'Nazorg' bij verlenen eerste hulp bij ongeval?

Auteur Topic: 'Nazorg' bij verlenen eerste hulp bij ongeval?  (gelezen 11149 keer)

0 gebruikers (en 2 gasten bekijken dit topic.

Dumare

  • Gast
Gepost op: 3 juli 2008, 21:04:55
Ik heb een vraag over een situatie waar ik gister EHBO heb verleend (zie onderaan):

Er is een ongeluk gebeurd, een man is aangereden door een auto, hieronder een verslag wat ik gister aan een vriendin mailde:

Ik roets uit de auto en hol er naar toe en daar lag idd een bejaarde man op het wegdek. Hij was aangereden door een vrouw, hij was zomaar overgestoken (hoorde ik later)
Het zag er akelig uit, hij was wel bij kennis. Omdat ik er als eerste was en EHBO heb, heb ik hulp verleend. Gestabiliseerd want hij had een hoofdwond en zijn been lag bekneld in de fiets. Zijn voet stond geknakt omgekeerd op zijn been, afschuwelijk gezicht! Zo zielig, hij had zo'n spijt dat ie zomaar overgestoken was, hij had het gewoon niet gezien dat er een auto aankwam.
Hij probeerde steeds overeind te komen en ik steeds op hem inpraten dat ie moest blijven liggen, dat dat heel belangrijk was.
Gelukkig kwam na 10min de ambulance want hij raakte langzaam aan in shock. Omstanders zorgden op mijn verzoek om schaduw want het was natuurlijk bloedheet.
Toen de ambulance er was hebben ze hem in slaap gebracht zodat ze hem op konden tillen want dat had anders natuurlijk hels pijn gedaan. Brrrr, krijg er nog de rillingen van als ik eraan terug denk. Op het moment zelf was ik heel rustig en wist ik precies wat te doen maar daarna was ik een shakende theedoek.
Gelukkig waren er twee meisjes die daar vlakbij woonden en die namen me mee naar huis zodat ik even mijn handen kon wassen (ik had allemaal bloed aan mijn handen) en kreeg een lekker glas water.

Had echt even een paar uur nodig om dit te verwerken hoor. Maar was ook wel vreemd hoor. Zowel ambulance vpk of politie hebben helemaal niets tegen me gezegd of iets gevraagd toen de situatie onder controle was. Heel apart, je verleend hulp en dan stap je weer in de auto en dat was het. Ook niet aan me gevraagd of alles goed was met me. Ik hoef heus geen medaille of eervolle vermelding maar dit was ook wel raar. Of zou dat gebruikelijk zijn?
Het is echt niet zo dat ik nog heel lang na had willen praten o.i.d. maar zo compleet genegeerd worden is maf? Of ligt dat aan mij? Gelukkig heb ik er geen 'last' van gehad en goed geslapen vanacht.


De vraag is: hoe gaat dit in andere situaties: is het gebruikelijk dat mensen die eerste hulp verlenen verder niet aangesproken worden? Om even te checken of diegene in orde is? Of was dit een uitzondering?




CM

  • Docent verpleegkunde/parttime ambulanceverpleegkundige
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 2,118
Reactie #1 Gepost op: 3 juli 2008, 22:54:03
Ik krijg hier sterk het gevoel van deja-vu. Dit onderwerp is namelijk al eerder aan bod geweest. Voor de goede orde: als iemand zo zwaar gewond is, dan heb ik geen tijd voor de omstanders. Hoe cru het ook klinkt. Wees blij dat je het slachtoffer naar eer en geweten hebt geholpen. Daar doe je het voor toch? En niet alleen om een schouderklopje te krijgen.....
WM
The exceptional is ubiquitous; to be entirely typical is a rare and lonely state - Andrew Solomon


AMK

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 695
  • VPK io
Reactie #2 Gepost op: 4 juli 2008, 00:16:49
Nazorg voor betrokkenen is wel degelijk belangrijk. De patiënt gaat wel degelijk voor, al helemaal in een situatie als deze, maar als er ook politie ter plaatse is, zouden die er best even met je over kunnen praten.
Het is volgens mij niet gebruikelijk dat hulpverleners totaal genegeerd worden.

Een tip: lees de verhalen eens onder het onderwerp "Moeilijke inzetten"


SEH zustertje

  • SEH verpleegkundige
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 1,416
Reactie #3 Gepost op: 4 juli 2008, 00:33:34
toch moet ook ik WM gelijk geven hoor!
ook de politie heeft andere taken op zo'n moment te doen als jou die" beuk"op de schouders te geven  ;)
(re constructie , getuige verklaringen bla bla bla)
Ieder zijn werk....

ik krijg ook vaak telefoontjes op de afdeling dat iemand hulp verleend heeft en hoe het er mee gaat en of ze het goed gedaan hebben ( meestal ja....want ze hebben de SEH gehaald!    O0)
maar wij zijn dan druk met iemand bezig....en dan heb je daar eigenlijk geen tijd voor

hoe goed bedoeld het ook is, ik hoop ook dat er begrip is dat de patiënt op 1 staat ;)


Bart S

  • Gast
Reactie #4 Gepost op: 4 juli 2008, 02:46:06
Helemaal eens met de Medic en de zuster. Soms heb je er gewoon geen tijd voor. Als er wel tijd voor is dan probeer ik altijd om even te vragen hoe het gaat met de eerste-hulpverlener(s) en bied ze zeker aan om hun handen even schoon te maken met alcohol en gaasjes. Maar soms moet je gewoon even knallen en heb je geen tijd voor het circus eromheen.


Dumare

  • Gast
Reactie #5 Gepost op: 4 juli 2008, 06:38:44
Jammer dat jullie niet helemaal goed lezen, ik zei ook expliciet dat ik geen compliment o.i.d. hoef maar dat het wel prettig was geweest om even mijn verhaal kwijt te kunnen. De vraag ging daar namelijk over. Natuurlijk snap ik dat het, op het moment dat het echt nood is, er geen ruimte is om te vragen hoe het gaat maar op het moment dat de politie bijvoorbeeld nog gezellig met elkaar gaat staan kletsen over auto's na de tijd dan ben ik even het spoor bijster.


RAdeR

  • Hoofd Rode Kruis Noodhulpteam, BLS instructeur
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 14,616
Reactie #6 Gepost op: 4 juli 2008, 08:57:36
Ik moet ook de WM en SEH-sister gelijk geven. Er is vaak geen tijd voor.
Tegelijk snap ik het probleem van Dumare. Als EHV-er is het geen alledaags werk en kan het behoorlijke impact hebben.
Het is belangrijk om dit aspect in de EHBO-cursus meer aandacht te geven.
Wellicht een aantal suggesties:
* als je echt na wil praten kun je meestal terecht bij: je ehbo-vereniging (kader of bestuur), huisarts
* ambulancedienst mag ook vaak nog even gebeld worden.
* verder is het goed (afgezien van dit geval) dat professionele hulpverleners er meer aandacht voor hebben. Een routineklusje voor ambulance en politie is dat voor een EHV-er meestal niet. Maar doorgaans is daar geen tijd voor, zeker niet voor ambu-personeel.

RAdeR


muistroom

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 955
Reactie #7 Gepost op: 4 juli 2008, 12:06:24
Beste Dumare,

Hou jezelf wel in de gaten!
Als je het niet vertrouwd, neem dan contact op met je huisarts. Zoiets kan doorsluimeren en er later toch uitkomen.

De argumenten die hier naar boven komen dat de politie geen tijd heeft om jouw verhaal te horen, etc vind ik van de zotte!!
Ten eerste de kans dat jij getuige bent is heel groot, dus dat snap ik al niet.
Ten tweede ben jij onderdeel gworden van dit ongeval en lijkt mij dat de politie hier gewoon aandacht aan dient te schenken.

Ik heb zelf meegemaakt dat nadat ik een reanimatie had gedaan op straat. De politie mij een aantal dagen later belde hoe het ging. Dus zo kan het ook.


Golly

  • Medisch Milieukundig Adviseur en GAGS i.o. bij een GGD/VR
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 1,307
  • Hulpverlenen bij Rampen en Evenementen
    • Rode Kruis Den Haag
Reactie #8 Gepost op: 4 juli 2008, 14:43:33
In onze regio, Limburg Zuid staat sinds kort het nummer van de ambulancedienst op de website van de GGD, voor mensen die na willen praten over een bepaalde situatie... Persoonlijk vind ik dit wel een goed initiatief, omdat napraten met iemand die ook aanwezig is geweest altijd nog anders is als met een "buitenstaander".

Ik zou dus eens kijken of er een nummer OID tevinden is als je daar behoefte aan hebt. Dat het niet altijd kan op het moment zelf is natuurlijk erg begrijpelijk, de persoon heeft vaak acute medische hulp nodig.

X Golly
Vrijwillig: Evenementenhulpverlener, TL Noodhulpteam, Onderzoeker Nederlandse Rode Kruis


Dumare

  • Gast
Reactie #9 Gepost op: 4 juli 2008, 20:10:11
Dank voor jullie antwoorden! Ik zal als dat nodig mocht blijken (denk het niet op dit moment) jullie tips benutten. Goed initiatief ook van de GGD in Limburg, dat maakt het laagdrempelig om je verhaal te doen.
Het gekke is dat je, als je BHV'er wordt er wel bij stilstaat dat je lugubere dingen kan meemaken maar de praktijk is toch echt wel anders. Dat kan je rationeel niet van te voren inschatten hoe dat uitpakt.
En ja, wat voor ambulance personeel, politie en brandweer dagelijkse kost is, zal wellicht anders zijn in de beleving maar dan heb je in elk geval een collega waar je ermee over zou kunnen praten en anders is dat binnen het bedrijf wel geregeld, dat is voor een EHBO'er niet het geval.
Nogmaals dank!
Groet, Dumare