Laten we de verhoudingen dan wel goed in het oog houden. 
Het is volgens mij namelijk veel ingewikkelder dan je nu doet voorkomen.
Een fotograaf blurt niet, maar neemt foto's. (Ik ken ook geen fototoestel dat een "blur gezichten" stand heeft).
Fotografen zijn voor de wet gewone burgers, maar kunnen onder omstandigheden aangemerkt worden als journalist. Daar zijn geen vaste regels of wetten voor. Wel is er jurispudentie die een leidraad vormt.
Er is geen enkele wet die het nemen van foto's op de openbare weg verbied, met uitzondering van militaire "werken". Bij incidenten mag men buiten een afzetting ook gewoon foto's nemen vanaf de openbare weg. (Ik laat de discussie over "binnen de afzetting" er even buiten. Daar is het onderscheid tussen burger en journalist wel van belang.)
Er is wel een grijs gebied m.b.t. het fotograferen of filmen vanaf de openbare weg van iemand die zich in principe in een prive omgeving bevindt. Maar dit kan pas achteraf getoetst worden door een rechter.
Na het nemen van foto's, is er ook de stap van publicatie. Dit staat los van het moment van opname.
Publicatie kan gebeuren door fotografen, maar ook door anderen. Bij publicatie komen ook weer juridische afwegingen en regels om de hoek kijken, bijvoorbeeld het auteursrecht en portretrecht.
Er is geen regel of wet die het onherkenbaar in beeld brengen van mensen verplicht. Wel moet ook bij publicatie een afweging tussen het belang van "het onderwerp" en het belang van de publicatie plaats vinden. Deze kan echter pas achteraf door een rechter getoetst worden, en dan zal de aanklager moeten bewijzen dat hij/zij benadeeld wordt door publicatie, en dit zwaarder weegt dan het belang van publicatie. Dit geldt voor privacy belangen, maar ook voor andere belangen.
Je kan dus niet zeggen: "een fotograaf is niet verplicht om rekening te houden met de privacy van het slachtoffer." Dat ben je bij publicatie namelijk wel. Het is alleen niet zo dat dit betekent dat er nooit gepubliceerd mag worden vanwege de privacy, of dat je om toestemming moet vragen. Publicatie behoort altijd een afweging van belangen te zijn, ook juridisch gezien.
Mijn uitspraak deed ik op basis van art. 21 van de Auteurswet. Onlangs nog mee te maken gehad. De publicatie is juridisch dus beschermd (de aanklager moet bewijzen dat hij/zij benadeeld wordt, en niet andersom). In dat opzicht kun je zeggen dat er in beginsel geen rekening mee hoeft worden gehouden, behalve als de geportretteerde aantoonbar nadeel ondervindt.
het is geen misdrijf, maar goed fatsoen vind ik zeker wel een argument. Jammer dat je al in je vraagstelling mensen monddood probeert te maken. Het draait hier juist alleen maar om goed fatsoen.
Goed. Ik zal je een rijtje argumenten geven:
(...)
Luister, ik ben echt van mening dat HV fotografen goed werk doen, en dat de meesten dat op de juiste manier doen. Maar juist in dit topic komen negatieve reacties omdat daar simpelweg om gevraagd wordt.
Er worden hier zaken besproken waarbij al de vraag is of e.e.a. wel kan. En dan volgen de reacties niet voor niets.
(ik pak fotografen even samen met publicators, aangezien ik vind dat je als fotograaf verantwoordelijk bent voor welke foto's je aanlevert, kan je foto niet dan ben je er zelf verantwoordelijk voor om deze niet door te geven voor publicatie)
Nee, ik probeer geen mensen monddood te maken. Het probleem is dat 'goed fatsoen' een subjectieve term is. Die kun je een ander dus niet opleggen.
Het rijtje argumenten is al voorbijgekomen en een deel daarvan is onjuist. Ik zal ze per stuk behandelen.
Ik zal dan ook nooit vertellen wie er betrokken was bij een incident. Wat geeft jou als fotograaf dan wel het recht om dat te doen via je foto's?
Ik vertel niemand wie er betrokken was bij een ongeval. Ik vertel (door mijn foto's) het verhaal van wat zich heeft afgespeeld. En volgens mij heb ik nergens geschreven dat ik personen herkenbaar publiceer (ze kunnen onverhoopt wel op beeld komen; dat kan ik niet uitsluiten).
-Slachtoffers (die mogelijk veroorzaker zijn van een ongeval) worden herkend en bedreigd
-Omstanders die hulp verlenen worden door andere "betrokkenen" bedreigd
Dit heb ik persoonlijk nog nooit meegemaakt en nee, ik ben niet actief op het platteland waar alles zo gemoedelijk is. Ik vind het een beetje spijkers op laag water zoeken eerlijk gezegd. Kwaadwillenden vinden altijd wel een mogelijkheid om hun gang te gaan.
-Bedrijven kunnen benadeeld worden als duidelijk is dat hun voertuig bij een incident betrokken is
Ja, dat kan inderdaad. Net zo goed als particulieren ernstig benadeeld worden omdat hun voertuig total-loss geraakt is.
Kennelijk heb je niet in de gaten wat je foto's kunnen aanrichten. Dit is nl zeker wél het geval!
Sommige collega's van mij zijn zelf bang voor publicatie van foto's waarop ze herkenbaar zijn door eerdere ervaringen.
Ik doelde met 'eerste hulp verleend hebt' nog steeds op de omstanders. En nu doe je alsof ik zélf de bedreigingen uit, omdat mijn foto's dat aan kunnen richten. Ik breng echter gewoon het nieuws.
ik zou je graag een lesje fotobewerking geven!
Lijkt me geen goed idee. Schoenmaker, blijf bij je leest, zou ik zeggen. Verder geef ik graag een getrouwe weergave van de werkelijkheid, daar horen de voertuigen dus ook bij.
Waarom zou je er zoveel negatieve reacties op krijgen???
Omdat mensen denken dat ik het verplicht ben. Dat is dus niet zo. Het is een gunst, en geen plicht waar ik aan moet voldoen.
omdat daar simpelweg om gevraagd wordt
Kijk, ook weer zo'n opmerking waardoor de toon van de discussie steeds cynischer wordt (en ja, ik laat me te makkelijk meeslepen merk ik).
(ik pak fotografen even samen met publicators, aangezien ik vind dat je als fotograaf verantwoordelijk bent voor welke foto's je aanlevert, kan je foto niet dan ben je er zelf verantwoordelijk voor om deze niet door te geven voor publicatie)
Of een foto wel of niet kan is een afweging van de fotograaf en van niemand anders (in beginsel, zie eerder genoemde voorwaarden bij evt. portret). Hulpverleners hebben daar in principe niets over te zeggen, ook de politie niet (al vinden ze zelf van wel).
Nogmaals, dit betekent niet dat ik alles blind publiceer. Ook ik weeg bepaalde zaken (privacy valt daar zeker onder) af, en ken daarbij 'goed fatsoen'. Wat mij echter enorm stoort in deze discussie, is dat bepaalde opvattingen als geldende normen worden opgelegd aan alle fotografen en redacteuren. Dat is altijd de
eigen afweging van de fotograaf of redacteur.
Zwelgje, bedankt voor je relaas. Ik denk dat hieruit blijkt dat je dus in ieder geval moreel (en wellicht dus zelfs bij wet) "verplicht" bent om stil te staan bij privacy.
Bij wet: alleen als het gaat om publicatie waardoor de geportretteerde achteraf nadeel van heeft ondervonden. Zie mijn eerste reactie van deze post.
De toon in deze discussie wordt steeds minder prettig vind ik, en het kan zomaar zijn dat dit mijn laatste bijdrage is.
