Opleiding tot ambulanceverpleegkundige

[Paul]

leuke discussie,
m.b.t. competentie gericht opleiden (ja ik weet het opmerking van zeker 2 pagina's terug) ik ben er wel een voorstander van!  Competenties zijn niets meer dan leerdoelen maar dan meer omvattend (het totaal plaatje) en als je reflecterend naar jezelf durft te kijken dan is competentiegericht leren eigenlijk heel makkelijk.

De andere discussie, of misschien wel de eigenlijke discussie, gaat enerzijds over levenservaring en werken op de ambulance en anderszijds over opleidingseisen en of de LPA nu wel of geen kookboek is.
t.a.v. de levenservaring, uiteraard is dit geheel persoonlijk, maar als AVP kom je bij de mensen thuis en zul je al je handelingen moeten wegen, protocolair gezien wordt iedereen gereanimeerd, maar als je nu bij die 85 jarige dame komt met kanker en uitzaaiingen en ze heeft een hartstilstand en dan............LPA zegt reanimeren, ik zeg kortsluiten met familie en reeel zijn.  wat ik met dit ene voorbeeld wil zeggen is dat je soms afwijkt van een protocol, omdat je een weloverwogen besluit neemt op basis van je klinisch beeld, ervaring en kwaliteiten om dit snel en duidelijk met de familie te communiceren.  Als je "protocol-apen" maakt krijg je rare situaties
zo zijn er nog vele voorbeelden te noemen, denk ook eens aan begeleiding na een zelfdoding, dodelijk ongeval e.d. tuurlijk begeleidt je patienten en familie in het ziekenhuis ook, maar op straat is dat toch echt wezenlijk anders.  Volgens mij geef ik met dit ene voorbeeld duidelijk weer dat 1 levenservaring van wezenlijk belang is, 2 opleidingseisen niet voor niets zijn en 3 het LPA geen kookboek is

en geloof mij in 8 jaar op de ambulance komen is echt geen schande en je wordt er alleen maar slimmer van..........als je vanaf je 21ste op de ambu gaat werken ben je met je 50ste ws al een eind op (29 jaar)
moet je nagaan hoe het dan bij je pensioen is (62 jaar = 41 jaar werkzaam)

gegroet

[Joost -VIG-]

En dat in een tijd dat 20 ambu jaren de max is . En volgens mij heb je het na 20 jaar ook wel gezien, zoniet dat je het zat bent. Daarom heb ik ( in tegenstelling tot sommige collega,s als ik zo om mij heen lees ) niet zo haast. Het is inderdaad geen schande om er 8 a 10 jaar over te doen om op de ambulance te komen. Ik heb met WM ook posten gehad over wat na de ambulance want dat is tegenwoordig ook een hele belangrijke hangvraag en hoe vreemd het voor sommige ook mag klinken, om die rede gaan soms gespecialiseerde plegen niet op de ambu. Maargoed de laatste jaren zien we hier aardige ontwikkelingen in. Zie MMT, zie first responder of rapid responder of hoe ze overal ook heten mogen, OVDG kennen we al een poosje.

Ik ga gewoon proberen mn plegen papiertje in de wacht te slepen en er is echt zoveel leuke/intresante dingen wat je ermee kan doen. En ach je hebt voorstanders tegenstanders en mensen die het niet helemaal weten met dat competentie gericht leren. Maar dat is met elke discussie zo. Houd het allemaal wel zo kleurrijk;).

Vandaag las ik in een vakblad dat men de inservice weer terug wil laten komen. Die geluiden hoor ik al enige jaren maar voor alsnog zie ik daar weinig ontwikkelingen in. Ben wel benieuwd hoe het eruit gaat zien. Ik hoop zelf dat verpleegkundige gewoon weer voor de klas gaan staan en lessen geven en weer ECHT gaan opleiden dan de LOI achtige taferelen wat nu soms een beetje het geval is.  Het lijk mij ideaal dat de opleidingen in de instellingen zelf worden gegeven en dat je mentor van theorie ook je praktijk opleider op de afdeling is die presies weet hoe jij bent, hoever je bent etc. Maargoed dat is even een persoonlijke hersenspinsel.

We gaan het allemaal zien en meemaken!

[Danoontje]

Ja ik ben zo'n "ouderwetse" A-Inservice pleeg. Ja zo eentje die ook vindt dat de kwaliteit van de plegen er de laatste jaren niet beter op wordt.
Waar ik een beetje moe(deloos) van word is de constante discussie dat men SNEL op het busje wil.

Waarom die haast? Busje loopt niet weg? Ik heb vóór de ambu zo'n 8 jaar op de ICU gewerkt. Ik werk nu ruim 2 jaar als ambulanceverpleegkundige.
Ja het is een prachtig vak, maar ook een kwetsbaar vak. Lichamelijk en psychisch loop je meer risico dan op de veilige, droge werkvloer van een Zh.
Ik heb zeer regelmatig situaties waarbij ik mijn LPA zo over mijn schouder kan gooien. Situaties waarbij ik dolblij ben met mijn ervaring in de kliniek.

Intuberen, infuus prikken etc...zijn kunstjes. Niets interessant aan. Ambulancezorg is inzicht, veelzijdigheid. Je bent een beetje Psycholoog, beetje Huisarts, Sociaal werker, maar vooral Mens! Al deze kwaliteiten hussel je door elkaar en daarbij zorg je dat je kan communiceren, dat je jezelf goed kent. kom er achter wat je raakt, pijn doet of juist blij maakt? Zelfreflectie is ontzettend belangrijk (sorry voor het woord).

Ja de weg was lang, maar ik heb iedere stap met plezier gezet. Ik sluit niet uit ooit weer in de kliniek te belanden. Gewoon omdat het werk daar ook heel leuk is. Ik ben heel eerlijk, mijn lijf houdt dit werk niet vol tot 67 jaar..... en tegen die tijd zoek ik de warmte en veiligheid van de IC graag weer eens op!

[CM]

Daarmee heeft tintin verwoord hoe wij, als ambulanceverpleekundigen, erover denken. Het is geen "aapje leert een kunstje" maar mensenwerk. Geniet van de weg ernaartoe.

Het busje komt zo......... (Sorry  )

WM

[estherr]

Hoe graag ik ook op het busje wil komen, door mijn stage heb ik gemerkt dat het belangrijk is om te beschikken over alle genoemde punten. Ik kan me echter wel voorstellen dat het moeilijk is voor sommigen om dit in te zien, maar het komt niet zomaar aangewaaid.

Ik kijk uit naar de tijd dat ik zelf op de auto zit, maar ik ga zeker genieten van mijn weg ernaartoe. In het begin vond ik het ook lastig dit in te zien, maar door vele discussies, gesprekken en ervaringen op de auto, zou ik het niet anders doen, dan zoals in diverse eerdere posts genoemd werd.

[Freeze]

Dankjewel voor alle reacties! Aantal goeie argumenten die mij toch meer inzicht hebben gegeven.

Ik ben geen advocaat van de duivel hoor... vroeg mezelf ook altijd af waarom er zo op ervaring wordt gehamerd e.d. Heb toch stukje extra inzicht verkegen. Het is niet zo dat ik het licht heb gezien, maar denk dat ik tijdens de weg naar het AVPschap dat inzicht wel zal krijgen.

Ik heb zelf twee weken stage mogen lopen bij een ambulancedienst. Dit is veels te kort om er echt in te kunnen duiken. Dus de wijsheid die Esther al heeft verkregen heb ik nog niet.

[Frank123]

Dag

Is het mogelijk om als anesthesiemedewerker door te stromen naar ambulanceverpleegkundige ?

Op verschillende vacature bij ambulancediensten zie je wel als eis IC of SEH,dan maar ook de opleiding anesthesiemedewerker.

Vraag me alleen af hoe het met de BIG registratie of is deze niet nodig ?

gr Frank

[PeterEde]

Dit is alleen mogelijk als je ook verpleegkundige bent, dus niet met alleen de opleiding voor anesthesiemedewerker. Dit heeft inderdaad te maken met de BIG-registratie. Als vpk ben je BIG-geregistreert, als anesthesiemedewerker niet.

[Dave1989]

Heey, ik heb dit topic grotendeels gelezen.Er staat dat je bij sommige(dan wel niet allemaal) ambulancediensten eerst in dienst moet zijn en dat je pas daarna kan solliciteren voor de baan.Wat zijn dan je taken als je wel bij zo'n ambulancedienst zit, maar dat je nog niet met de ambu mee mag?

Groeten,

Dave

[q300r_bc2]

Heey, ik heb dit topic grotendeels gelezen.Er staat dat je bij sommige(dan wel niet allemaal) ambulancediensten eerst in dienst moet zijn en dat je pas daarna kan solliciteren voor de baan.Wat zijn dan je taken als je wel bij zo'n ambulancedienst zit, maar dat je nog niet met de ambu mee mag?

Groeten,
Dave

Hey Dave,
Denk dat deze post het antwoord geeft:

In de nieuwe situatie (vanaf januari 2009) solliciteer je naar de baan. Je moet het SOSA diploma hebben, of bereid zijn dat te halen. In dat laatste geval begin je gelijk aan de opleiding en ga je pas zelfstandig op de auto als je het diploma hebt gehaald. Tot die tijd rij je onder begeleiding.

Maar je kan de opleiding dus alleen doen als je ook werkzaam bent bij een dienst op dat moment.