hulp bij zelfdoding

[auwb]

Beste collega hulpverleners,

OP het moment dat we iemand tegen komen die een zelfmoordpoging gedaan heeft gaan we naar ik aanneem allemaal aan de slag. Niet alleen zit het in ons bloed maar het is ook bij wet verplicht dat we medemensen in nood helpen. Maar in hoeverre is zo iemand echt in nood? Wil zo iemand wel geholpen worden? (wij heben bij onze Rode Kruis afdeling formulieren voor als het slachtoffer niet geholpen wil worden)
Kunnen we het feit dat er een zelfdodingsporing gedaan is niet beschouwen als zijnde een teken dat het "slachtoffer" niet geholpen wil worden?
Even voor de duidelijheid, ik zou hulpbieden maar ben erg benieuwd naar jullie reactie hierop/ideeen over.

auwb

[Jacques Schenk]

Lijkt me nogal simpel, veruit de meeste "zelfmoord pogingen" zijn geen pogingen om zelfmoord te plegen
(want dan was het wel gelukt) maar een schreeuw om aandacht, dus is hulp gewenst en dan heb ik het dus niet over medische hulp

[EHBO-er]

wij heben bij onze Rode Kruis afdeling formulieren voor als het slachtoffer niet geholpen wil worden

Dit soort formulieren is meestal bedoeld om achteraf te kunnen aantonen dat men aan de zorgplicht heeft voldaan, maar dat het slachtoffer elke vorm van aangeboden hulp uit vrije wil heeft geweigerd.

Hoe moet ik me voorstellen hoe je dit formulier moet gebruiken als je getuigebent dat iemand zelfmoord wil plegen.

Persoonlijk schieten mer veel dingen die ik zou kunnen doen, maar daar staat het laten tekenen van een dergelijke verklaring niet tussen. En ik verwcht ook niet dat ik beter zal slapen als ik een getekend formulier heb.

[Delta]

Je bent geen psychiater, en alleen zij mogen patienten (pardon, slachtoffers) beoordelen op hun geestelijke gezondheid. Als er iemand met een circulatiestoornis neervalt ga je ook reanimeren, en niet eerst zijn lichaam onderzoeken of hij/zij niet een papiertje heeft waarop staat dat er geen reanimatiewens is... Met andere woorden: zo iemand probeer je gewoon te helpen.

Een groot probleem is natuurlijk wel dat zo iemand mogelijk gaat tegenwerken. Ik hoop uit de grond van mijn hart dat je nooit zo iemand tegenkomt, want die mensen willen gewoon dood. Ik weet van iemand die ik persoonlijk ken dat het ambulancepersoneel zo iemand gewoon sederen / vastbinden (ze had ook een poging gedaan), maar dat is voor ons geen optie. Praat op zoiemand in, probeer te helpen, maar verwacht niet dat het lukt... De kans is namelijk klein dat het so het redt in zo'n situatie, bijvoorbeeld als iemand de polsen heeft doorgesneden of gif heeft geslikt.
Hier kun je overigens een behoorlijk geestelijk trauma aan overhouden. Bedenk je dat je het hebt geprobeerd, maar dat het slachtoffer de keuze heeft gemaakt. Het is waarschijnlijk moeilijk te accepteren, maar het is niet jouw fout.

[EHBO-er]

Je bent geen psychiater, en alleen zij mogen patienten (pardon, slachtoffers) beoordelen op hun geestelijke gezondheid. Als er iemand met een circulatiestoornis neervalt ga je ook reanimeren, en niet eerst zijn lichaam onderzoeken of hij/zij niet een papiertje heeft waarop staat dat er geen reanimatiewens is... Met andere woorden: zo iemand probeer je gewoon te helpen.

Ik ben ook geen jurist, maar het slachtoffer tegen zijn wil in "helpen" is strafbaar. Er moet nog al wat papierwerk gebeuren om iemand gedwongen op te nemen.

Zoals al eerder is gezegd, de meeste die zelfmoord willen plegen doen dat op een manier dat de klans het grootst is dat ze daarin zullen slagen.

Ik zal niemand koste wat kost tegenhouden, maar ik zal wel alle mogelijke opties opperen om verder te kunnen leven.

Ik heb tijdens een ambulancestage van de SIGMA de familie opgevangen na een zelfdoding. Ik heb toen meegeholpen om de familie helpen te accepteren wat er gebeurd is.  

Ik kreeg van een goede vriend de vraag of hij gauw dood zo gaan. Hij wilde niet verder leven door kanker.
Ik ben met hem op weg gegaan, totdat onze wegen zich moesten scheiden.

De belangrijkste reden, die ik kon bedenken, dat ik met een erg goed gevoel terug kan kijken op die bijzondere momenten is het feit dat ik geprobeerd heb om de situatie met hun ogen te bekijken.

Heb ik het goed gedaan.... Ik weet het niet, maar ik weet wel dat ik voor mijn gevoel het juiste heb gedaan.

[Delta]

Misschien denk ik te simpel, maar als je iemand tegen zijn zin helpt bij een zelfmoordpoging dan zijn er twee scenario's:
1) Het so sterft, en kan geen aanklacht meer indienen
2) Het so overleeft en zal geholpen worden door een psychiater. Misschien dat hij inziet dat hij niet dood wil, en dan zal hij je alleen maar dankbaar zijn, anders blijft hij in pricipe onder behandeling.
Ergo: ik denk niet dat het je kwalijk zal worden genomen als je het probeert. Daarbij zei ik al: iemand die het echt niet wil, KUN je niet helpen...

[firemanr]

Maar iemand die echt dood wilt, vindt je dus gewoon.....die staat niet op een richeltje 10 verdiepingen hoog te roepen dat tie dood wilt. Dat is, zoals Jaques al zei, een roep om aandacht.

[Karim]

 

[firemanr]

 

 

[Delta]

Maar iemand die echt dood wilt, vindt je dus gewoon.....die staat niet op een richeltje 10 verdiepingen hoog te roepen dat tie dood wilt. Dat is, zoals Jaques al zei, een roep om aandacht.

Ik doelde meer op iemand die zijn polsen al heeft doorgesneden / iemand die al is gesprongen en nog leeft. Iemand die nog met het mes in zijn handen staat, of roept dat hij gaat springen is een ander verhaal, daar moet met spoed een psychiater bij komen.
En ik vind het niet 'normaal' dat iemand dood wil, maar het gebeurd wel...