt om een andere situatie te spelen en dan kun je inderdaad wel eens heel anders reageren dan je normaal zou doen.
Maar het is inderdaad zo dat er lotussen zijn die nogal kleinzierig reageren.
Hier wordt bij ons in de kring tijdens de lessen wel wat opgelet. dat het niet te overdreven is.
Is dit duidelijk genoeg ? ;D
-
Wat mij al vaak is opgevallen is het feit dat de Lotus slachtoffers die ik meemaak over het algemeen veel kleinzeriger zijn dan de echte slachtoffers die ik meegemaakt heb.
Je hoeft naar sommigen lotussen maar te wijzen of ze beginnen al te kermen, terwijl dat in de praktijk vaak heel anders is.
Is dit beeld toeval, of is dit een landelijk beeld c.q. het beleid om alles een beetje aan te dikken t.b.v. de opleiding van ehv'ers.
Jacques
Wij hadden vanavond weer vier Lotussen in het zwembad en mijn ervaringen met hen (ik heb ze vaker) is toch wel dat ze nogal kleinzerig zijn/doen. Je ziet niet zo snel dat ze zich sterk houden en doen alsof er weinig met ze is,het wordt altijd wat extreem uitgebeeld.
Ik denk toch dat een so in de realiteit zich wat meer groot zou houden.
-
Wij hadden vanavond weer vier Lotussen in het zwembad en mijn ervaringen met hen (ik heb ze vaker) is toch wel dat ze nogal kleinzerig zijn/doen. Je ziet niet zo snel dat ze zich sterk houden en doen alsof er weinig met ze is,het wordt altijd wat extreem uitgebeeld.
Ik denk toch dat een so in de realiteit zich wat meer groot zou houden.
Het heeft ook te maken met hoe je het aangeleerd krijgt op de lessen.
Ik kan met een gebroken arm naar je toe komen lopen zo van ow mijn arm doet pijn kijk je er even naar (heel onverschillig dus) of zo van hee help me even mijn arm doet heel erg pijn ik kan er niks meer mee.(heel pijnlijk dus) Als ik op de eerste manier bij je kom dan denk je ow die is gekneusd en als ik op de tweede manier bij je kom dan denk je meteen zo van ojee die kon wel eens gebroken zijn.
er zij dus legio manieren om het uit te beelden en het zal vaak een beetje overdreven overkomen maardat ligt helemaal aan de persoon die het dus speelt.
;D
-
Er is er 1 die altijd heel erg aandachtvragerig is,die laat je niet naar een ander gaan kijken als het even nodig is,zij gaat echt heel paniekerig doen,maar goed,die mensen heb je in het echt ook!
-
het is jammer dat het overdrijven de patient ongeloofwaardiger maakt, ik zal op mijn werk de Lotussen die wij hebben niet snel aanzien voor een echte patient.
werkelijk voorbeeld uit de les en in de praktijk over een snee in de vinger:
Lotus: Oh kom nu toch eens kijken wat er gebeurd is, ik zit helemaal onder het bloed, hoe moet dat nu,,, ik bloed toch niet dood he ..? Kijk nou eens naar al dat bloed...
Echt slachtoffer: Jacques ik heb net heel handig in mijn vinger gesneden, kun je er even een pleister op plakken dan kan ik verder met mijn werk.
-
....
Maar soms is er wel een verzoek voor een paniekreactie bijvoorbeeld. In dat geval moet ik volledig buiten mezelf treden en kost het mij aanzienlijk meer moeite.
...
Ja, wat dat betreft: hoe was mijn "Waar is mijn moeder!"? ;D
-
het is jammer dat het overdrijven de patient ongeloofwaardiger maakt, ik zal op mijn werk de Lotussen die wij hebben niet snel aanzien voor een echte patient.
werkelijk voorbeeld uit de les en in de praktijk over een snee in de vinger:
Lotus: Oh kom nu toch eens kijken wat er gebeurd is, ik zit helemaal onder het bloed, hoe moet dat nu,,, ik bloed toch niet dood he ..? Kijk nou eens naar al dat bloed...
Echt slachtoffer: Jacques ik heb net heel handig in mijn vinger gesneden, kun je er even een pleister op plakken dan kan ik verder met mijn werk.
Ha nou leuk voorbeeld ik speel dus wel die tweede hoor. Ik ben niet zo klein zierig en meestal als ze zeggen van ow dat moet gehecht worden dan maak ik er wel van dat dat niet nodig is en een pleister wel genoeg is. Dan moet je ze zien denken zo van hmm wat moet ik nu.
-
Lotus: Oh kom nu toch eens kijken wat er gebeurd is, ik zit helemaal onder het bloed, hoe moet dat nu,,, ik bloed toch niet dood he ..? Kijk nou eens naar al dat bloed...
Het is dat je zo ver weg woont,anders zou ik zweren dat je het over een van onze Lotussen hebt! Die uit Loosdrecht komen vast niet in Zeeland!
-
Zo gaat het helaas inderdaad erg vaak...
ik ben daar absoluut geen voorstander van. Geef mij maar de realiteit.
Nou moet ik ook eerlijk toegeven dat ik laatst tijdens een hulpverlening een slachtoffer had waarbij ik dacht: als dat een lotus geweest was, dan had ik het een hele slechte gevonden. Helaas betrof het hier een echt slachtoffer met hele heuse hartklachten... het bestaat dus wel. Maar goed, hij had er ook reden toe.
Tja, wat moet ik er verder over zeggen: nodig me een keertje uit...? ;D ;D
-
Dat komt ook omdat lotussen vooral elkaar zien ipv van patiënten. Ik heb verschillende lotussen gehad die een weekje of twee meeliepen op de SEH. Ze zeiden dat er een wereld voor ze open ging, zo anders als patiënten zich in werkelijkheid bleken te gedragen ten opzichte van het spel dat zij altijd speelden.
-
Ook ik zie vaak genoeg praktijk voorbeelden en probeer daar dan ook een voorbeeld aan te stellen. Ik kan mij nog goed herrinneren dat ik de allereerste keer een hartinfarct moest spelen. Nog nooit had ik dit in de praktijk werkelijk gezien, laat staan dat ik wist hoe dit precies te spelen. Nu met mijn werk, kom ik een paar keer in de week wel een aantal infarcten tegen, vooral in de nachtdienst. Wanneer ik nu een infarct moet spelen, dan speel ik hem ook echt heel anders dan de eerste keer, puur omdat ik praktijk voorbeelden heb.
Helaas hebben de meeste lotussen geen praktijk voorbeelden en moeten ze het doen zoals ze dit in de lessen hebben geleerd. Zelfs als er een sleutelbeen fraktuur gespeeld moet worden, je mag amper je hoofd bewegen, nou in de praktijk bewegen ze die toch echt wel. Zo zijn er vele voorbeelden. Ik denk dat sommige lotussen dus zo'n overdreven gedrag vertonen, doordat ze geen idee hebben hoe een werkelijk slachtoffer nu reageert. Dit kun je ze niet kwalijk nemen. Soms wordt er van mij ook wel eens letsels gevraagd waarbij ik mijn vraag tekens bij neer zet. Ik bespreek dit dan wel met de instructeur, maar soms ontkom je er niet aan, zoals jorrin ook al vertelde, dat je iets moet spelen wat eigenlijk tegen je eigen natuur ingaat.
-
maar dan is de vraag wat doen we er aan ?
Alle lotussen bijscholen ?
Ik ben het het ook eens dat veel lotus mensen kleinzerig zijn.
ik had laats een echt slachtoffer met gebroken kuit en scheenbeen. Deze man had minder pijn dan de lotus met een snee in zijn vinger.
Als wij op les lotussen krijgen dan heeft iedereen iets van moet dat nou, de meeste hebben toch liever een echt slachtoffer.
-
Ik denk dat we hier niet veel aan kunnen doen. Alle lotussen krijgen jaarlijks een aantal bijscholings lessen, misschien dat daar wat aandacht aan besteed kan worden. Hier ligt dus de taak voor de lotus instructeurs.
Maar ik denk dat er ook genoeg lotussen zijn die niet zo kleinzerig reageren.
-
Ik denk dat we hier niet veel aan kunnen doen. Alle lotussen krijgen jaarlijks een aantal bijscholings lessen, misschien dat daar wat aandacht aan besteed kan worden. Hier ligt dus de taak voor de lotus instructeurs.
Maar ik denk dat er ook genoeg lotussen zijn die niet zo kleinzerig reageren.
Mijn vraag was ook een beetje "wordt dat kleinzerige overdreven gedrag" bewust zo gespeeld, bijvoorbeeld om de ehv'er op het ergste voor te bereiden, of is het zoals ik hier boven een beetje proef "men weet niet beter dan dat echte patienten ook zo reageren"
Dat laatse lijkt het geval.
Uiteraard geldt dat niet voor iedere Lotus maar het is een algemeen gevoel wat bij mij leeft na vele lotussen gezien te hebben. Misschien iets voor de Lotussen om eens naar voren te brengen tijdens hun opleiding, herhalingen, bijscholing.
-
De gemiddelde LOTUS-speler kan vaak zo solliciteren bij het plaatselijke amateurtoneel. Mijn ervaring is at behoorlijk wat lotus-vrijwilligers een nogal gespeelde en irritante manier van aandacht trekken hebben. Ze missen vaak de ervaring met patientenzorg en omgang met reele patienten. Een LOTUS die een patient met een interne aandoening goed kan spelen zijn dun gezaaid. Al dat grimeren etc. is mijns inziens niet zo interessant. Het is interesasanter en leerzamer als ene LOTUS een casuspatient met bijv. een hartinfarct, allergische reactie, drugsoverdosis etc goed kan imiteren in patientengedrag en symptomen. Helaas is de nadruk te lang en te vaak gelegd op het grimeren en gewonden imiteren. Dat werkt vaak lachwekkend bij professionele hulpverleners die wel eens geirriteerd kunnen raken door een LOTUS.
-
Volgens mij speel je goed als je ondanks een gezonde bruin/rode blos op de wangen je hulpverlener kunt laten geloven dat er iets in je lijf verschrikkelijk mis is. ;)
-
Het spel van een lotus, zou een aanvulling moeten zijn op de leerprocessen die een instructeur of oefenleider bedoeld heeft in de training of oefening..
Het is dus mijn inziens niet nodig om altijd de werkelijkheid te benaderen, dat is afhankelijk van de leerdoelen die in die specifieke oefening/ c.q. lessituatie nodig zijn.
In een sommige trainingen maken we naast lotussen gebruik van speciaal getrainde professionele acteurs. Metname de drugs gerelateerde trainingen, de meeste lotussen zijn hierin niet in voldoende mate gespecialieerd.
Lotus is een leermiddel, die je als instructeur en oefenleider ook goed moet gebruiken en bij diverse trainingsituaties ook goed moet instrueren wat je wilt dat ze doen bij diverse situaties die tijdens de hulpverlening moeten voorkomen.
-
Het spel van een lotus, zou een aanvulling moeten zijn op de leerprocessen die een instructeur of oefenleider bedoeld heeft in de training of oefening..
Het is dus mijn inziens niet nodig om altijd de werkelijkheid te benaderen, dat is afhankelijk van de leerdoelen die in die specifieke oefening/ c.q. lessituatie nodig zijn.
In een sommige trainingen maken we naast lotussen gebruik van speciaal getrainde professionele acteurs. Metname de drugs gerelateerde trainingen, de meeste lotussen zijn hierin niet in voldoende mate gespecialieerd.
Lotus is een leermiddel, die je als instructeur en oefenleider ook goed moet gebruiken en bij diverse trainingsituaties ook goed moet instrueren wat je wilt dat ze doen bij diverse situaties die tijdens de hulpverlening moeten voorkomen.
Dat vind ik dus nogal nonsens, Peter.
Heb jij ooit een lotus gevraagd een verwonding te grimeren en dan een volkomen ander spel neer te zetten dan bij dat letsel hoort?
Er zijn genoeg instructeurs die naar specifieke zaken vragen (overigens speel ik ook geregeld zonder letsel, dus meer acteren). Dan willen ze bijvoorbeeld dat het leerdoel de omgang met een slachtoffer in paniek is. Het letsel komt dan op een volgende plaats. Maar dan nog speel je met je paniek in op een real-life-situatie en benader je zoveel mogelijk de realiteit.
En natuurlijk moet een lotus ook aanvoelen wanneer er even buiten een rol om wat gezegd, gedaan of geinstrueerd moet worden. Maar dat is juist waar deze discussie over ging... het spel van een lotus. Hoe het vaak is en hoe het zou moeten zijn. En ik blijf erbij dat je spel altijd conform realiteit moet zijn, anders zet ik wel een rode neus op en trek ik flapschoenen aan.
-
Dat komt ook omdat lotussen vooral elkaar zien ipv van patiënten. Ik heb verschillende lotussen gehad die een weekje of twee meeliepen op de SEH. Ze zeiden dat er een wereld voor ze open ging, zo anders als patiënten zich in werkelijkheid bleken te gedragen ten opzichte van het spel dat zij altijd speelden.
Dat is de oplossing: iedere lotus loopt tijdens zijn opleiding 2 weken mee op de SEH. Ik denk dat je dan inderdaad een heleboel leert. Want nu krijg je in de les dingen op één manier aangeleerd, terwijl er tig varianten zijn. (Maar daar hadden we het nu niet over.) En ik vraag me ook geregeld af (bij ernstiger letsel dan een snijwond): hoe zou een echt slachtoffer zich gedragen met dit letsel? Je weet ook eigenlijk niet hoe je moet reageren op medicatie die je krijgt toegediend. En dat kun je op de SEH ook mooi zien.
Maar om op Jaqcues' vraag terug te komen: wij krijgen het in onze kring niet aangeleerd om kleinzerig te doen. Ik speel zoals ik in het echt ook zou reageren. En dan ga ik echt niet bijna dood van een snijwond. Maar niet iedereen is hetzelfde. En ik denk dat er inderdaad lotussen zijn die het wat aandikken om het wat duidelijker te maken voor de hulpverlener.
-
Ik (LOTUS) ben het er helemaal mee eens, ik vind ook dat er te veel overdreven wordt. Eerst dacht ik dat het aan mij lag omdat ik nog niet zolang m'n aantekening heb. Ook vind ik dat de grim er nog al eens aan schort. :(
Ik wil niet zeggen dat ik een perfecte LOTUS ben, maar volgens mij kan het niveau een stuk hoger!
Maar naar ik heb begrepen komen de bijscholoings moduls er aan...Misschien helpt het ;)
Ik ben in elk geval niet kleinzerig, ook niet als LOTUS en als de hulpverlening goed is behoor je als LOTUS ook 'makelijker' te worden in je spel.
-
Ik (LOTUS) ben het er helemaal mee eens, ik vind ook dat er te veel overdreven wordt. Eerst dacht ik dat het aan mij lag omdat ik nog niet zolang m'n aantekening heb. Ook vind ik dat de grim er nog al eens aan schort. :(
Ik wil niet zeggen dat ik een perfecte LOTUS ben, maar volgens mij kan het niveau een stuk hoger!
Maar naar ik heb begrepen komen de bijscholoings moduls er aan...Misschien helpt het ;)
Ik ben in elk geval niet kleinzerig, ook niet als LOTUS en als de hulpverlening goed is behoor je als LOTUS ook 'makelijker' te worden in je spel.
Dat ben ik maar deels met je eens... ligt een beetje aan het oefendoel. Soms krijg je een slachtoffer gewoon niet rustig. Het is fout voor de beeldvorming als iedereen denkt: als ik maar rustig doe en mijn slachtoffer goed behandel, dan krijg ik het vanzelf gemakkelijker. Zo werkt dat in de praktijk ook niet. Er zijn mensen die je niet rustig krijgt. Als dat het leermoment is, dan moet je je hulpverlener niet gaan "belonen".
-
Ik zelf probeer gewoon mezelf te spelen en denk dan aan hoe zou ik reageren als ik dit echt had.
Maar soms wordt er van je gevraagd zoals Jorrin al aandraagt om een andere situatie te spelen en dan kun je inderdaad wel eens heel anders reageren dan je normaal zou doen.
Dit is nou precies de reden waarom ik standaard aan de lotus vraag om het te spelen zoals je zou reageren als het echt is. En als, zoals jij aangaf je in een bepaalde rol niet voldoende kunt inleven, dan ga we samen zoeken naar een manier dat ik zoveel mogelijk mijn doel kan bereiken en de lotus gelooft in zijn eigen spel.
-
het ligt natuurlijk ook aan de vraag van de organisatie, er wordt vaak van een lotus verwacht dat ze zwart wit spelen... laat de aanvrager dan ook duidelijk zijn in wat ie wil
gr
-
catoo,
kijk even naar de datum van het vorige bericht.
dit is al bijna 4 jaar oud!..
Leo A
-
Helemaal mee eens ... maar ja ... het klopt natuurlijk wel wat catoo zegt ... en eigenlijk is het nog steeds actueel ... ook al wordt er de laatste (jaren) niks meer gezegd op dit topic.
-
het ligt natuurlijk ook aan de vraag van de organisatie, er wordt vaak van een lotus verwacht dat ze zwart wit spelen... laat de aanvrager dan ook duidelijk zijn in wat ie wil
gr
Dat is inderdaad zo, ik heb de afgelopen tijd geconcludeerd dat de aansturing van acteurs/lotussen bij de blauwe hoek nog wel eens minder briljant is, al mijn collega's met een blauwe achtergrond waren er behoorlijk minder dan happig op om met een acteur of lotus te gaan werken...... uiteindelijk blijkt dan dat het inderdaad de aansturing geweest is, en inmiddels doet iedereen weer mee :) ;)
-
Helemaal mee eens ... maar ja ... het klopt natuurlijk wel wat catoo zegt ... en eigenlijk is het nog steeds actueel ... ook al wordt er de laatste (jaren) niks meer gezegd op dit topic.
Ondanks dat dit inderdaad een oud topic is, is dit probleem nog steeds actueel.
Maar ja ik denk dat over een aantal jaren dit nog steeds voor zal komen.
Het is nog steeds, wat de instructeur wilt, kan men krijgen. Iedere lotus speelt zijn spel op haar/zijn manier.
-
Ik heb nu 3 lotussen behandelt en die vond ik wel prettig eigenlijk, niet overdreven of zo. Soms zelfs behulpzaam als je er niet uitkwam (vooral tijdens de lessen :P , veel van geleerd).
Daarnaast heb ik een verslag bij moeten houden van een oefening op het werk met 2 lotussen en ook die deden voor zover ik heb gezien niet overdreven ofzo maar wel serieus wat ze moesten doen (niet constant kunnen observeren aangezien ik 2 lotussen, 1 pop en een stuk of 10 ehbo'ers en bhv'ers in de gaten moest houden).
Heb dus met 3 lotussen een goede ervaring en van 2 een goede indruk :) . Ik heb geluk dus waarschijnlijk :P .
-
Ik heb de laatste tijd veel te maken gehad met Lotus in de vorm van trainingen voor mijn Profcheck (dat ik, overigens, vrijdag heb behaald maar dat ter zijde...).
Als ik commentaar mag geven als "prof": het is een combinatie van bovenstaande factoren. Een LOTUS slachtoffer heeft vaak te weinig ervaring met "echte"patiënten waardoor de gedragingen toch moeilijker te spelen zijn. Daarnaast is er ook een tendens om overdreven te spelen. Daar moet je bij een ambulancebemanning niet mee aankomen, wij vinden het gauw al aanstelleritis. Dat wekt dan ook irritaties op.
Wij hebben trouwens wel het geluk dat we een vaste club Lotussen bij onze cluster hebben. Deze spelen het stuk voor stuk voortreffelijk. En over grimeren gesproken: niets anders dan lof!
WM
-
Ik heb de laatste tijd veel te maken gehad met Lotus in de vorm van trainingen voor mijn Profcheck (dat ik, overigens, vrijdag heb behaald maar dat ter zijde...).
Als ik commentaar mag geven als "prof": het is een combinatie van bovenstaande factoren. Een LOTUS slachtoffer heeft vaak te weinig ervaring met "echte"patiënten waardoor de gedragingen toch moeilijker te spelen zijn. Daarnaast is er ook een tendens om overdreven te spelen. Daar moet je bij een ambulancebemanning niet mee aankomen, wij vinden het gauw al aanstelleritis. Dat wekt dan ook irritaties op.
Wij hebben trouwens wel het geluk dat we een vaste club Lotussen bij onze cluster hebben. Deze spelen het stuk voor stuk voortreffelijk. En over grimeren gesproken: niets anders dan lof!
WM
Kijk zo kan het dus ook O0
Nog gefeliciteerd :-*
-
Dank je!
-
Lekker toch weer in het oude topic, ondanks de lange baard. Scheren kan tenslotte ook.
Ja ik zou graag eens meekijken bij echte patienten, maar dat zie ik niet zo snel gebeuren. De SEH is geen opleidingsplek voor EHV'ers of lotussen en er is ook nog een puntje aangaande de privacy van de patienten.
Ik ben zelf niet zo pieperig, maar heb ook eigenlijk nooit een goede verwonding. De wonden die ik opzet zijn daarom vaak klein (mag wel groter, was het commentaar dat ik altijd kreeg in mijn opleiding). Toch probeer ik als ik op een herhalingsavond achter elkaar met andere letsels binnen kom, ook binnen te komen met een andere persoonlijkheid. Dat lukt me de ene keer wat beter dan de andere keer, maar ik zit eerder vast in "stel je niet aan, een pleister is genoeg" dan in "paniek, paniek, grote paniek".
Ik moest van de week aan dit draadje denken toen ik met een herhalingsles een hypo moest spelen. De oefening was zo opgezet dat ze eerst in groepjes moesten uitvragen en een diagnose moesten stellen en dan in een tweede ronde hulp gaan verlenen. Dan krijg je dus dat je eerst vijf keer drie personen bij je krijgt die met hun handen op hun rug naar je gaan staan kijken. Daar word je ook zonder hypo wel aggressief van. >:( (in my defence: ik begon mijn spel als licht geïrriteerd, maar raakte zeg maar steeds beter in mijn rol. Ik kreeg de inspiratie aangereikt vanuit mijn 'publiek') Eén cursist weigerde in eerste instantie om naar me terug te gaan, ze was bang voor me e050 e050 e050
-
Ook ik zou best wel zo'n stage willen lopen, echter zou mn baas dit minder vinden, en vakantie dage gebruiken, dan krijg ik thuis ruzie....;-)
Wat eigenlijk maar kort is gezegd in deze discussie is de aansturing van de kader, oefenngleider of hoe je ze wilt noemen. Vaak is die erg sumier, of zelfs volledig afwezig.
'Verzin zelf wat' komt vaker voor dan je denkt.
Vaak is bij oefengen met proffesionals de lotus een sluitpost, er wordt een half uur van te voren een briefing gehouden met een situatieschets en dat is het dan.
En nderdaad ga je dan af op wat je weet of geleerd hebt.
Zelf heb ik nog nooit een arm gebroken, dus geen idee hoe ik zou reageren, ik verwacht dat ik, als ik kijk naar de serieuze letsels die ik heb gehad, ik wat zwrte humor krijg. Maar is dat voor de hulpverlener intessant en leerzaam, als gaat om de behandeling van het letsel? Als ze er niet achter komen wat het uiteindelijk is? Nee, lijkt me niet. De gemiddelde oefening is immers toch met de ehbo-er of bhv-er, dus moet je ze sturen, echter zonder te proberen te overdrijven